SON IŞIK

son ışık bölüm 1

Ferman arkasını dönüp uzaklaştığında arkasında boncuk gözleri dolu dolu bakan bir Ali bırakmıştı bu olanlar gerçek miydi abisi gitmiş miydi haklı olmasına rağmen yine azar mı işitmişti....
kendini gerçekten çok kötü hissediyordu sevdiği kadından sonra abisi de onu bırakmıştı böyle olucağını bilseydim hiç gelmezdim diye geçirdi kırık dolu kalbinden sırtını tekrar cama yaslayıp yere çöktüğünde gözlerinden akan yaşlara engel olamadı
-Bu sırada fermanda ise büyük bir rahatlama hissiyatı vardı nedenini anlamasada bunu sevmişti masada Tanju ve adil ile konuşan belizin yanına gelmişti
Mutlu gibiydi elini masadaki kadehine uzattı ve içkisini yudumlayıp belizi izlemeye başladı onu çok seviyordu Ali'yi tamamen unutmuştu nedense eskisi gibi olmuştu eski ferman gibi....
-Ezo ferman ve Ali'nin konuşmasını dinlemişti Ali'nin bu kadar derdi olduğunu bilmiyordu çünkü hep mutlu gözükürdü sadece bir defa nazlı için ağladığına şahit olmuştu
Ondada içi parçalanmıştı aynı duyguyu bir daha hissetmek kalbini acıtmıştı Ali'nin nazlıya çok aşık olduğunu biliyordu nazlı ile konuşmak istiyor ama cesaret edemiyordu herşey daha da berbat olmasın diye geçirdi içinden
-nazlı ve diğerleri herşeyden habersiz rahat bir şekilde kovulmadıklarını kutluyorlardı
Demir: doruk sen kovulsamıydın acaba
Doruk:ya bir kerede keyfimi kaçırma be adam
Açelya:sen merak etme ben onun keyfini çok güzel kaçırcam
Sinirle demirin yüzüne bakar
Demirde derin bir of çekmişti
Ciğerleri kasılıyordu
Demir:açi ya ne kadar abarttın bu kadar kızıcağını bilseydim söylemezdim
Açelya yüzündeki kızgın ifadeyi değiştirmeden devam etti
Açelya:yok yok bunlar sana az bir türlü akıllanmıyorsun
Nazlı güler
Nazlı:tamam ya sonra yapın kavganızı
Güneş:geldim gidiyorum hâlâ kavga ediyorsunuz ya (başını sağa eğer ve güler)
Gülin:öyle konuşma güneşim
Gözlerinden bir yaş süzülür
Doruk:aa vitrin güzeli ağlama ya manitanla dışarda konuşursun
Yüzünde muzur gülümseme belirir
-ali kendini toparlayıp odadan çıkmıştı
Çok ağır bir şekilde koridorları geçiyordu parti alanına gelmişti ama kimse onu fark etmemişti
Ali içinden ölsem daha iyi dedi kan çanağı gözlerini nazlı ve fermanın üzerinde gezindirirken
Ali:ben sizde mutlular
Son kez adil hocasına da bakıp koşar adımlarla hastaneden çıktı
Deniz kıyısına doğru yürümeye başladı o üzüntüyle ceketini bile almaya fırsat bırakmamıştı
Derin derin esen rüzgar hiç etkilemiyordu şuan duygularını daha ağır basıyordu bu soğuk hava gözyaşlarının donmasına sebep olmuştu
Ayakları istemsizce hastaneye götürmüştü Ali daha farkında değildi en sonunda pek umurunda olmasada kafasını kaldırıp nerde olduğuna bakmıştı
Ali:hastaneye mi geldim yine ama neden istemiyorum burayı görmek
Arkasını döndü ve tekrar çıkmaya başladı hastane bahçesinden
-parti yeri yavaş yavaş toplanmaya başlamıştı
Adil selvinin güzel saçlarını okşuyordu
Adil:çok güzelsin be selvi
Selvi bayağı utanmıştı
Selvi:yapma adil çocukların yanında
Adil:neden ki herkez duysun ben selviye aşığım (der bağırarak)
Tüm herkez onlara bakar
Ferman:adil hocam helal olsun size
Beliz:bak ferman gör gör adil hoca bile bağırarak aşkını itiraf ediyo sen odun gibi öyle bak
Ferman:ah adil hocam bitirdiniz beni
Hepsi güler
-ezo evine gitmişti Ali'nin orda olduğunu düşünmüştü
-ali tam Hastanesi'nin bahçesinden yavaş yavaş çıkmıştı kafasının içinde sadece nazlının: keşke seni sevmeseydim
Fermanın:sen benim kardeşim değilsin
Demesi yankılanıyordu bundan bıkmıştı başka birşey düşünemiyordu yeter diyordu kendi kendine ama kafasındaki o sesler dinmek bilmiyordu kafasına vurmaya başlamıştı artık caddeye çıktığını bile fark etmemişti ardı ardına gelen arabaların farları yavaştan yavaştan gözünü almaya başlamıştı korna sesleri gittikçe daha da artıyor ve artık dayanılmaz hale gelmişti
Yollar buzdan olduğu için arabalar zor gidiyordu durmak neredeyse imkansızdı Ali o seslerden kaçmaya çalışırken en son gördüğü şey kocaman bir yük kamyonu olmuştu kamyon şoförü karanlık yolda Ali'yi geç görmüştü duramaz ve Ali'ye çarpar
Bu ses çok yüksek çıkmıştı çünkü kamyonun arkasındaki her biri yaklaşık 3 tonluk olan samanlardan birkaçı yere düşmüştü biri ise bir kaç defa takla atarak çok sert bir şekilde yere yuvarlanan Ali'nin üzerine düşmüştü şoför hemen inip Ali'ye baktı sonra hastaneden birkaç kişi sese gelmişti
Vatandaşlardan biri
Ay nolmuş adama heryeri kan içinde yerde kanlar içinde yatan yüzü bembeyaz olan Ali'ye bakarak
-ekipde bu sesi şiddetli bir şekilde duymuştu koşarak gelen hemşire ile bir açıklama beklediler
Tanju:noluyo kızım
Hemşire:karşı yolda kaza olmuş kamyon bı adamı ezmiş
Adil:koşun yardım edelim
Hep beraber kaza yerine doğru koşarlar
Doruk:kara şimşek nerde
Demir:bilmem birkaç saattir görmedim
Nazlı:acaba kriz mi geçirdi
Kamyona yaklaştıkça kalplerindeki acı hissi dahada artıyordu
Heryer insan kaynıyordu Ali'nin üzerinden o 3 tonluk saman balyasını kaldırmaya çalışıyorlardı
Hemşirelerden birini durdururlar
Ferman:noluyo kimmiş
Hemşire:hocam bilmiyoruz üzerinde saman balyası var ama çok ağır kaldıramıyorlar
Doruk;bizde yardım edebiliriz
Demir:aynen koş
Hepsi hızla oraya geldiler
Kim olduğu belli olmuyordu
Ama belli olan eller vardı
Nazlı ilk bakışta tanımıştı
Nazlı:a Ali(sesi titriyordu)
Tanju:ne alimi
Nazlı:hocam Ali'nin elleri
Dokundu hissetti artık emindi
Hepsi şok olmuştu
Öylece dona kaldılar
Etraftaki adamlar kaldırabilirmişti
Heryeri mosmor olmuş Ali'yi görünce hepsinin yüzünde bir acıma duygusu oluşmuştu
Arkadan bir kadın; kesin öldü baksana heryeri mosmor
Tanju bu sözle şoku atlatmıştı
Hemen ellerini Ali'nin ezilmiş olan boynuna gezdirdi nabzını yokladı
Tanju: nabız var nabız var yasiyo
Diğerleride şoku atlatmıştı
Adil:çabuk sedye çabuk
Öyle güçlü bağırmıştı ki yer yerinden oynamıştı
Nazlı:Ali alimm(hıçkıra hıçkıra ağlamaya başlamıştı)
Ellerini tutuyordu buz gibiydi sanki ölmüş gibiydi
Nazlı:h hocam buz gibi
Ferman hemen üzerindeki montu çıkarıp Ali'nin üzerine serdi diğerleri de aynı şekilde
Ferman:Ali dayan abicim dayan
Gözünden yavaşça süzülen yaşlara engel olamıyordu
Doruk:nerde kaldı bu sedye hadi çabuk
Demir:hocam nefes alıyor mu
Ferman hemen kulağını Ali'nin ağzına yaklaştırdı ve çok tiz bir şekilde nefes aldığını anladı
Ferman:çok çok az alıyo
Tanju hemen Ali'nin gömleğini açarak nefes almasına yardımcı olmaya çalıştı ama kan doluydu ve durmak bilmiyordu Tanju:tampon yapcak bişi lazım çabuk nazlı hiç düşünmeden başındaki bandanayı sıyırıp verdi adil hemen bastırdı
Demirde Ali'nin etrafına toplanmış insanları güçlükle geriye itiyordu
Demir:açılın açılın
Adil:hadi çocuk az kaldı dayan hadi lütfen
En sonunda sedye ve boyunluk gelmişti
Ferman dikkatlice Ali'nin boynuna takarken gözlerindeki yaşlar Ali'nin kanlar içindeki yüzüne damlıyordu daha sonra hep beraber Ali'yi sedyeye aldılar kaldırdıları sırada sırtından da kan geldiğini fark ettiler
Doruk demire bakarak hayır anlamında başını sallar
Nazlı Ali'nin elini hiç bırakmıyordu kulağına yaklaşarak sakince fısıldadı
Nazlı:bırakma beni tamam mı Ali
Alim seni affettim canımın içi duy beni lütfen
Sedyeyi hastaneye doğru sürüklüyorlardı hepsinin yüzünde büyük bir endişe vardı tanjunun bile
Açelya olduğu yerde kala kalmıştı acilin kapısından içeriye doğru giren ekip ve cansız bir şekilde yatan Ali'yi görünce
Adil:hemen 7 numaraya alıyoruz
Bağırınca hepsi kendine gelir
Ferman: açelya koş röntgen cihazı çabuk
Yerinden zıplayan açelya acele ile koştu
Devam edecek....... :)