YENİ KIZ

BÖLÜM 2

Yazıya dalıp karakterimi tanıtmayı unuttum asdfghh.
Benim adım Duru Yılmaz. 17 yaşındayım.
-Hayır gerçekten gerek yok abicim ben otobüsle giderim.

-Olmaz. Seni ben götürürüm.

- Peki abicim. Aböcöm bönöm.

Arabadayken çok sessizdik. Bi ara bir şey diyecek gibi oldu sonra vazgeçmiş olacak ki sustu. Geldiğimizde nihayet konuştu.

-Dönüşte şöförlerden birini seni alması için gönderirim.
Anladık paran varda benimde ayağım var yani..
-Tamam.

Yürürken birkaç gözü üstümde hissetsem de bozuntuya vermedim. Eteğim de çok kısa nasıl rahat ediyor acaba kızlar. Gören sancak ben kız değilim :D.Tam düşünürken birine çarpıp yere düştüm. Kim o göt. Kafamı kaldırmamla şoke oldum. Aman tanrım didim.asdghhgd

En sonunda kendimi toparlayıp kalkacakken yere geri düştüm. Düşmez olaydım o kısa mal eteği giymez olaydım.

Eteğim açıldı. Çocuğun gözleri bacağima kaydı ve piççe gülümsedi. Hemen ayağa kalktım ve tokat atıp müdürün odasına koştum. Tirbiyasız ahlaksız cocuk.Kapıyı tıklattım ve tatlı bir bayanın sesini duydum."Gelin". Kapıyı açıp iceri girdim. Kumral mavi gözlü çok tatlı bir bayandı.

-Sen yeni öğrenci olmalısın. Adın ne ?dedi ve gülumsedi.

-Evet. Sınıfımı öğrenebilir miyim?

-Tabi gel seni sînıfına götüriyim.

Sınifa girdiğimde herkesin gözü üzerimdeydi.

-Hocam bu yeni öğrencimiz.

-Hoşgeldin. Kendine bi sıra bul ve otur canim.

Pencere kenarı*-* Hep sevmişimdir. Bu fırsatı kaçirmayıp hemen oturdum. Yani boştur heralde. Oturdum ve dışarıyı izlemeye başladım. Kapıdan direk biri girince dikkatim dağıldı ve o tarafa dikkatimi verdim. Bir dakika bu o çocuk değil mi ? Hayır hayır olamaz değil mi?

-Mert neden geç kaldın? Yeter artık. Bir daha geç kalırsan müdüre söylemek zorunda kalıcağım.

-Bende babama söylemek zorunda kalıcağım.

-Ukalalık yapma. Geç yerine otur.

Yanıma geliyo. Olamaz ne yap ne yap. Ölü taklidi.asddfg yuvarlan duru :D Dışarı izlemeye başladım.

-Kalk.

-Efendim?

-Anlama özürlüsu müsun? KALK.

-Neden kalkıcak mışım?

-Çünkü orasi benim yerim.

Küçuk emrah bakışları atsamda yemedi. Bende çaresiz kalktım.

Yanına oturdum. Beni tanımış olacak ki önce gözleri aćıldı daha sonra dudağı yukarı kıvrıldı. O sırada ne bok vardıda oturdum.

-Sen.dedi ve kahkaha atmaya başladı. O değilde bu çocuk çok yakışıklı. Yeni farkettim.

-Ben?

-Sen...

-Ben? Dedim. Artık sesim sabırsız çıkmıştı.

-Senin yanında arı... arı var.

-Neeeeeeeeeeee âaaaaaa Artık nasıl çocuğun kucağına oturduysam. Bende yanlış yere oturduğu mu farkettim ki daha çok bağırdım ve hemen kalktım. Bütün sınıf bize baktı. Tam hoca bir şey diyecektiki zil caldi. Zilin çalmasıyla çıktım ve arkamda bir adet picimsice sırıtan odun bıraktım.