Karanlık Taraf

|6|

°Sessizliğe gömüldüm o an. Bunların saçma bir şaka olmasını diledim. Gözyaşlarımı tutamıyordum. Öleceğimi düşündüm. Gözlerimi kapatıp beni yok etmesini bekledim. Hâla birşey olmamıştı. Neden beni öldürmemişti? Ne istiyordu? O kadar korkunç ve değişikti ki varlığına bile inanamıyordum. Uzun bir süre açamadım gözlerimi. En sonunda açtım. Gözlerimi açtığım gibi çığlık attım. Nerede olduğumu bilmiyordum. Arkama baktım. Bu sefer keçiye benzeyen bir varlık yoktu arkamda. Bu kimdi? Şeytan denilen varlık neredeydi!? Bulunduğum yer beni korkutuyordu. Ne yapacağımı bilmiyordum. Belki de güvendeydim. Yanımdaki kişi de bir insandı. Ona sordum;

• - Neredeyiz biz?

• - Karanlık tarafta..

• - Ne? Ne saçmalıyorsun?!

• - ...

• - Hey! Cevap versene! Hem sen bunları nereden biliyorsun?

• - ...

• - Sana soruyorum! Cevap versene!

• - ...

°Sinir krizi geçirecektim. Sadece suratıma bakıyordu. Kimdi bu? Karanlık tarafta neydi? Hâla suratıma bakıyordu. Sinirlendim ve tekrar sordum.

• - Sana diyorum aptal! Cevap ver-

°Yere yapıştım. Ne yaşıyordum ben? Bir anda konuşmaya başladı;

• - Bana bir daha hakaret etmeye kalkışma!

• - Kimsin sen!?

• - Bunu daha önce söylemiştim.

• - Yoksa... Nasıl yani?! Sen bu şekilde gözükmüyordun!

• - Kim olduğumu bilmen güzel. Bir an bunu hatırlamayacak kadar aptalsın sandım.

• - Sözlerine dikkat et!

• - Kiminle konuştuğunu bilmiyorsun. Sana birçok şey verdim. Bu durumdan memnunsun.

• - Neyden bahsediyorsun?

• - Güçlerin..

• - Ne? Ciddi olamazsın! Ben annemi bırakmak zorunda kaldım! Senin yüzünden cinayet işledim!

• - Ee nolmuş yani?

°Rahatsız edici bir şekilde gülüyordu. Onu tam olarak tanımıyordum ama ondan nefret ettiğime emindim. Sakin olmaya çalıştım. En sonunda kendimi toparlayıp ona soru sordum

Diana: Benden ne istiyorsun?

Lucifer:(𝗬𝗮𝘇𝗮𝗿 𝗡𝗼𝘁𝘂; dizilerde falan lucifer deniliyordu bende lucifer yaptım awk sorgulamayın pls) Sadece bana itaat et

Diana: Tanrım! Senin ne tür bir varlık olduğunu bile bilmiyorum ben?!

Lucifer: Öğreneceksin. Ama acele etme.

Ne kadar sakin durmaya çalışsamda korkuyordum. Bunu farketmiş olacak ki şöyle dedi

Lucifer: Benden korkmana gerek yok. Evet belki yaşadıkların kötüydü ama emin ol burada da yaşamın güzel olacak.

Diana: Burada nasıl iyi bir yaşamım olabilir?! Buraya ait değilim

Lucifer: Daha önceki okulunda ve hayatında sana mükemmel mi davranıyorlardı yani? Sana taciz eden bir çocuk, seni kandıran bir kız? Bunlar  iyi bir yaşam mı?

Söyledikleri canımı yakmıştı. Ama belli etmemeye çalıştım

Diana: Bunları nereden biliyorsun?

Lucifer: Ben hep yanındayım Diana.

Diana: Ne? Ne demek istiyorsun?! Diğer insanlarında mı yanındasın?

Lucifer: Hayır. Sıradan insanlar ile uğraşmam. Sadece özel olan ve benim yolumda olanların yanında olur ve onları korurum.

Diana: Sıradan insanlar? Ben neyim ki? Bende normal bir insanım.

Lucifer: Hayır Diana. Kabul etmelisin gerçeği. Biliyorsun. Sadece korkma ve kabul et.

Haklıydı. Asla normal olamazdım. Kim uçabilir, yeri sarsabilirdi ki?

Diana: Peki. Öyleyse ne olduğumu söyle bana.

Lucifer: Sen cadısın Diana.

Sadelikle söylemişti ama sesi sertti. Şoka uğramıştım. Film mi çekiyoruz amk?!

Pekala sakin olmalıydım. Neden şaşırıyorsam. Şeytan olduğunu iddia eden bir varlığı görmüştüm.

Diana: Huh peki. Burada ne yapacağım? Neden burdayım?

Lucifer: Burada da vakit geçirebileceksin ama çoğu zaman akademide olacaksın.

NE? Akademi de neydi?

Diana: Akademi derken? Orası neresi?

Lucifer: Büyü yapmayı öğreneceğin yer diyebiliriz. Normal bir okul değil. Senin gibiler var. Cadılar..

Aslında korkuyordum. Ne olduğunu anlamak zordu ama hoşuma gidiyordu. İnkar edemezdim. Farklı olmak hoştu.

Diana: Anlaşabileceğim insanlar var mıdır? Sonuçta her gün kaçırılıp cadı ilan edilmiyorum.

Bana ters bir bakış attı ve konuştu

Lucifer: Orada arkadaş edinebilirsin. Merak etme. Isırmazlar.

Sinir bozucu bir şekilde sırıttı. Sinirimi bozuyordu.

Diana: Sana sormam gereken şeyler var.

Lucifer: Peki. Sor o halde.

Büyük ve asil bir koltuğa oturdu. Sormamı bekliyordu.

Diana: Ehm.. Sana ne diye hitap etmeliyim?

Lucifer: Lucifer. Lucifer Morningstar. Fakat sadece Lucifer demen yeterli.

Diana: Benim gibi başka cadılar da varsa? Bu bir soy değil mi? Ben bu soya dayanıyorum.

Lucifer: Evet.

Cevapları sessiz sade ve netti.

Diana: Pekala. Annem veya babam neden cadı değil o zaman? Bu soya dayalı olduğumu söyledin.

Ortam sessizleşti. Cevap vermesini bekliyordum.

Lucifer: Bunu şuan öğrenmene gerek yok.

Israr etmedim.

Diana: Seni ilk gördüğümde bir keçiyi andırıyordun. Fakat şuan normalsin.

Lucifer: Evet. Burası bizim bulunduğumuz yer. Fakat insanlara görüneceksem eğer sadece bir kişiye görünmeyi tercih ederim. Ve o görünüşü kullanırım.

Diana: Peki neden? Neden bir insana görünme ihtiyacı duyuyorsun?

Lucifer: Korku. Korkmaları hoşuma gidiyor. Çığlıkları. Deliriyorlar. Ama sadece duruyorum. Öylece. Bekliyorum. Duruşum bile delirmelerine neden oluyor.

Tanrım! Psikopattı bu adam. Ahh pardon! Lucifer Morningstar!

𝙔𝙖𝙯𝙖𝙧 𝙉𝙤𝙩𝙪;

Awk ben yazıyorum ne oyluyorsunuz ne okuyorsunuz mk. Ayıp oluyor yani. Ay neyse yarın veya bugün atarım yeni bölüm. (Sizinde çok umrunuzdaydı ya mk)

🦍🦍