Imperial Academy: The Villainess

Chapter 5

𝐒𝐂𝐀𝐑𝐋𝐄𝐓

Tumingala ako sa kalangitan at sinandal ang aking ulo sa damuhan. Ramdam ko ang agos ng malamig na tubig sa hubad kong katawan. Nanatili ang tingin ko sa asul na kalangitan at pinagmasdan ang mga ulap. I relaxed my body and let it float. Pumikit ako't bumuntong hininga at dinama ang malamig na simoy ng hangin. . . I'm glad to be back home.

Today is my first day in the Academy.

Sa pagdilat ko'y pinalutang ko ang mga talutot ng iba't-ibang bulaklak dito sa kagubatan. Ito'y dumapo sa ilog kung nasaan ako't sumalubong sa akin ang mabangong halimuyak nito. I smiled laxly as I moved my legs while staying afloat. I felt like I was lying in a bath tub full of rose petals.

Sa luwang ng gubat na ito'y tanging ako lang ang tao sa loob. Nagagawa ko ang kahit ano'ng gusto ko't kahit maglakad ako ng walang saplot ay ayos lang dahil wala namang makakakita sa akin. I like being alone because I value my peace of mind. Nothing can bring you peace but yourself.

When you learn to survive without anyone, you can survive anything.

Tinagilid ko ang aking ulo habang ako'y nakalutang sa ilog. Mula sa mga damo'y tumalon ang isang palaka papunta sa tuktok ng kanan kong dibdib. The frog is unfortunate because my long curly hair covered my breast. Ramdam ko na tila dinidiin pa nito ang maliliit nitong mga paa sa aking dibdib.

Such a perverted amphibian.

Tiningnan ko ito at ako ay nanatiling kalmado't napangisi bago ginulong ang aking mga mata. Kung ibang babae siguro ang nasa sitwasyon ko'y magtititili na ito't mandidiri. Yeah, right. . . I'm different because I'm not a basic girl.

"Hmmm. Looks like I'll cook crispy frog legs for breakfast today." Mapaglaro kong sabi't sa tono ng aking pananalita ay agad na tumalon ang palaka pabalik kung saan ito galing kanina. Hindi ko mapigilan ang sarili kong humalakhak sa naging reaksyon nito.

The frog is lime green and it can jump for more than ten feet in one jump. Nanatili ang mapanukso kong ngiti habang nakatitig rito't isang bagay ang aking napansin. Its internal organs are visible. I can see its liver, intestines and how its little heart pumps. The frog's skin is transparent and looks like a glass. Just from seeing it, I knew that it's a glass frog.

Muli kong tinagilid ang aking ulo't sunod na lumutang ang malalaking bato na tila tinabunan ng magarbo't malalaking damo. Nanatili ang tingin ko sa palaka at ito'y 'di gumagalaw sa kaniyang pwesto. My face remained blank yet cold at the same time. As expected, the frog started screaming.

I'm sorry. Spare my life.

Isang matinis na boses ang narinig ko sa aking ulo habang nakatingin sa palaka. 'Dinagbago ang ekspresyon ng aking mukha na tila 'di ako nanririndi sa sigaw nito. I stared at it with my piercing eyes. Pagkatapos ng ilang segundo'y nagtatatalon ito sa aking harapan. I knew that this will happen, frogs scream when they perceive danger.

"Naistorbo mo ang aking pagligo," bulong ko rito't tumayo. Sinuklay ko ang aking buhok gamit ang mga daliri ko sa harapan nito. Ito'y tumalon at humarap sa ibang direksyon na tila'y iniiwasang makita ang aking hubad na katawan. Napailing na lang ako't bumagsak sa lupa ang mga bato na lumulutang sa ere kanina. I shouldn't waste my time with this insane lusty amphibian.

Muli akong pumikit at humiga sa tubig. Ramdam ko ang paglutang ng aking katawan at mula sa malayo'y rinig ko ang kaluskos mula sa mga damo. Nanatili ang tingin ko sa kalangitan. Pagkatapos ng ilang segundo'y tinaas ko ang aking kamay. Dumilat ako't bumungad sa aking ang isang ahas na lumulutang sa ere.