Kar kesti yolu sen yoktun oturdum karşına dizüstü seyrettim yüzünü gözlerim kapalı.
Gemiler geçmiyor uçaklar uçmuyor sen yoktun karşında duvara dayanmıştım konuştum konuştum konuştum ağzımı açmadım.
Sen yoktun
ellerimle dokundum sana ellerim yüzümdeydi.
||
" güzel şiir."
hemen sağ tarafımdan gelen sesle hazırlıksız yakalanmış, bir elimi göğsüme götürürken diğer elimle gadamı alıp beni korkutan sesin sahibine dönmüştüm.
" ah, e-evet çok güzeldi."
o bir süre korkmuş halime bakarken bende fırsat bu fırsattır diyerek yakınımda bulunan bedeni incelemeye başlamıştım.
maskenin yanlarından gözlerinin kenarları kırışmıştı.
beni korkutuyor ve bir de buna gülüyordu öyle mi ?!
şaka bir yana o an gülümsemesini görmeyi gerçekten çok istemiştim.
"chris, neden maskeni çıkarmıyorsun ?
" oh, üzgünüm alışkanlık ve az önceki içinde üzgünüm. "
sözlerinin ardından ikimizde hafifçe kıkırdarken artık daha rahat olduğunu hissettiğim chris maskesini çenesine doğru indirmişti.
neden maske taktığını, sanırım şimdi anlıyordum.
o kıskanılacak derecede güzel ve baş döndürücüydü.
şuan büyülenmiş olmamı başka bir şeye bağlayamazdım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
sushiboy ਊ chrislisa ✓
Fanfic❝ birbirimiz olmadan yaşayamayız sorun ne o zaman ? başkalarının ne söylediği kimin umrunda, daha da aşık olabiliriz birlikte. ❞ ©markleached | lalisa & chris /jennie-minho ―31.12.20 ―03.01.21 | texting & story |
