CatLix ~hyunlix~ ✓

~2~

Aglar oy atıp yorumu bol yapınca, yeni bölüm geliyormuş biliyorsunuz mu? Bende yeni öğrendim hemen sizinle paylaşayım bu bilgiyi dedim :') ne mükemmel yazarım ama mfmccmckckc

Hyunjin

"Ama bebeğim onu alamayız..."
"Neyen?"
"Çünkü çok pahalı..."
"Payamız mı yok? Ben çalıyayım o şaman payamız şok oluy o şaman alıyış oluy mu?"

Başımı iki yana salladım. İstese elbette alabilirdim ama bazı hareketlerime çeki düzen vermeliydim. İşleri boşlamıştım. Ve durumlar berbattı.

"Sen çalışamazsın meleğim."
"Neyen? Hey eykek ve kıj isteyiyi gibi çalışıy." Kaşlarını çatarak bana konuştuğunda göz devirmek istedim. Çok bilmiş şey.

Eğilip onu kucağıma aldım ve yanağını öptüm.
"Elbette herkes çalışabilir meleğim ama sen daha çoook küçüksün. Okulun bitsin o zaman çalışmak istersen çalışırsın."

Başını sallamış ve boynuma gömülmüştü. Gözleri dolu dolu oyuncağa bakarken dudağımı sarkıttım.
"Çok mu istiyorsun onu?"
"Eveeet kendime etek dikebiliyim... elbişe de...."

Evet istediği şey oyuncak bir dikiş makinasıydı. Cidden nerden görmüştü bilmiyorum ama tam yarım saattir bana etek dikmek için yalvarıyordu.

"Meleğim onun yerine sana etek alalım mı? Hm?"
Gözlerini kocaman açıp hızla başını sallamış ve boynumu öpmüştü.

Güzel yanaklarına öpücük bırakıp onu kollarımla sıkıca sardım. "Acıktın mı meleğim?"
"Hayıy etey ayayım yütfen..."

Göz devirip gülümsedim ve bebek reyonlarına ilerledim. Kedi çocuklar için ayrı kıyafetler satılan bir mağazaydı burası bu yüzden etek bulmakta zorlanmamıştık.

Bulduğumuz ve Felix'in aşık olduğu bir kaç eteği almıştık. "Şahip beyim uykum geydi..." ellerini bana kaldırdığında güldüm ve onu tekrar kucağıma aldım.

(Y.n Minik minik yürüyebildiğini düşünün lütfen.)

Başını boynuma gömerken uyku pozisyonunu aldığında hızla boynumdan uzaklaştırdım onu.
"Uyuma meleğim mama yemedin."
Omuz silkip boynuma tekrar uzandığında bir şey diyemedim. Uyurken içirirdim artık.

"Şoook uykum vay şahip biyaz uyuyim soyya söz kaykcam."

Saçlarını öpüp gülümsedim. "Tamam meleğim uyu sen."

O uykuya dalarken bende mağazadaki çalışanların yardımı ile eksik bezleri, yedek biberon ve bir kaç şeyi daha aldım.

Başka bir bebek mağazasına girip, Felix için beşik bakmaya başladım. Sürekli benimle yatamazdı. Aslında isterdim ama uyku haliyle onu ezmek istemiyordum zira kendisi şu an 3-4 kilo falandı. Boyu da minicikti evde kaybolsa bulamayacağınız kadar minikti.

Nasıl büyüyecekti aklım almıyor. Siktir. Büyüyünce benden gidecek miydi? Tabi gidecek ömrümün sonuna kadar yanımda tutamam ya?

Bal gibi de tutarım o benim bebeğim. Tamam büyüyünce bebeklikten çıkacaktı ama o benimdi.
Kimseye vermezdim onu.

Adamın bana seslenmesi ile kucağımdaki meleğim ile gelecek hayallerimden çıktım.

"Son kararınız hangi renk?"
"Şu örme olan olsun."
Başını sallayıp beni onaylarken gerekli ödemeleri yapıp çıkışa ilerledim.