Erkek başrolün üvey anası oldum -NOVEL 1.KISIM BİTTİ

119

Ve bunun gibi, isteğine aykırı olduğu kadar, Yan Shuyu da bir adım evine doğru yürürken, Sahip Olmak-Zhou-Misafirim Olarak-Bu-Böyle-Bir-Şerefli Görünüşünü takmak zorundadır. Patronun onu takip ettiği bir anda. Kapıyı açmak için yavaşça anahtarlarını çıkardı.

Kapıyı açarken, Yan Shuyu dehşet içinde düşündü. O ve oğlu, içeri giren güneş ışığı, açık sarı çiçekli duvar kağıtları ve lekesiz ahşap zeminli cumbalı pencere ile küçük yerlerinden memnundular. Küçük burjuva olarak ihtiyaçlarını mükemmel bir şekilde karşıladı. Ancak tek yatak odalı daire 50 m2'den küçüktü. Patronun gözünde, muhtemelen bir apartman dairesinden çok bir köpek eviydi.

Zaman içinde çok erken göç etti. Asıl mal sahibi henüz süslü konağa taşınmadı, bu yüzden Yan Shuyu'nun patronun evinin neye benzediğini bilmesinin bir yolu yoktu. Bununla birlikte, patronun Hotel Dorsett'teki özel odasına aşinaydı - Hotel Dorsett'in sahibi olarak, Zhou Qinhe'nin özel odası başkanlık süitinden bile daha meraklıydı.

Diğer olanakları boşverin, sadece odasındaki banyo tüm dairesinin büyüklüğünden daha büyüktü. Sadece geniş bir duşa değil, aynı zamanda iki kişilik bir küvete de sahiptir. Ayrıca tavandan tabana pencereye bakan bir şezlong ve bir sehpa da vardı. Yan Shuyu, patronun her gün küvet banyosu yaptığını ve bir kadeh kırmızı şarapla şezlongda oturup geceleri tüm şehir silüetine baktığını tamamen hayal edebiliyordu. Ruh hali doğruysa, ona masaj yapması ve büyüleyici hayatının tadını çıkarması için birini çağırabilirdi.

Yine de Yan Shuyu, fakir olmanın hayal gücünü kısıtlayıp sınırlamadığını merak ediyordu. Belki de patron gibi biri için mutluluğun nasıl bir şey olduğunu anlamamıştı bile.

Ve bildiği kadarıyla Hotel Dorsett, ziyaret ettiği pek çok yerden sadece biriydi. Orijinal işletme sahibinin meslektaşlarından biri, Hotel Dorsett'in tüm zincirlerinde, patronun hiç ziyaret etmediği zincirlerde bile, kendisine ayrılmış böyle bir oda olacağından bahsetmişti. Bu tür "istasyonların" patron için özel bir şey olmadığını söylemek anlamında. Muhtemelen onlar hakkında pek düşünmedi bile. Bu, gerçek evinin lükslüğünün Yan Shuyu'nun hayal gücünü fazlasıyla aşacağı anlamına geliyordu. Ne de olsa böyle bir konağın ihtişamını TV'de aktaramazlarsa, referans çerçevesi olarak kullanacak hiçbir şeyi olmayacaktı.

Ama hiçbir şey hayal etmesine gerek yoktu. Hotel Dorsett gibi bir kalibreye alışkın olan patronun eski püskü küçük evini ziyaret etmesine izin vermek, ona büyük bir baskı uyguladı, bunların hepsi kendi kibirinden kaynaklanıyordu.

Yan Shuyu çok kibirli bir insandı. Patronla o samimi geceyi geçirdiğinden beri, artık onu bir yabancı olarak göremiyordu. Demek ki patron onun zihninde “bir daha asla görmeyeceği ya da konuşmayacağı eski sevgilisiydi”. Ve şimdi, patron tamamen onun üzerinde duruyormuş gibi davrandı ve onunla birlikte olmak için, onunla evlenmek için hikayeyi iki yıl ileriye taşımaya bile istekliydi. "Lanet eski" olmaktan "başının üstünde sırılsıklam olan eski bir eski" olmaya gittiği gerçeğinden oldukça etkilendi.

Sonuçta, Yan Shuyu her zaman kendisiyle gurur duyuyordu. Onu uzaklaştırmak için çok çabaladığı bir şeydi, ama erkek başrolün babası kadar seçkin birine sahip olmak ve talip olarak hayal edemeyeceği biri hala egosunu çok okşuyordu. İçten içe, bu sadık taliple çok iyiydi.

Yine de patron, anlamanın ötesinde nedenlerle onun yerine gitmekte ısrar etti. Yan Shuyu bundan rahatsız oldu. Ya patron evinin o kadar da hassas olmadığını gördüyse? Onu hayal kırıklığına uğratır mıydı? Belki de fikrini değiştirip arkasını dönüp gidebilir?