Erkek başrolün üvey anası oldum -NOVEL 1.KISIM BİTTİ

129

Ne yazık ki, fedakarlığı tamamen boşunaydı. Açıklamasını duyan Zhou Qinhe hiç kızmadı. Sadece nazikçe sordu, "Şu anda kimseyle ilgilenmediğiniz anlamına mı geliyor?"

Patron tartışmanın özünü anlamada çok iyiydi! Yan Shuyu, tüm noktaları birleştirmeden önce birkaç saniye düşündü ve mutlu bir şekilde başını salladı.

Evet. Kredinin ödenmesi gereken kredi. Gerçekten de aralarında üçüncü bir kişi yoktu.

Zhou Qinhe yoğun bir şekilde ona baktı ve “Bekarsın. Şu anda ilgilendiğiniz bir konu yok. O zaman seni takip edememem için hiçbir sebep yok. "

“……” Yavaş Yan Shuyu sonunda patronun tuzağına tekrar girdiğini anladı mı?

Zamanın bu noktasında, patronun söylediklerini artık çürütemiyordu, ancak yaptığı noktanın odak noktasını da fark etmişti. Akıllıca cevapladı, "Evet, peşinden gidebilirsin ama ben de seni geri çevirebilirim."

Çok komik bir şaka duymuş gibi, Zhou Qinhe'nin kaşları açıldı ve gecenin ilk gerçek gülümsemesini gösterdi. Gülümsemesinin dokunduğu derin gözleri daha da parlak görünüyordu.

Uzun süre güldü. O kadar uzun süredir Yan Shuyu, sonunda yumuşak ve centilmen bir şekilde “Evet. Haklısın. İkimiz de bekarız. Seni takip edebilirim ve beni geri çevirme hakkına sahipsin. "

Anlamı? Yan Shuyu gerçekten ona tam olarak ne demek istediğini sormak istiyordu ama Zhou Qinhe çoktan ayağa kalkmıştı. "Geç oluyor. Seni geri götüreyim. "

Yan Shuyu saatine bir baktı. Saat neredeyse 22.00 idi ve Starbucks bile kapanmak üzereydi. Aklına gelen tüm soruları bir kenara bırakmaktan başka seçeneği yoktu ve kibarca, “Gerek yok. Eve tek başıma gidebilirim. "

Zhou Qinhe, ona nazikçe baktı, güzel bir konuşma yaptı, "En azından asansöre girene kadar beklemeliyim."

Şövalyeliğini geri kazanmış olan patron, kesinlikle insanı ılık bahar esintisinin tadını çıkarıyormuş gibi hissettirebilirdi. Yan Shuyu'nun eski erkek arkadaşı, arkadaşlarının gözünde zaten çok şımartıcı olarak görülüyordu. Bununla birlikte, Song Minghao, 20'nin biraz üzerinde olduğu için, cazibesinin her hareketi yayıldığında sofistike Zhou Qinhe ile eşleşmiyordu. Bu aynı zamanda deneyimsiz Yan Shuyu'nun, onu sadece tavrıyla fethedebilecek sofistike bir adamla ilk karşılaşmasıydı. Yardım edemedi ama biraz tereddüt etti. Kendine geldiğinde, "Evet, evet" derken zaten mutlu bir şekilde başını salladığını fark etti.

Kendine geldikten sonra Yan Shuyu şuna benziyordu: “(- ロ -)”. Kendini suskun bırakmıştı. Patronun onu daha da büyülemesine izin vermek istemeyen Yan Shuyu, kahvehaneden eve dönerken sessiz kalmaya karar verdi.

Bazı açıklanamayan nedenlerden dolayı, Zhou Qinhe dönüş yolunda da sohbet etmeye girişmedi. İkisi, Yan Shuyu'nun binasının içinde sessizce yürüdü.

Yan Shuyu patronun daha önce söylediklerini açıkça hatırladı. Asansörün önüne gelir gelmez veda etmek için sabırsızlanıyordu. "Buradayım. Şimdi çıkmalısın ~ "

Zhou Qinhe, yüksek sesle güldüğünden beri iyi bir ruh hali içinde görünüyordu. Şimdi bile, hala yüzünde bir gülümsemeyle, ona hoş bir şekilde, "Tamam, o zaman iyi geceler" dedi.

Arkasını döndü ve bunu söyledikten kısa bir süre sonra uzaklaşmaya başladı. Yan Shuyu patronu uğurlamak için aynı noktada durdu. "Ding!" Sesini duymadan önce yalnızca birkaç adım atmıştı. ona asansörün geldiğinin sinyalini veriyor. Yan Shuyu hiç tereddüt etmeden asansörün içine girdi.

Dikkatlice evinin içine girdi ve küçük çocuğun evdeki ritmik uzun nefes alışını anında duyabiliyordu. Açıkçası, derin ve güzel bir uykudaydı.