Merhaba arkadaşlar.Çok konuşmadan hikayeye giriş yapacağım.Multimedia'da Annie var.Vanessa,Annie karakterimiz için uygun geldi.Umarım bölümü beğenirsiniz.
Calvin Harris-Outside
:)İYİ OKUMALAR(:
Evin içi oldukça güzel döşenmişti.Sağında mutfak vardı ve salonla bitişikti.Televizyonun karşısındaki koltuk birden gözüne oldukça çekici gelirken yukarıya odasına çıkmak için hareketlendi.Yatak odasına girdiğinde her şeyin beyaz olduğunu fark etti.Kendisinin aksine.Annie banyoya girerek bir duşun iyi geleceğini düşündü.Yaklaşık yarım saattir banyodaydı ve buruşuk parmaklarının ona çıkması için ısrarda bulunduğunu fark etti.Banyodan çıktıktan sonra bordo eşofmanlarını giydi ve yatağa yöneldi.Çalan telefonu durmasını sağladı ve telefonu eline aldı.Beklediği gibi babasıydı.Kötü bir his diye düşündü Annie.Bunun bilincindeydi.Babasından başka kimsesi var mıydı?Onunla ilgilenmeyen bir annesi vardı.Annie artık onun yokluğunu bile hissetmemeye başlamıştı.Dalgın bir şekilde telefonu kulağına götürdü."Annie.Tatlım.Eve vardın mı?""Evet.Çok yorgunum.Şimdi uyuyacaktım."Annie mesajın ulaşmasını umarak karşıyı dinledi."Tamam tatlım.Yolculuk yorucudur.Sonra görüşürüz.""İyi geceler."Annie telefonu kulağından uzaklaştırdığı sıra babasının bir şey söylediğini fark etti."Bir sorun mu var?""Hayır.Sadece umarım çok daha mutlu olursun ve yarın için bol şanslar.""Teşekkür ederim.""İyi geceler tatlım.""Sana da."Annie yatağa yattı ve gözlerini yumdu.Yarın uzun ve zor bir gün olacak diye geçirdi içinden...
*****
Sabah alarmı kapattığında saatin 7.30 olduğunu gördü ve hazırlanmaya koyuldu.Üzerine beyaz bluz altınada siyah kot şort giyerek ayağına siyah converselerini geçirip makyajını halletti ve saçlarını da şekillendirdikten sonra çantasını kapıp evden çıktı fakat karşısında arabaya yaslanmış bir Kevin beklemiyordu.Tek kaşını kaldırarak ona doğru ilerledi.Tereddütlü bir şekilde soru yöneltti."Neden buradasın?""Gideyim mi?""Hayır.Sadece..Kusura bakma.Yani şaşır-""Sakin ol.Sadece aynı okuldayız ve babam birlikte gitmemizin daha iyi olacağını söyledi.Atla bakalım."Annie yavaş hareketlerle arabaya bindi.Uzun bir sessizlikten sonra bunu bozan taraf Kevin oldu."İsteyerek mi bu üniversiteye geldin?""Evet.Hatta hayalimdi diyebilirim."Zenginlerin hayalleri olur mu?""Pardon?"Annie garipser bir şekilde Kevin'a bakıyordu."Ne?Bakma öyle.Zenginim ve bu zamana kadar çok büyük hayallerimin olduğunu hatırlamıyorum.Sence yeteneksiz olsam yine de bu okula gelemez miydim?"Annie camdan sağ tarafında kalan okula-hayallerindeki okula-büyülenerek baktı ve ardından Kevin'a baktı."Elbette gelirdin fakat çok bir yol kat edebileceğini sanmam."Kapıyı açarak çantasını aldı ve Kevin ile birlikte okula girdiler.Kevin etrafındaki çizimlere baktı ve Annie'ye göz kırptı."Sanırım haklısın ufaklık."Annie gözlerini devirerek sınıfa girdi ve boş bir sıraya oturdu.Çantasını yanına koyduğunda Kevin yanına geldi ve çantayı masaya koydu."Senin hakkındaki görüşlerimi söylememi ister misin?""Hayır.Lütfen."Kevin içten bir kahkaha atarken Annie de gülümseyerek ona bakıyordu.O sırada içeri bir bayan girdi.Öğretmen masasına geçerek öğrencilere bakmaya başladı.Sınıfta sessizlik sağlandıktan sonra hoca tam söze girecekken kapı çalındı ve içeri sarışın-mavi gözlü bir kız girdi.Annie kafasını Kevin'a çevirdiğinde aptal bir suratla kapıya baktığını fark etti.Kız çekingen bir ifadeyle tek boş olan yere Annie ve Kevin'in önündeki çocuğa ilerlerken Kevin öne geçti ve kız gülümseyerek Annie'nin yanına geldi.Elini Annie'ye uzatarak gülümsedi."Tiffany."Annie gülümseyerek kızı selamladı."Ben de Annie.""Selamlaşmanız bittiyse dersime geçmek istiyorum."İkisi de önüne döndü.Annie ilk izlenime her zaman önem vermişti ve sanırım bu hocanın gözünde iyi bir izlenime sahip değildi."Evet çocuklar.Benim adım Rose.Sizlerle zaman içinde tanışacağız.Öncelikle bir çalışma yaptıracağım size.Biliyorum daha okulun ilk gününden çalışma yapmamız doğru değil fakat bu sizin yararınıza olacak.Birbirinizi tanımanız ve vakit geçirmeniz adına bir çalışma bu.Öncelikle ikişerli gruplar halinde olacaksınız ve bir kişi çizim yaparken diğeri ona modellik yapacak."Hoca konuşmasını sonlandırdığında herkes anlamayan gözlerle hocaya bakıyordu."Şimdi eşleştirmeleri okuyacağım."Tiffany-Kevin,Annie-Sean,..""Tiffany kim?"Annie gözleriyle Tiffany'i işaret ederken Tiffany gülümseyerek Kevin'a bakıyordu.Kevin bir ara gülümserken gözlerini kaçırır gibi oldu ve Annie gülmesini bastırmaya çalıştı.O sırada hoca Annie'yi çağırdı.Annie hocanın yanına ilerledi.Hoca elindeki listeyi incelerken Annie'ye döndü."Sean bugün gelmedi.Bana bildirdi.Önemli sorunları vardı.Ama yarın burada olur."Annie tek kaşını kaldırmış bir şekilde hocaya bakıyordu."Çalışma yapacağın çocuk."Annie kafasını salladı.Sırasına ilerlerken hoca arkasından seslendi."İşiniz zor olacak küçük hanım."Annie anlamayan gözlerle sırasına ilerledi ve Kevin ile Tiffany'nin konuştuklarını gördü."Bizde tam senden bahsediyorduk."Annie Kevin'a kaşlarını kaldırarak bakıyordu."Bende bıraktığın izlenimden söz ediyorum."Annie mümkünmüşcesine kaşlarını daha çok kaldırdı ardından Tiffany'e döndü."Aslında o kadar soğuk bir insan sayılmam.Cidden.""Senin sıcakkanlı bir kız olduğundan bahsediyordum."Annie Kevin'a gülümsedi ardından sessizleşti.İçeri bir kız girdi ve hocaya bir şeyler söyledi.Hoca kızı başıyla onaylayarak Annie'ye kızla gitmesi için işaret etti.Annie yerinden kalkarak kızı müdürün odasına kadar takip etti.Müdürün odası karşısındayken kız sola döndü fakat Annie kıpırdamadı."Müdürün odası burası değil mi?""Müdürün yanına gideceğimizi kim söyledi?"Kız Annie'yi lavaboya sokarak sertçe itti.Yere düştükten hemen sonra tekrardan biri tarafından ayağa kaldırıldı.Etrafına baktığında onu getiren kızın olmadığını fark etti.Asıl garip olan şey ise kendisini yerden kaldıranın bir erkek olmasıydı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sessizliğin Sesi
Novela JuvenilSessizliğin ardına gömülseniz ne yapardınız?Sessizlikten kurtulmak için çabalar mıydınız veya yapamayacağınızı düşünüp pes mi ederdiniz?Alacağınız bu karar geleceğinizi derinden etkileyecek.Bazı insanlar birilerine ait olma ihtiyacı duyarlar fakat b...