Sabah'a doğruydu Nevin hemşire bir kez daha odama gelip durumuma baktı.
Geceden beri sürekli geliyordu. Ayak seslerini duyabiliyordum. Bu gün garip bir şekilde ağrılarımı hissedebiliyorum.
Nevin hemşire tekrar odama geldiğinde bu kez tek değildi yanında Ayla hemşire de vardı.
Bu beni şaşırtmıştı. Kötü birşey var gibiydi anlıyordum.
Nevin hemşire uzun süre sessiz kaldıktan sonra:
-Nasıl hissediyorsun kendini berfu kızım? Geceden beri sürekli odana geldim. Durumunun hiç iyi değil biliyorsun. Az dolaşman gerektiğini söylemiştim.
Diyerek sessiz kaldı bir süre.
Ayla hemşire gözlerim 'in içine bakarak:
-Berfu kızım ağrıların var mı ? Nasıl hissediyorsun kendini bakalım?
Demesiyle sessiz kaldım epey bir zaman.
Iç sesim hiçbir şey söylememem konusunda beni uyarıyor gibiydi. Uzun bir süre konuşmadıktan sonra artık konuşmam gerekiyor diye düşündüm.
Derken:
"Bu gün garip şekilde ağrılarımı hissediyorum. Yorgunum hem de fazlasıyla. Fakat, partiye gidebilecek miyim.?" Diye tepki verdim. Yorgundum, hastaydım, ama en azından Merter'i görünce iyi olabilirdim.
Gidemeyeceğimi bildiğim halde sormak beni güçlü kılıyordu.
Nevin hemşire ile Ayla hemşire uzun süre bakıştıktan sonra:
"Söz veremem durumuna bağlı Berfu kızım. "
Nevin hemşire'nin bu kelimesinden sonra hayal kırıklığına uğradım. Hiçbir şey demeden gözlerimi kapatarak dinlenmeye devam ettim.
Odadan çıktıklarında ise kendi kendime konuşmaya devam ediyordum, aklımda ki soruları kendime sormaya devam ettim.
"Merter partiye gidecek miydi?"
"Merter beni partide arayacak mıydı?"
"Benim olmadığım partide eğlenebilecek miydi?"
Bir an iç sesimle irkildim. Saçmalama Berfu dedim. Tabiki de seni merak etmeyecek üstelik daha yeni tanıştınız ne bekliyorsun ki kızım.
Diyerek iç sesimle birlikte sessizliğe gömüldüm. Kıvrılıp uyumaya çalıştım. Fakat beceremiyorum.
Hava karardıkca gidemeyeceğim endişesini yaşıyorum.
Nevin hemşire odaya girer girmez: "Nasıl hissediyorsun Berfu kendini, ağrıların devam ediyor mu? Ağrı kesici vereceğim devam ediyorsa eğer " diyerek gözümün içine baktı. Aklımdan geçen cümleyi söylemeyecektim. Ağrım yokmuş gibi davranmak istemedim çünkü durum ne olursa olsun bunu yapmayacaktım. "Hala ağrılarım var." Diyerek sızlanmaya başladım.
İlaçlarımı verdikten sonra tekrar o soruyu sordum.
"Partiye gidebilecek miyim?"
"Böyle giderse, zannetmiyorum" diyerek odadan ayrıldı.
Bu kez içime bir sıkıntı, endişe oturdu. Ilaclar'dan sonra uykunun içinde buldum kendimi.
Uzun bir süre uyumuş olmadıydım ki parti saatti gelmişti.
Gidemeyeceğimi düşündükçe içim de bir endişe sıkılmışlık hissi yaşıyorum. Buna karşı koyamıyorum.
Odaya biri girsede sorsam hissi yaşıyorum.
Saat epey geçiyor dakikalar hızlı hızlı atıyormuş gibi ilerliyordu.
Artık gidemeyeceğim diye umudumu kesmiştim ki, Nevin hemşire odaya girdi. "Berfu partiye gidiyorsun, fakat tekerlekli sandalyeyle. Yürümek yasak. Ayla hemşire parti yerine kadar sana eşlik edecek. Kendini fazla yormak yok. " diyerek ikaz da bulundu.
Bu bile içimi ısıtmaya yetmişti.
Ama aklımda bir soru vardı; "Merter o partiye gitmiş miydi?"
Ayla hemşire'yle hastane koridorundan yavaş yavaş ilerliyorduk parti yerine içimde büyük bir huzur vardı ve birazda endişe. Partinin olduğu odaya geldiğimiz de Ayla hemşire beni odada bıraktı ve geri döndü.
"Parti bitmeden seni almaya geleceğim ona göre iyi değerlendir zamanını iyi eğlenceler " diyerek yanımdan ayrıldı.
O andan itibaren gözlerimle etrafı süzüyorum, Merter'i aramaya başladım. Fakat burada yoktu sanırım. Üzgün bir tavırla iç çekip düşünmeye devam ettim. Bir an aramayı bırakıp kahkahalar içinde buldum kendimi. İnsanlarla eğleniyorum kahka'nın dibini vurup gülüyordum.
Bir an tepkisiz kalakaldım. "Merter neredeydi.?"
Odanın içinde arka arkaya dizilmiş sandalyeli insanların oturduğu yere ilişti gözlerim. Insanlar 'ın yanından geçip arkaya doğru tekerlekli sandalye mi sürdüm.
Merter burdada yoktu.
"Sanırım Merter gelmemişti ama neden gelmemişti? "
Umudumu yitirmiştim ve Merter burada yoktu.
Tanımlayamadığım o hisse yine kapıldım. Garip bir şekilde onu özlüyordum.
O tanımlayamadığım hissi bir çokkez yaşarken Merter'i hâlâ gözlerim arıyordu.
Saat epey geçmişti parti bitiyordu. Ayla hemşire'nin odaya girmesiyle kendimi boşlukta hissettim.
Bütün gece merter'i aramakla geçmişti gecem.
Artık partiden ayrılma vakti gelmiş olmalıydı ki Ayla hemşire yanıma gelmişti.
Ayla hemşire "berfu nasıldı parti de eğlenebildin mi " gibi sorular soruyordu sürekli. Ve bu sorularına tepkisiz kalıyordum.
"Merter olmadan eğlenmemiştim." Diyemezdim çünkü.
Odama geldiğim de direk uyumaya başladım. Bu kez yorgun olduğum için değil de, Merter'i görmediğim için üzüntüden uyumuştum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kanser Kokan Aşk
Romance"Birbirinden habersiz karşılıksız sandıkları aşkın hastane koridorlarına kazınmış sır dolu hikayesi." "Hiç tanımadığım biriyle tanışmak dünyadaki en güzel mucizeydi."
