ONE LAST MINUTE(BOOK2):PLEASE REMEMBER ME
BY: babylipz101
Chapter 5
JACOB'S POV CHAPTER 2
*********flashback********
hinahanap ko noon si eunice aayain ko sana sya mag launch nung nasa ward na ako nakita ko na madaming lalaki na nag aaligid sa kanya di ko sila masisisi kasi maganda si eunice pero akin lang si eunice akin lang agad kong kinuha ang kamay ni eunice at kinaladkad papunta sa parking lot ng andun na kami sabay bitaw ng kamay nya at tiningnan ko sya ng masama
eunice: "ano ba problema jacob?" di ako umimik ayaw ko kaya sya kausapin inulit nya ulit yung tanong nya di pa dn ako umimik
eunice: "pag di ka nag salita iiwan kita dito" aba tinakot pa ako tumalikod sya at naglakad palayo
ako: "sandali!" napatigil sya sa paglakad
ako: "manhid ka ba o sadyang nagtatanga tangahan ka? di mo ba napapansin yung pagmamahal ko sayo?" lumapit ako sa kanya
ako: "mahal kita eunice matagal na, bat di mo napapansin?" di ko eneexpect na i huhug nya ako
eunice: "matagal mo na pala akong mahal bat di mo sinasabi?" tapos kiniss nya ako sa cheecks. ano to? kami na ba siguro kami na ata
ako: "tinatanggap mo ba pagmamahal ko sayo?" please say yes!
eunice: "oo"
YYYYYEEEEEEEESSSSSSSSSSS!!!!! KKKAAAMMMI NAAAA!!!!! SAAA WAAAAKAAASSAS!!!!!
lumuhod ako sa kanya at sabay abot ng box matagal ko na tong binili and I've been waiting for this moment na isuot nya to and nangyayari na yun ngaun
ako: "eunice grande will u marry me?"
.
.
.
.
.
.
.
.
hindi sya sumagot
ako: "its okay kung di kapa sumagot just wear this ring at nag nood sya sabay hug saakin i love her so much alam ko na darating ang araw na babalik ang alala nya i just wish that when the time that happened bumalik sya saakin
********end of flashback******
merong times dn na may napapaniginipan sya kwenekwento nya yun saakin na may naghahanap sa kanyang lalaki pero palaging sagot ko imahinasyon lang yun at sa kakapanood nya lang ng tv. kasalukuyang nasa ospital ako ngaun may kausap na pasyente may iniinda daw kasi na sakit sa likod ng matapoz ko na gamotin pasyente ko off duty ko na lumabas na ako ng office ko at pumunta sa ward ni eunice para magpaalam nakagawian ko na kasi na bago umuwe magpapaalam muna ako sa kanya, nasa ward na ako di ko nakita si eunice tinanong ko yung nurse kung asan sya sabi ng nurse nasa room 203 daw pinuntahan ko yung nasabing kwarto ng nasa pinto na ako may narinig akong ingay agad akong pumasok nakita ko na magkahalikan yung pasyente at si eunice nandilim ang paningin ko galit na galit ako tiningnan ako ni eunice, teka kilala ko tong lalaki
ako: "andre?" kumalas si eunice sa pagkayakap ni andre at lumapit saakin hinablot ko ang kamay nya at kinaladkad ko si eunice narinig ko pa si andre
"wag mo saktan si nia" natawa naman ako doon di ba nya alam na wala na si nia? si eunice na si nia and eunice is mine ng makarating na kami sa parking lot pinapasok ko kaagad si eunice sa kotse nung nasa loob na sya ng kotse binagsak ko ang pinto at pumasok na ako sa kotse
eunice: "ano ba problema jacob?"
ako: "ano problema?
nakita kita nakikipaghalikan doon tapoz
tatanungin mo ako kung ano problema?
eunice:"jacob sya humalik saakin"
ako: "ano ako
tanga? i saw it with my two eyes"
eunice: "jacob
di kita ginagawang tanga pero yung niyakap
nya ako at hinalikan parangmatagal ko na
syang kilala, sigurado kaba nawala ng nag
aantay saakin sa pilipinas?"
eunice: "so
nagustuhan mo? ganito ba yung halik nya
sayo?" nilapit ako ang mukha ko at dinampi ang labi ko
eunice: "ano ba jacob bitawan mo
ako!" tinuloy ko lang ang ginagawa ko sa kanya napansin ko na lang na umiiyak sya tinigil ko na ang ginagawa ko at bumalik sa pwesto ko. alam kong galit ako pero di ko dapat ginawa yun
ako: "Eunice sorry" di ko alam kung bakit ko yun ginawa hinawakan ko kamay nya pero nilayo nya agad di ko sya masisisi pinaandar ko na ang kotse at nag drive na ako ng makauwe na kami dali2x syang lumabas at pumasok sa loob bukas ko nalang sya kakausapin i will give her time. the next morning nasa dining table ako kumakain habang nagbabasa ng mga emails ko nakita ko si eunice papalapit saakin kausapin ko kaya? kailangan kong mag apologize sa kanya dahil sa nangyari kagabi umopo sya malapit kung saan ako nakapwesto tahimik kami walang nag sasalita kung contest lang to nanalo na kami
ako: "eunice I'm sorry" nilunok nya yung pagkain na nasa loob ng kanyang bibig
eunice: "kalimutan na natin ang nangyari" tumayo sya at tumungo sa kwarto nya. tinapos ko ang pagkain na nasa plate ko
*****nokia's ringtone****
may tumatawag saakin unknown number
ako: "hello?"
unknown: "Is this the family of Kendra Lim?"
ako: "yes? who's this?"
unknown: "I'm an investigator here in the Philippines, kendra lim is dead" nahulog ko ang phone sa sahig si tita kendra? patay na? si tita kendra ay pinsan ng papa ko sya nag alaga saakin habang busy ang parents ko sa pagpapalago ng business namin. lumabas si eunice mula sa kwarto nya nagtatanong kung ano ang nangyari sinabi ko sa kanyang patay na ang auntie ko
