Sevgili cass
Bizim için yaptıklarının karşılığını hiçbir zaman ödeyemem. Her zaman bizimleydin. Benimleydin. Benim için bir çok şeyi feda ettiğini biliyorum. Evinden(cennetten) kovuldun, kardeşlerini öldürmek zorunda kaldın (ki ben pek iyi canlılar olarak görmesem de), bir orduyu geri çevirdin. Sen hayatımda gördüğüm en cesur insansın cass. Senin yerinde olsaydım tüm bunları bir adam için yapar mıydım hiç bilmiyorum. Sen her zaman ailedendin. Hatalar yapmış olsanda, kendini lanetli biri gibi görsen de, sen hep aileden ve bizdendin. Biliyorum,evet bende tıpkı senin gibi kendini nasıl gördüğünü biliyorum. Kendini başarısız görüyorsun ama başarılarını saymaya kalksam kağıtlarım yetmez. Kendini lanetli görüyorsun ama bilmiyorsun ki yanımda olduğunda kendimi ne kadar iyi ve huzurlu hissettiğimi. Lanetli biri bunu hissettirebilir miydi? Sanmıyorum. Bak ben öyle süslü cümleler kuramam. Odunun hatta ayının tekiyim. Ama bil ki sen her gittiğinde bir parçamı da götürdün ve ben yarım kaldım. Ben aslında yarım kalan bu parçamla ve sensiz, bu evrende yaşamak istemedim.
(Kağıt buruşturulup çöpe atıldı)
Elimden geldiğince her gün bölüm atacağım
ŞİMDİ OKUDUĞUN
PAİN/ᴰᵉˢᵗᶦᵉˡ
Fanficcas'in gidişinden sonra Dean'in ona yazdığı mektuplardan oluşan bir hikaye.