🖤ოდესღაც ბედნიერი🖤(დასრულებული)

1

იცით ადამიანები ძალიან ხშირად გრძნობენ მარტო თავს მაგრამ ამ დროს ოჯახიც ყავთ და მეგობრებიც
მეც მყავდა ოჯახი მეც ვიყავი ოდესღაც ბედნიერი სანამ...
დედა და მამა ავტოავარიაში მოყვებოდნენ...
ამის შემდეგ ყველას ჩამოვშორდი საკუთარ თავში ჩავიკეტე და არავის ვეკონტაქტებოდი ჩემმა მეგობრებმაც
დამიკიდეს და ვსო...
ამდენი პრობლემით და მარტოობით ძალიან დავიღალე სიკვდილი მინდოდა....

კლდესთან წავედი სადაც ყოველთვის მივდიოდი როცა მარტო ყოფნა მინდოდა და გადახტომაზე ვფიქრობდი ხმამაღლა ვყვიროდი და ვამბობდი
მე : რატომ მე? რატომ მექცევიან ასე სულ მე რატომ უნდა ვიტანჯებოდე? მოვკვდები და დავისვენებ მერე აღარავის შევაწუხებ არავის მოვაბეზრებ თავს იქნებ ასე მაინც ვიპოვო ბედნიერება...
ვყვიროდი ამას და ვფიქრობდი ახლა მე ამ კლდიდან გადავხტები...
თვალები დავხუჭე ერთი ნაბიჯი გადავდგი თვალებს არ ვახელდი არ მინდოდა შემშინებოდა შემდეგ მეორე ნაბიჯი მერეს მესამეც მიყვა და შემდეგ ვიგრძენი როგორ დამიჭირა ვიღაცამ და გადამარჩინა
*** : შენ რა სულ გაგიჟდი ერთი ნაბიჯიც და მოვკვდებოდი
მე : რატომ ? რატომ გადამარჩინე რატომ?
ვამბობდი და თან ვტიროდი
მე : ვის რაში ვჭირდები ყველას ვძულვარ რატომ გადამარჩინე ?
ვტიროდი და თან ვყვიროდი
*** : იცი შეიძლება ახლა რთული პერიოდი გაქვს მაგრამ სიცოცხლე ასე არ უნდა გაფლანგო ის უნდა დააფასო და შეეგუო როგორიც არ უნდა იყოს
მითხრა წყნარად უცნობმა
მე : მაშინაც უნდა შევეგუოთ თუ ასეთი უსამართლოაა?
ვკითხე აცრემლიანებულმა
*** : კი, მაშინაც უნდა დააფასო და შეეგუო თუ ის უსამართლოა ყველაფერი წინ გაქვს შეგიძლია შეცვალო შენი ცხოვრება გესმის? მე ვცადე და გამომივიდა შენც უნდა ცადო
თქვა და ამაყენა
მე : რა აზრი აქ ცდას მაინც არაფერი გამოვა
*** : გამოვა დამიჯერე
რა გქვია ?
მე : ლიზა
*** : ლამაზი სახელია
მე : შენ რა გქვია ?
*** : არ მიცნობ?
მე : საიდან უნდა გიცნობდე პირველად გხედავ
ვთქვი და თვალები ავატრიალე
*** : კარგად დაფიქრდი იქნებ მიცნობ ?
მე : ღმერთო ხომ გითხარი არ ვიცი ვინ ხარ თქო მეტყვი თუ არა სახელს?
*** : კარგი კარგი მე შუგა მქვია
მე : სასიამოვნოა
შუგას ტელეფონზე დაურეკეს გვერძე გავიდა სალაპარაკოთ მალევე მობრუნდა
შუგა : უნდა წავიდე იცოდე ასეთ სისულელეზე მეორედ აღარ იფიქრო კარგი ? შეგიძლია დამპირდე
მე : კარგი
შუგა : მპირდები?
მე : გპირდები
შუგა : შეგიძლია მითხრა რომელ სკოლაში სწავლობ?
მე : საიდან იცი რომ სკოლის მოსწავლე ვარ
შუგა : ამის მოხვედრას რა უნდა?
თქვა და ჩაიცინა
ჩემი სკოლაზე ვუთხარი
შუგა : კარგი უნდა წავიდე იმედია კიდევ შევხვდებით
მე : კარგი
მე ჩემი ჩანთა ავიღე და სახლში წავედი წვიმა დაიწყო ავტობუსში მარტო მე ვიჯექი მუსიკას ვუსმენდი და ვაკვირდებოდი ფანჯარაზე როგორ ეწვეთებიდა წვეთები თან ვფიქრობდი შუგას სიტყვებზე
იქნებ ის მართალია ?
იქნებ მივცე შანსი ჩემ ცხოვრებას?!
იქნებ ვცადო შეცვლა
იქნებ გამომივიდეს ?
ვფიქრობდი ამ ფიქრებში როგორ მოვედი სახლამდე ვერ გავიგე ავტობუსიდან ჩამოვედი სახლში შევედი სიჩუმე იყო თუმცა მე ხომ მარტო ვცხოვრობდი რათქმაუნდა სიჩუმე იქნებოდა ოთახში შევედი ნივთები დავაწყვე და წამოვწექი
თვალები დავხუჭე და დაახლობით 10 წუთი ასე ვიყავი
შემდეგ ავდექი რამანი მოვიმზადე რადგან სახლში სხვა არაფერი იყო
ვჭამდი და თან კომპიუტერში დორამაა ვუყურებდი შემდეგ სამეცადინოდ დავჯექი ვიმეცადინო წიგნები ჩავალაგე და დასაძინებლად დავწექი ყურსასმენი გავიკეთე და მალევე დამეძინა