🖤ოდესღაც ბედნიერი🖤(დასრულებული)

6

შუგამ ხელი მომკიდა და გარეთ გამიყვანა
შუგა : ხომ გითხარი გამომწვევად არ ჩაიცვა თქო
მე : მაპატიე მაგრამ მე ჩემი სტილი მაქვს როგორც მინდა ისე ჩავიცმევ გასაგებია
შუგა : ანუ ასე არა
მე : დიახ ასე
შუგა : ვერ ხედავ რომ ის იდიოტი შენთან ცეკვას აპირებდა
მე : და რა....რა....მერე
შუგა : მაგიჟებ
მანქანაში ვიჯექით შიგა მანქანას მართავდა ვყვიროდით და ერთმანეთს ვეჩხუბებოდით
შიგან ნელ-ნელა სიჩქარეს მოუმატა
ცოტა შემეშინდა თან ნასვამი იყო
მე : შეანელე
ვუთხარი წყნარად შუგა ხმას არ
იღებდა
შემდეგ კი დავუყვირე
მე : შეანელე მეშინია...
შუგა : ეს მოგწონს?
მე : რა
შუგა : მოგწონს როცა ბიჭი გრფლირტავება
მე : რა სისულელეა ხომ იცი რომ მე შენს გარდ....
სიტყვა არ დამამთავერებინა
შუგა : კარგი რა გეყოს გეყოს ტყუილი
მე : მე არ ვიტყუები შიგა მიყვარხარ გესმის სიცოცხლეზე მეტად მიყვარხარ ასე ნუ იქცევი გთხოვ
შუგა : იტყუები
მითხრა და თან მიყვიროდა სიჩქარეს უფრო მოიმატა ამ დროს კი ჩიხიდან მანქანა გამოვარდა და პირდაპირ ჩვენ შეგვასკდა........

5 თვის შემდეგ

ავტორი pov

მას შემდეგ რაც ლიზა და შუგა ავარიაში მოყვნენ მაშინვე დაუკავშირდნენ ბიჭებს როცა საავადმყოფოში მივიდნენ ლიზას ოპერაციას უკეთებდნენ იუნგი კი პალატაში იყო
თავისთავს არ გავდა თავს იდანაშაულებდა
ლიზა ორი კვირა კომაში იყო რომ გამოფხიზლდა იუნგი მასთან იყო
და პატიებას თხოვდა ისინი დაშორდნენ ლიზამ კი აპატია მაგრამ მას შემდეგ ყველაფერი დაიძაბა დაშორდნენ მას შემდეგ გოგონებს ბიჭებთან კონტაქტი არ ქონიათ მხოლოდ კონცერტებზე ხედავდნენ ერთმანეთს და ისიც გამარჯობასაც კი არ ეუბნებოდნენ ჯონკუკი და როსე დაშორდნენ და ახლა ყველაფერი დაძაბულია თავიანთი ცხოვრებით ცხოვრობენ გოგონებიც და ბიჭებიც მაგრამ არავინ იცის რას გრძნობენ ისინი სინამდვილეში

დილა 7 საათი

მე : ჯისუ ადექი გთხოვ
ჯისუ : შაბათია რატომ მაღვიძებს ასე ადრე კარგი რა
მე : ადექი დღეს დაჯილდობა გვაქვს უნდა მოვემზადოთ
როსე : ჯერ 7 საათია დაიძინე რა დაჯილდოება საღამოსაა
მე : კარგით რა გაიღვიძეთ უნდა ვივარჯიშოთ
ჯენი : კარგი კარგი ნუ დაგყვირიხარ თავზე ვდგებით
მე : კარგი ყავა მზადაა და ქვემოთაა