Geçen gün arkadaşımla bir cafeye gittik. Daha oturmadan başladık dedikoduya "Ali Ayşeyi mi bırakmış? Sertap evleniyormuş mu? Peki üniversitedeki cüce Büşraya nolmuş? " falan filan. Yanımıza yaklaşan adam "Pardon hanımefendiler bir arzunuz var mı? " demesi ile garsona döndük. Geleli nerdese yarım saat olmuştu kim bilir hararetli şekilde konuştuğumuzu görünce kaç defa gidip gelmişti yanimiza Allah bilir. Sakın dedikodu yapmayan kızlar vardır demeyin her bayanın içinde bir çıkmak isteyen merak uyandıran düsünce vardır. Ben şekerli bir kahve alayım dedikten sonra Sevilin; bende şekersiz bir kahve alayım demesi ile gözlerimi ona diktim. Beş yıldır tanıdıgım arkadaşım kahveyi şekersiz mi istemişti? Ona hayretle baktığımı gormüş olmalı ki "Mehmet oyle iciyor bende ona ayak uyduruyorum" demesi
ile şuan tam tamına iki aydır onla görüsmuyorum. Bir insan sevdigi adam için kendi kişiliğini bırakıp onun kişiliğine bürüne bilir mi? "Ben sen olmaktır sende ben" lafını hiç anlamam zaten ben yokken sen kimdin ki?
Neyse yapayım bir bol sekerli kahvede televizyonun karşısında höpürdete höpürdete içeyim malum bir kalpte tek kendin yaşıyorsan mecbursun çok şekerli kahveye..
"Kapı çalsada evde yokum
Aşk bunu bil"..
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Karmaşığım Bu Aralar
Teenfikceİlk gördüğünde kalbin atarya amansızca dokunmak istersin elin gitmez,konuşmak istersin dilin varmaz,bir o yana bakarsın bir göz ucuyla onu izlersin..Sanki "Hey ben burdayım" der gibi.. Aşık olmaya ramak kala duygularını sorgularsın bulamazsın çıkar...
