Obstacle

Pain

"JİMİN"
"efendim güzelim"
Ah cidden umursamaz tavrı beni benden alıyordu bir insan nasıl bu kadar umursamaz olabilirdi
"SAPIK ŞEREFSİZİN ÖNDE GİDENİSİN"
"iltifatın için teşekkür ederim güzelim"
"AHH CIDDEN SİKTİR GIT"
Sinirden patlayacak gibiydim karşımda pis pis sırıtarak bana bakan bir şerefsiz vardı, 4 yıldır bu piçten kurtulamamıştım KOSKOCA 4 YIL, derin bir nefes aldım ve karşımda hiç birşey olmamış gibi bana bakan şerefsizin suratına bir yumruk geçirdikten sonra hızlı adımlarla ordan ayrıldım koşarken önüme gelen saçlarımla baş etmeye çalışıyordum görüş alanımı kısıtlıyor ve zorlaştırıyordu, ne yere gittiğimi bile bilmeden koşarken arkadan bir sesin bana seslendiğini farkettim adımlarımı yavaşlattıktan sonra önüme gelen ve terden anlıma yapışan saçlarımı ellerimle arkaya attım,yavaşça arkama döndüm arkamda ellerini önünde birleştirmiş ve dudaklarını yukarı doğru kıvırmış sert bakışlarla bana bakan bir taehyung vardı önünde birleştirdiği elleri çözdükten sonra bir elini cebine koymuş boşta kalan eliyle ise yanına gelmem için gel anlamında bana işaret ediyordu tekrar koşarak yanına gittim ve karşısında durduğumda ellerimi önümde birleştirip başımı eğmiş kendiliğinden büzülmüş dudaklarıma engel olamadan konuşmasını bekliyordum büyük ihtimalle hyung'um herşeyi oğrenmişti..
"soyunma odasında giyinirken baksırlı fotoğraflarının çekildiği ve bunlarıda jimin nin yaptığı, fotoğraflarında şuanda onun telefonunda olduğu ve her an bir yer paylaşma olasılığı olduğu doğrumu"
"şey evet.."
Başımı büzülmüş dudaklarımla beraber yukarı kaldırmış ve kaşları çatılmış her an bağırmak üzere olan taehyung'uma bakıyordum bana kıyamadığını bildiğim için ne olur ne olmaz gözlerimin dolmasına izin vermiş ve dudaklarımı dahada büzmüştüm belki bu şekilde daha az azar işitirdim..