Herkes gitmişti ve sanki benim ruhum da gitmişti o derece yorgundum . Umarım bu gün de böyle bitmişti çünkü bende bittim diye bağırmıştım Eric gülerek yanıma geldi kolkutta yer yoktu o yüzden Eric yanıma oturmamıştu tam karşımda ki tekli kolkutğa oturmuştu ve fotorafımı çekmişti . O gülünce bende gülmeye başlamıştım ama o susmak bilmiyordu sonra neye gülüyorsun diye sordum ve telefonun ekranını bana çevirdi . Fotorafta benim sırtım dönüktü önümde adı neydi evet Zayn ve onun arkasından kaş göz işareti yapan bir Jessie gerçekten çok kömikti ve Jessie'in bundan haberi yoktu çünkü olsa eminim ki bu fotoraf ne kadar pahalı olursa olsun alınır ve silinirdi bunları Eric'e söylerken Jessie'de anca eve gelmişti ve neye gülüyorsunuz ? diye sordu ama ikimizde güldüğümüzden kimse cevap vermemişti sonra telefonu Eric'ten alıp fotorafa baktı ve çığlık attı " Aman Tanrım bu ben olamam nasıl yani Tex'te senin yanındaydı Riley beni böylemi gördü " diye bağırıyordu "evet" onun aksine ben daha güçlü gülüyordum "Riley sus şuan sinirliyim " dişlerini bastırarak " tamam , tamam" teslim olurum şeklinde kollarımı kaldırdım çünkü şuan gerçekten sinirliydi Eric'te " tamam siliyorum ve hiçbir şey istemiyorum" şaşırmıştık çünkü Eric fotorafları kesinlike böyle kolay bir şekilde silmezdi ben böyle içimden düşünürken bir kopyası olmadığınada yemin etti . Jessie telefonu bir kenara atıp Eric'i öptü ve hiç bırakmıycak bir şekilde sarıldı ve bende karşı koltukta onların sarılmalarını izledim . Derken Eric " gelsene buraya " dediği gibi yanlarına koştum ve Eric'in kucağına oturdum . Tam bir aile kucaklaşması sırasında kapı çaldı ve hepimiz gülümeye başladık sonra Jessie kapıyı açmaya gitti ve elinde bir çicek ve bir zarfla geri döndü . Çicekler çok güzel en çok sevdiğim orkidelerdendi . Hemen koşarak geldi ve zarf Riley'e dedi bende elinden zarfı aldım açtığım zaman içinde kartpostal vardı ve üstünde " umarım çok canın acımamıştır bi daha ki seferde bu kadar şanslı olamayabilirsin " yazıyordu buda kimdi böyle Eric'in kucağından inip dizinin yanına yere çökmüştüm ve hepimiz çok şaşırmıştık özellikte çiceklere çünkü orkide sevdğimi bir tek Eric bilirdi . hepimiz çok şaşırmıştık ama Eric'le ben daha fazla Jessie "tamam yeter artık kendinize gelin " dediği gibi Eric " bunu yarın konuşuruz şuan ki mutluğumuzu bozmak istemiyorum " demişti ama ben ona aldırmadan yürümeye ve kendi odama gitmiştim tamam az önceki mutluluğumuzu bozmuştum ama burada söz konusu olan ölümdü pek fazla ölümden korkmazdım ama ben bildiğim biri tarafından ölmek istiyorum ben öldükten sonra " Riley Bratzke adı bilinmeyen biri tarafından öldürüldü " denilmesini istemiyorum ve ben böyle gizemli bir olaya kurban gitmek tuhaftı neyse şimdi bunları düşünmek istemiyorum deyi düşünürken içeri Eric girdi " Riley birlikte yatalım mı ?" dedi bende yatağıma oturdum ve yanıma Eric'te oturdu ve bana sarıldı . Bu bana güven veriyordu sanki sen ölürsün ama benim canım yanar sana birşey olmaz demek gibi geliyordu evet Eric bana sarılınca hep bunu dermiş gibi hissederim. Hala bana sarılırken " Eric seni seviyorum iyki sen varsın yoksa ben zaten ölmüş olur bu zamana kadar" dedim onun kazağını göz yaşlarımla ıslatırken oda bana " bende seni seviyorum ama sen bir daha ölüm lafını ağızına alırsan bir daha yüzümü göremezsin " dedi sert bir şekilde " ben uyumak istemiyorum " diye cırladım oda bana karşılık " bende uyumak istemiyorum " dedi ve hemen ayağa kalktı ve elini bana doğru uzatarak " gel benimle gece uyumaktan başka herşeyi yapalım " dedi bende gülerek elini tuttum . Merdivenlerden aşağı doğru giderken " Jessie'de gelsin çünkü o gelmeden işin tadı çıkımıyor " dedim .Eric kafasını salladı sonra Jessie'nin odasına gittik ve o mışıl mışıl uyuyordu bu yüzden onu kaldırmadık çünkü en son Jessie uyandırdığım zaman beni bıçaklamaya çalışmıştı o yüzden bir daha öyle birşey yapmadım. Sonra Eric'in yanına gidip uyuyormuş dedim kıkırdayarak sonra Eric'in Range Rover vogue olan arabasına bindim oda yanımdaki sürücü koltuğuna oturduktan sonra "eee nereye gidiyoruz küçük hanım " dedi bende "avere avere gezmek istiyorum ama şunuda söyleyeyim açık bir yer olsun bara felan gitmek istemiyorum" diye ekledim. " Öyle olsun bakalım" dedive arabayı grajtan çıkarttı.Evimizin olduğu yerden gittikçe uzaklaşırken bende camdan dışarıyı seyrediyordum sonra Eric radyoyu açtı çalan şarkı remix bir şarkı olması lazım ki beni barda gibi hissettirmişti ve bu hissi sevmiştim o anda Eric'in telefonu çalmaya başladı . Eric'te telefonunu bana doğru uzattı kim olduğuna bakmadan açtım . Eric diye bir ses bağırdi ve bu ses bir kıza aitti. Eric kızın aradağını anlamış olacak ki bana burada yoktum der gibi işaret etti ve kız tekrar konuşmaya başladı "Eric seni çok özledim şuan yanımda olsan ne olurdu" diye söylendi ben hala ses vermeyince " alo oradamısın Eric ?" dedi bende cevap olarak "ben Eric değilim " diyerek cevap verdim kızda " nasıl ya bu Eric'in telefon numarası Eric'i ver bana " diye bağırdı bende " sen bana bağıramazsın ve şuan Eric benimle ve onu unut çünkü o benim " bağırarak söyledim ve kızın cevap vermesini beklemeden telefonu kapattım. Eric gülüyordu ama tebessüm şeklinde değil tam anlamıyla gülüyordu o böyle gülünce bende gülmeye başladım çünkü hayatımın yarısı gülüyordu diğer yarısı ise uyuyordu şuan ikisinde mutluydu ve bende mutluydum sonra Eric bi yerden döndü ama ben hala güldüğüm için tam olarak odaklanamıyordum . Eric " işteee geldik " dedi bende gülmeyi kesip nereye geldiğimize baktım burası bir hastaneydi " burada ne işimiz var " dedim hastaneyi gösterek ama Eric kararı bir şekilde" gittimizde öğrenirsin" dedi ve arabadan indi bende Eric indikten hemen sonra indim ve yanına koşarak gittim elini tuttum ama Eric şaşrımadı eğer normal arkadaşlık olsaydı bizimkisi şaşırdı ama bizim normal olduğumuzu kim söyledi neyse biz yürüyerek hastanenin içine doğru giderken Eric beni danışmanın olduğu bölüme doğru sürükledi. medya Eric
