Degree of Fancy

hoofdstuk 3

Claire

"Kijk eens daar hebben we Claire kom toch binnen!" zegt Lodewijk enthousiast. Wanneer ik het lokaal binnen kom gelopen zie ik dat hij bezig is met het maken van een goudkleurige jurk. "Dit straalt toch classe uit" zegt hij glimlachend. Terwijl mijn ogen over het stof van de jurk gaan zie ik vanuit mijn ooghoek dat hij bedenkelijk voor zich uit kijkt. "Claire" zegt hij na een korte stilte en kijk ik verbaasd zijn richting. Aan de blik in zijn ogen is te zien dat hij een idee heeft. Afwachtend met mijn handen in mijn zij kijk ik hem aan. "Zou je mij willen helpen met het stijlen van deze jurk ik heb zo'n idee dat je veel talent hebt. "Ja graag zelfs" zeg ik enthousiast. "Wat doe je hier Claire ga je geen pauze houden ofzo" zegt Aiden terwijl hij nonchalant het lokaal in komt gelopen. Geschrokken zie ik Lodewijk zijn richting kijken en gooit hij meteen een doek over de jurk. "Heb je soms nooit van kloppen gehoord dit is uiterst onbeschoft!" zegt hij geïrriteerd en neemt hij vervolgens een rechte houding aan met zijn handen in zijn zij.  "Claire ga je nou mee" zegt Aiden op een geërgerde toon. Zijn blik gaat over verschillende plekken in het lokaal en valt naar een paar seconden op mij. "Merk je niet dat ze niet eens met jou mee wil anders was ze allang met je mee gegaan" zegt Lodewijk en zucht. Boos zie ik Aiden zich omdraaien en loopt hij gefrustreerd weg. Wanneer hij op de gang is zie ik hem nog een harde trap geven tegen een prullenbak en gaat hij er vervolgens van door. Terwijl Lodewijk het doek weer van de jurk af haalt ben ik bezig met het tekenen van ontwerpen. Na een tijdje staren naar de jurk neemt hij ook plaats op een stoel achter zijn naaimachine. "Wat dacht je ervan als we er vlinders op maken en dat we de combinatie van de kleuren goud en vuurachtige oranje gebruiken" zeg ik en laat ik hem mijn tekening zien. Meteen zie ik een brede glimlach op zijn gezicht verschijnen. "Dit is een fantastisch idee Claire" zegt hij terwijl hij naar een grote kast loopt. Even later komt hij met verschillende materialen terug en legt hij ze op tafel. "Claire" hoor ik een donkere stem achter mij zeggen en draai ik mij geschrokken om. "Ik wil dat je nu meteen met mij mee gaat, want ik heb wat met je te bespreken over je resultaat van de toets" zegt Damon met een lichte grijns op zijn gezicht. "Ik kijk wel wanneer we verder kunnen met dit project" zeg ik met een glimlachje terwijl ik Lodewijk aan kijk.  "Dat is goed zie ik je later" zegt hij. Meteen voel ik dat ik meegetrokken wordt door Damon en gaan we even later een donker lokaal binnen. Binnen een paar seconde beland ik tegen de muur en voel ik zijn lippen op de mijne. Als hij even later haastig de deur op slot doet neem ik rustig plaats op een stoel. "Waarom ga je nou zitten Claire dacht je echt dat ik je daarvoor zou storen. Ik heb niet eens die toets nagekeken al ben ik wel heel benieuwd daarna" zegt hij en trekt hij met een ruk aan mijn stoel waardoor ik in zijn armen val. Wanneer ik op kijk zie ik een glinstering in zijn ogen. Terwijl we elkaar voor een tijdje zwijgend aan kijken zie ik even later dat er zich een grijns op zijn gezicht vormt. "Claire er is wel iets wat ik je moet vertellen" zegt hij en neemt hij plaats op een stoel. "Ik wil absoluut niet dat iemand iets over ons te weten komt" heb je dat begrepen zegt hij en zie ik dat hij inmiddels een koelere blik heeft. "Nee, maar we moeten wel oppassen voor Aiden hij kan zo nu en dan zich bemoeien met mijn leven" zeg ik.  Gefrustreerd zie ik hem even later met een vuist op de tafel slaan terwijl hij nijdig voor zich uit staart. "Aiden is slim als hij zich er buiten houdt hij wil mij echt niet boos zien" zegt hij op een iets duidelijkere toon die een beetje bedreigend over komt voor iemand die hem niet kent op de manier dat ik hem ken. Maar ik ken hem niet goed genoeg om te oordelen over met wat voor persoon ik te maken heb. Hij is een en al mysterie voor mij, en valt niet bepaald te doorgronden. Ik weet dat hij iets in gedachten heeft. het enigste wat ik kan doen is afwachten en zien wat er gebeurt. Ineens voel ik dat ik meegetrokken wordt en raak ik meteen uit mijn gedachten. "Waar gaan we naar toe?" vraag ik terwijl ik verward om mij heen kijk. "Naar mijn auto ik ga je namelijk mee nemen ergens naar toe" zegt hij en stappen we even later in zijn auto. Wanneer we even later bij een meer aan komen stappen we uit. "Wat gaan we nu doen hier" zeg ik lachend. Grijnzend zie ik hem mij aan kijken en zegt hij "Kom je nog wel achter Claire" Terwijl we even later door het bos lopen raken we steeds verder weg van zijn auto en gaat mijn hart sneller tekeer. "Ben je een beetje nerveus" zegt hij terwijl hij even later stopt en mij aankijkt met een bezorgde blik. Meteen knik ik en voel ik dat hij een arm om mij heen slaat. "Nergens voor nodig ik weet zeker dat je het leuk zal vinden" zegt hij. Als we even later aankomen bij een oud stadje gaan we even later binnen in een winkel vol met sieraden. "Kijk maar even rond hier dan haal ik hier even wat op" fluistert hij in mijn oor en voel ik even later een kusje op mijn wang. Terwijl ik een rondje loop in de winkel kom ik de meest bijzonder mooie sieraden tegen en merk ik even later op hoe stil het is, maar besef ik later dat alleen Damon en ik op een paar mensen na in de winkel zijn.  Als een paar rode oorbellen mijn aandacht trekken worden er volgens twee handen voor mijn ogen gehouden.