ကြၽန္ေတာ္အိပ္စက္ေနရာမွ႐ုတ္ခ်ည္းႏိုး
ထလာသည္။ကြၽန္ေတာ္အား သူထားရစ္ခဲ့သည္ဟူေသာ
႐ွည္လ်ားခါးသီးလွေသာ အိမ္မက္ဆိုးႀကီးေၾကာင့္ျဖစ္သည္...။
သူ႔အား ကြၽန္ေတာ္လိုက္႐ွာသည္။
သူထိုင္ေနက် ခံုေနရာေလးေရာ
သူႏွင့္သြားၾကည့္ဖူးေသာ ႐ုပ္႐ွင္႐ုံေတြေရာ
သူ၏ ဖုန္းနံပါတ္ေတြအားေခၚဆိုသည္...။
လူႀကီးမင္းႏွင့္သာတိုးသည္....။
ကုတင္ေထာင့္တြင္သူႏွစ္သက္လွခ်ည္ရဲ႕ဟု
ဆိုေသာ မင္းခိုက္စိုးစန္စာအုပ္သည္
တစ္ဝက္တစ္ပ်က္စာမ်က္ႏွာ လွန္ထားသည့္အတိုင္း...
ယမန္ေန့ညကကြၽန္ေတာ္စီးကရက္ေသာက္ေနစဥ္ႏႈတ္ခမ္းဖ်ားမွသူဆြဲႏႈတ္၍လႊတ္ပစ္လိုက္ေသာစီးကရက္အစတိုေလးက
ကြၽန္ေတာ့ကိုစိုက္ၾကည့္ေနသည္....။
အရာရာတိုင္းသည္မ်က္စိတစ္မွတ္မ်ွသာဖစ္သည္....။
ကြၽန္ေတာ့အားလႊမ္းျခံဳထားေသာ
တိတ္ဆိတ္ၿငိမ္သက္မႈကိုကြၽန္ေတာ္မုန္းတီးသည္...။
ထိုခံစားမႈမွာအရာရာဆံုး႐ွံုးခဲ့ရေသာလူတစ္ေယာက္လိုပင္။
သည္လိုႏွင့္ သူမ.....
သူမ အမွတ္ရစြာကြၽန္ေတာ့ဘဝမွ
ေျဖးေျဖးခ်င္း ႏႈတ္ဆက္သြား၏။
ကျွန်တော်အိပ်စက်နေရာမှရုတ်ချည်းနိုး
ထလာသည်။ကျွန်တော်အား သူထားရစ်ခဲ့သည်ဟူသော
ရှည်လျားခါးသီးလှသော အိမ်မက်ဆိုးကြီးကြောင့်ဖြစ်သည်...။
သူ့အား ကျွန်တော်လိုက်ရှာသည်။
သူထိုင်နေကျ ခုံနေရာလေးရော
သူနှင့်သွားကြည့်ဖူးသော ရုပ်ရှင်ရုံတွေရော
သူ၏ ဖုန်းနံပါတ်တွေအားခေါ်ဆိုသည်...။
လူကြီးမင်းနှင့်သာတိုးသည်....။
ကုတင်ထောင့်တွင်သူနှစ်သက်လှချည်ရဲ့ဟု
ဆိုသော မင်းခိုက်စိုးစန်စာအုပ်သည်
တစ်ဝက်တစ်ပျက်စာမျက်နှာ လှန်ထားသည့်အတိုင်း...
ယမန်နေ့ညကကျွန်တော်စီးကရက်သောက်နေစဉ်နှုတ်ခမ်းဖျားမှသူဆွဲနှုတ်၍လွှတ်ပစ်လိုက်သောစီးကရက်အစတိုလေးက
ကျွန်တော့ကိုစိုက်ကြည့်နေသည်....။
အရာရာတိုင်းသည်မျက်စိတစ်မှတ်မျှသာဖစ်သည်....။
ကျွန်တော့အားလွှမ်းခြုံထားသော
တိတ်ဆိတ်ငြိမ်သက်မှုကိုကျွန်တော်မုန်းတီးသည်...။
ထိုခံစားမှုမှာအရာရာဆုံးရှုံးခဲ့ရသောလူတစ်ယောက်လိုပင်။
သည်လိုနှင့် သူမ.....
သူမ အမှတ်ရစွာကျွန်တော့ဘဝမှ
ဖြေးဖြေးချင်း နှုတ်ဆက်သွား၏။
ESTÁS LEYENDO
တိမ္တိုက္တို႔အေၾကာင္း
Poesíaတိမ္ေတြကိုေငးတယ္။ မင္းဓာတ္ပံုကိုၾကည့္တယ္။ ေနာက္ၿပီး ဘယ္ေတာ့မွမနီးစပ္ႏိုင္မယ့္အေၾကာင္းကိုေတြးတယ္။ တိမ်တွေကိုငေးတယ်။ မင်းဓာတ်ပုံကိုကြည့်တယ်။ နောက်ပြီး ဘယ်တော့မှမနီးစပ်နိုင်မယ့်အကြောင်းကိုတွေးတယ်။
