Bana Güvenebilirsin

69 6 5
                                    

Bi insanı sevdiği kişiden başka kim üzebilirki? durun ben söyliyim birlikte yaşadığın ve sana kardeşim diyen bir arkadaşın, işte en çok bu yakıyo insanın canını kardeşim dediğin kişi gün geliyo senin kanayan yaranı daha çok kanatıyor belki ben annem ve babamı hatırlamıyor olabilirim ama en azından kardeşim gibi gördüğüm anne diye seslendiğim insanlar vardı ve neden bilmiyorum ama onları korumam gerekiyor gibi hissediyorum kısacası içgüdü diyelim ve sanırım bu Lucy'nin hoşuna gitmiyordu ama bunu bana söyliye bilirdi böyle olması gerekmiyordu, neyse benim şu anda sadece sakinleşmeye ihtiyacım var ama buraya Luke'nin arabasıyla geldim ve telefonum araba'da kaldı en azından yürümeyi deneye bilirim, tamam belki nerde olduğumu bilmiyorum ama bir an önce burdan gitmek istediğimden eminim.

"Jenna bekle!!" Kim olduğuna bakmak için arkamı döndüğümde Luke olduğunu fark ettim neden sürekli peşimden geliyor bi kerede beni yanlız bıraksa olamaz mı?!?

"Ne var?" ağladığım için sesim hala garip çıkıyordu hatta bu benim sesim mi? diye düşünmedim değil

"Nereye gidiyorsun?"

"Eveee"

"yürüyerek mi?"

"Evet yani çok uzak olamaz"

"Tahmin ettiğinden çok uzak ve buraya eğlenmek için gelmedin mi neden gidiyorsun?"

"Bir buraya istiyerek gelmedim beni zorla getirdin ve iki ben hiç eğlenmiyorum"dedim imalı bir şekilde

"Lucy'le aranızda ne var bilmiyorum ama boşver küçük şeyler yüzünden canını sıkmana gerek yok"

"küçük mü!?! Emin ol bu o kadar basit bi konu değil ve sırf geçmişimi hatırlamıyorum diye Lucy'nin bana bunu yapması gerekmiyordu artık kime güveneceğimi bilmiyorum -derin bir nefes alır- Lanet olsun hayatım bu kadar kötü olmak zorundamıydı??" Evet millet gene ağlıyorum ne oluyo bana ilk defa bu kadar çok ağlıyorum, gözlerimi açtığımda Luke'nin bana sarıldığını fark ettim neden bilmiyorum ama sanırım Luke'a sarılmak bana iyi gelmişti bu yüzden içimden bu anın sonsuza kadar sürmesi için tanrıya yalvardım

"Bana güvene bilirsin"

"Sen ciddimisin?" Bi anlığına benden ayrıldı gözlerimin içine baktı bir yandanda elleriyle omuzlarımdan tutuyordu

"Belki insanları çok iyi anlamıyor olabilirim ama bu sır saklayamıyorum anlamına gelmez" gözlerimin içine bakarak sırıtıyordu bende dayanamayıp güldüm bir dakika güldüm ama bunu nasıl başardı, çok fazla geçmeden güldüğüm fark edenin tek ben olmadığımı anladım

"Evet başardım seni güldürdüm!*! şimdi istersen partiye geri dönelim"dedi ama ben oraya dönmeyi hiç istemiyordum her yerde öpüşen hatta nerdeyse herkezin içinde sevişenler vardı ve bu mide bulandırıcı bide dediğim gibi ben hala namusluyum

"Gitmesek olmazmı?"

"Niye ki?"

"Lucy orda ve sanırım ben her yerde öpüşen insanların olduğu yerlere alışık değilim"

"Tamam o zaman nereye gitmek istersin prenses?"dedi ve sırıtıyordu ben ise gözlerimi ondan alamıyordum tahmin ettiğim şey olamaz dimi yani ya gerçekten Luke aşık oluyorum yada kendimden habersiz eroin filan kullanıyorum bilmiyorum karışık bi durum

"Daha sakin bir yer en azından bu kadar çok insanın olmadığı"

"Buraya yakın bir bar var istiyorsan oraya gide biliriz"

'tamam' dercesine kafamı salladım

"Beni burda biraz bekliye bilirmisin bizimkilere haber vermem gerekiyor da?"

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Mar 22, 2015 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

ZÜRAFAHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin