Sınıfa girmemle herkez bana bakmaya başladı, aynı ilk dersteki gibi öğretmenden özür diledim ve ilk gördüğüm sıraya oturdum bi süre sonra ayağımın yanındaki kağıtı gördüm kağıdı açtığımda Lucy'nin gönderdiğini anlamıştım ama kağıdı buruşturdum ve tekrar yere attım.
Zilin çalmasıyla yerimden kalkıp herkesten önce sınıftan çıktım çünkü Lucy gelip bana bir sürü soru sorucak ve ben konuşmak istemiyorum.
koridorda hızla yürürken kolumda bir el hissetim Lucy olduğunu düşünerek arkamı döndüm ama karşımda Luke'u görünce şaşırmadım değil
"Nereye gidiyorsun?"
"E-eve gidiyorum"
"Neden? daha okul bitmedi ki"
"Biliyorum ama huh boşversene hem sen neden burdasın?"
"Seninle konuşmam lzım"
"Seni dinliyorum"
"müdüre niye yalan söyledin?"
"N-ne ya-yalanı??"
"hadi ama müdüre yalan söyledin bütün suçu üstlendin dimi?"
"sen bunları nerden biliyorsun!?"
"neden böyle bişey yaptın? suçlu olan sen değildin"
"suçlu bendim ve bu yüzden ceza alması gereken kişide benim"
"hayır değilsin!!" biraz bağırmıştı ama önemsemedim
"Neden benden kaçıyorsun??" Lucy gelmişti harika artık Lucy'nin dilinden zor kurtulurum
"Ben sadece.. bakın beni önemsemeniz gerekmiyor"
"Cezan ne peki?"dedi Luke
"Uzaklaştırma" dedim
"Se-sen ciddimisin?" Lucy bizi dinliyordu ama bir şey adığını sanmıyorum
"Evet Luke ciddiyim" dedim
kolumu tutup çekiştirmeye başladı
"Şimdi benimle geliyorsun ve hemen müdürle konuşmaya gidiyoruz"
"hayır seninle hiç bir yere gitmiyorum " kolumu çekmeye çalışıyordum ama o kadar sıkıyoduki bi an kolumu bi daha göremicem sandım biraz uğraştıktan sonra kolumu çekmeyi başardım
"Ya siz cezadan kurtulmuş oldunuz işte hala neyin kafasındasınız ayrıca benim ne yapıp yapmadığım sizi ilgilendirmiyor" dedim sonra arkamı döndüdüm ve hızlıca yürümeye başladım seslendiklerini duyabiliyordum ama onların seslenmesi benim dahada hızlanmamı sağlıyordu.
Eve geldiğimi fark edince kapıya kadar ilerledim anahtarı bulmak için ceplerimi kontol ettim ama yoktu arabada unuttmuştum ve ben eve yürüyerek geldim bu da demek oluyor ki kapıda kaldım ne yapıcağımı bilmiyordum bende kapının önünde bağdaş kurup oturdum amacım Lucy'nin gelmesini beklemekti ama okulun bitmesine daha çok vardı
××××××××××2 saat sonra××××××××××
2 aaat olmuştu ve ben ölesiye sıkılmaya başlamıştım tam okula gitmeye karar vermiştim ki Melanie-yan komşumuz-çitlerin arkasından seslendi Melanie'yi duyunca bende çitlere doğru yaklaştım "merhaba Mel"
"merhaba da senin okulun yok muydu küçük hanım?" Melanie bizim yan komşumuz ve kendisi dünya tatlısı biridir ha bide çok çok sevdiğim çok şeker 5 yaşında bir kızı var
"Uzun hikaye"dedim oda onlara gelmemi söyledi bende öyle yaptım.
kapıdan girer girmez burnuma enfes yemeklerin kokusu geldi klasik Melanie işte
