İyilik meleği ve şeytanın aşkı Vsoo

"Nasıl yani kimim,anne?"

Jimin
Rose heyecanlanmıştı, ya da üzülmüştü.Galiba okuduklarına inanmak istemiyordu.Bende olsa inanmazdım,Anne ve babasını kendi gözlerinin önünde bastırmıştılar.Şimdi de "Onlar yaşıyor" haberi Duyuyor.İnsan ister istemez inanası gelmiyor
Rose
Aslında anne ve babamı çok ama çok özlemişdim.Ama onlar benim kendi gözlerimin önünde toprağa verildi.Yani nasıl ola bilir,Birden bire yaşadıklarının haberini alıyorum ya,N-nasıl hissediyorum?,biliyormusunuz?
Kalbim sıkışıyor,annem yaşasaydı b-bana güçlü ol kızım derdi.Şimdi eğer annem yaşıyorsa,onu bırakmak gibi niyetim yok.Ne annemi ne de babamı.!
Tanrım,nolur yalan olmasın,boş bir şey için ümit edib,yıkılmak istemiyorum.Jimin izin verirmiydi büyüdüğüm yere gitmeye?O çiçeklerine  aşık olduğum şehrime gitmeye izin verirmiydi acaba?
(Aynı anda)
Jm:
Rose
Rose:
Jimin
Jimin:
İlk ben söyleyeyim istersen,senin atıığın mektubu alıp okudum ve gide bilirsin Kraliçem ama ben de gelicem.Sizi orada yalnız bırakamam.
Rose:
Peki kralım
Jimin:
Şimdi hazırlanın kraliçem,yolculuk var çünki.
Rose:(Mutlu)
Peki Kralım.Çok teşekkür ederim size.
Yazar
Jimin düşünüyordu,Her zaman düşünürdü Rose'yi o gülen yüzünü,Kıyamadığı gülüşünü,Hiç bir zerresini unutamıyordu Jimin.Aşk,sevgi öyleydi.Hiç bir şeyini unutamamaktır bence Sevgi.Sevgi önem vermektir,ona zarar gelsin istememektir.İnsan sevince kalbi yumuşardı.Jimin'de öyle oldu.Eskiden kalbi taş gibiydi,Ama Rose onun taş kalbini eritdi veikisi de aşık oldu sonra zaten.
BİR SÜRE SONRAA
Jimin
Rose  ile artık at arabasına binmiştik,gidiyorduk.Rose heyecanlanmıştı yüzünden bunu anlamak zor değildi ve vardık sonunda.
Rose
Sonunda geldim canım ülkeme geldim ayak bastım.O kadar özledim ki,kelimeler bulamıyordum
Rose:
ANNEEE!
JİSOO:
Sen kimsin?Ben nerden tanıyorsun?)
Rose:
Ne demek yani ben kimim?Kızınım anne.
Ben seni özledim.Keşiş:
Yaklaşma onlar hazfızaları yok,seni hatırlqmıyor...