çok seviyorum

ilk karşılaşma

Bebek sahiline sürdüm arabayı biraz bankta oturdum sonra yurumeye karar verdim ama tam o sırada aklıma bişey geldi

-Allah kahretsin nasıl unuturum .

Hemen arabaya koştum ve gaza bastım şirketin önüne geldim hemen içeri girdim ama toplantiyi kacirmistim yetisemedim uzaktan bir ses geldi

-Baran barann

Bu ses murat in sesi arkamı döndüm ve

-olum ben unutmuşum toplantiyi ya

-hiç iyi olmadı ama neyse boşver takma kafana olum benim şimdi gitmem gerek sonra konuşuruz .

Diyerek hızlı adımlarla uzaklaştı bende 37. Kata çıkmak asansöre bindim daha 24. Kattayim ve asansör durdu ve kapı acildiginda ağzım açık kalmıştı karşımda mükemmel fizikli güzel dolgun dudaklı masmavi kocaman gözleri olan teni hafif kumrala kaçan esmere daha yakın olan teni ile karşımdaydı bu güzelliği asla unutamazdim sadece o vardı oda bnm gideceğim kata gidiyordu yanyana duruyorduk ona merhaba dedim ve oda bana merhaba dedi güler yuzle adını sordum ve bana "zeynep" dedi oda benim adımı sordu bende ismimi söyledim bendekide sanssa asansör birden durdu ve karanlık oldu ışıklar söndü birden durdu hızlı hızlı nefes alışverişleri duydum bu zeynepti sanırım uzun süre kapalı alanlarda duramıyor panikatakti hemen yanına koştum ve sakinleştirmeye çalıştım onu kendini güvende hissetsin diye ona sarıldım nefesini boynumda hissediyordum bu beni fazlasıyla tahrik ediyordu zor tuttum kendimi sonra birden ışıklar yandı ve asansör haraket etmeye başladı biraz kendine geliyordu yavaş yavaş onu kolundan tutup ayağa kaldırdım

-iyimisin .dedim

-iyiyim.dedi fısıltıyla

Birden kapı açıldı ve içeri girdik o gitti nereye gittiğini bilmiyordum arkasından ole bakakaldim aslında biraz kalçalarını izledim çok çekiciydi ve sonra bende uzaklaştım oradan