Na wat rekenwerk wist ze eindelijk wat 5-3 was...
''Dus... Ik heb 3 diamonds nodig voor een pickaxe, en 2 diamonds voor een hoe, ik heb dus genoeg om allebei te maken!!''
Adje wist alleen niet zeker of ze gelijk alle diamonds wel moest opmaken, want het duurde een tijdje voordat ze ze eindelijk gevonden had.
Het duurde een lange tijd voordat ze de cave uit was. Minimaal wel 3 uur.
Papa en mama zullen vast wel ongerust en boos zijn, het avondeten is al geweest...
Adje liep naar huis, ze was bang voor wat ze zou aantreffen als ze thuis was.
''Als papa en mama maar niet al te boos zijn zometeen'' dacht Adje.
Na een kwartiertje lopen zag Adje haar ouders druk zoeken in de tuin.
Adje riep ''Ik ben hier!!!'' en ze zwaaide wild. Haar ouders kwamen op haar af rennen en het was één emotionele reünie.
''WE VROEGEN ONS AF WAAR JE WAS, WE WAREN ZO ONGERUST!''
Adje begon te huilen en ze wist niet wat ze moest zeggen (niet zo slay)....
De volgende ochtend
Adje had gister geen energie meer om nog haar hoe te maken, om het gras blokje weer om te toveren naar farmland, zodat het niet meer alleen was.
Ze werd wakker en het eerste wat ze deed was het recept erbij pakken die ze van de boer had gekregen, de stokjes die ze van Bromley de houthakker had gekregen, en de 5 diamonds die ze zelf heeft gemined.
''Hmmmm om dit te maken heb ik een crafting table nodig, die heb ik nog niet.''
Adje herinnert zich dat ze haar vader een keer heeft horen zeggen hoe je een crafting table maakt, hij heeft er waarschijnlijk wel een in de schuur staan!
Adje rende zo snel als ze maar kon naar de schuur. ''Daar staat ie!''
Ze liep naar de crafting table en ze legde haar spullen op de tafel ernaast.
De tijd is eindelijk hier.
Het is tijd om de hoe te maken..
En het gras blokje te verlossen uit zijn lijden...
