Still mourning to my mom's death hindi ko alam kung saan magsisimula. I'm married to claude now pero hindi ko makuhang maisip dahil sa biglaang pag kamatay ni mom. She's the best, my best friend and also sister a to me since wala akong kapatid. Naninikip ang dibdib sa tuwing naalalang wala man lang akong nagawa sa mga araw at buwan na nahihirapan siya. I despise myself for being dumb and i'm starting to hate the fact na hindi manlang niya sinabi sa'kin ang sitwasyon niya.
'Mommy... You're so unfair, so unfair' tuloy tuloy umagos sa mga mata ko ang luha. Hanggang sa napahagulgol nalang ako napatakip ang nanginginig kong kamay sa aking bibig. Suminghap singhap ako upang mahimas masan. I know time heals wound and the scars remain, but i need time. I can't be like this I need to move forward.
Hindi ko namalayang nakatulog na'ko sa bathtub nagising lang ako sa mahinang pagtapik sa pisnge. Ngunit sa kapaguran dahil sa pag iyak hindi ko na namalayang nakatulog muli ako naramdaman ko na lang na may bumuhat sa'kin at binaba ako sa malambot na higaan. Naramdaman ko nalang ang comforter na nakabalot sa'ken.
I mouthed 'Thanks' to him before i fell asleep.
Nagising ako sa basang bagay na pumapahid sa pinge ko, napainat nalang ako habang nakatingin sa aso kong nakatitig sa'kin.
I smiled at her and patted her head, "Really Amber? Waking me up in the morning?" I chuckled and kiss her nose. Tumayo na'ko para maligo.
Pagkababa I saw claude prepairing our breakfast I smiled and hug him behind. Nakita ko na bahagyang napaangat ang kaniyang balikat sa pag kagulat.
"Oh, Hi hon good morning." He greeted. He kissed my cheeks,"This is our first day being husband and wife." And he giggled. Kinurot ko siya sa pisnge he's being that again, such a tease.
"Yep, kaya dapat maging mabuti kang asawa hmm."Still mourning to my mom's death hindi ko alam kung saan magsisimula. I'm married to claude now pero hindi ko makuhang maisip dahil sa biglaang pag kamatay ni mom. She's the best, my best friend and also sister a to me since wala akong kapatid. Naninikip ang dibdib sa tuwing naalalang wala man lang akong nagawa sa mga araw at buwan na nahihirapan siya. I despise myself for being dumb and i'm starting to hate the fact na hindi manlang niya sinabi sa'kin ang sitwasyon niya.
"Yep, kaya dapat maging mabuti kang asawa hmm." i
He laughed loudly,"Ofcourse hon." He said.
"Papasok kaba ngayon hon? I mean, ayoko lang na magisip ka ng mag isip pag nandito ka sa bahay. Alam kong hindi matutuwa si tita pagnakikita niyang nagluluksa parin. You need to move forward Janella." I'd just stared at him for a couple of seconds. Sinubo ko nalang ang natitirang pagkain sa pinggan ko at tumayo para dumiretso sa kitchen sink.
"Hon..." Nagaalalang tawag niya sakin. Humarap ako sa kaniya at ngumiti hinawakan ko ang kamay niya,"Stop worrying, okay lang ako. Papasok ako dahil kailangan narin ako sa restaurant." I said. Pag mamay ari ni Mommy ang Daveson's restaurant na mina manage ko ngayon. Kahapon lang namin napagusapan ni Daddy na ako ang mag manage since tinrain ako ni Mom. Napabuntong hininga na lang ako at nagpaalam kay Claude para makapagbihis na'ko. Its 7:30 in the morning 30 minutes to prepare.
Nagsuot lang ako ng fitted maong jeans and white turtle neck longsleve. Pinusod ko ng mataas ang kulot kong buhok at naglagay lang ako ng liptint sa labi at pisnge, lutang na lutang ang puti ko hindi na kailangan ng make up since mabigat sa mukha. I curled my long eye lashes at nag lagay ng hikaw sa mag kabilang tainga. Humarap ako sa salamin at ngumiti showing my two dimples. Dumiretso ako sa shoe rock ko at pinili ang flat shoes ayokong manakit ang paa ko since mukhang nag hapon akong tatayo preparing the stuffs and need sa restaurant. My Mom's love her restaurant so much binuhos nita lahat ng pagod at pawis niya para rito kaya worth it ang kinalabasan nito at naging successful siya kaya mamahalin ko rin 'yon tulad ng pag mamahal niya magsasakripisyo din ako kung kinakailangan basta manatiling okay ang Restaurant ni Mommy.
