Yiling Piri öldü.
Can dostu Jiang Sekt lideri onun canını aldı.
Eden ettiğini buldu.
Aradan 13 yıl geçti. Kimse Yiling Piri'nin ne bedenine, ne ruhuna ne de dağılmaya yüz tutmuş ufacık bir bilinç kırıtısına ulaşamadı.
Sessiz Oda'da Guqin'nin sesi ya...
Gusulan Sektinin, her sekt gibi kendine özel cezalandırma yöntemleri vardı. Bunlardan en acı vereni ise Disiplin Kırbacı'ydı şüphesiz. Adı üzerinde insanları disipline etmek ve yaptıkları hataları asla unutmamalarını sağlamaktı amacı. Tipik olarak, cezalının tüm hayatı boyunca hatırlaması için yeterli bir ceza olarak görüldüğü için, Disiplin Kırbacıyla yalnızca bir veya iki kez vurulurdu. Tek bir vuruş bile önemli ölçüde acı vericiydi ve iyileşmesi önemli miktarda zaman alırdı. İşkenceden sonra izler asla kaybolmazdı.
Lan WangJi, Bulut Kovuğu'na adım atar atmaz derhal amcasının yanına gitmişti. Lan XiChen'de oradaydı. İkisi de Lan WangJi'yi gördüklerine şaşırmışlardı. Onun geri dönmeyeceğini düşünmüş olmalıydılar. Lan WangJi ikisinin önünde saygıyla eğilip ayakta dikilmeye devam etti. Lan QiRen oldukça öfkeli görünüyordu. Ancak önceki gibi sesini yükseltmemişti.
"Demek geri dönecek yüzün vardı." dedi. Lan XiChen bu sözler üzerine gözlerini kapatıp derince soluklanmıştı. Gözlerini tekrar açtığında sakin bir sesle kardeşine, "Ne yaptığının farkındasın, değil mi?" diye sordu. Lan WangJi sadece gözlerinin içine baktı.
Lan XiChen kardeşini bu dünya da en iyi tanıyan kişiydi. Gözlerine baktığı an mutlu mu, üzgün mü, korkmuş mu, pişman mı anlardı. Ancak bu kez anlayamadı. Lan WangJi Sekte geri dönmüştü. Bu yolunu bırakamadığı anlamına gelebilirdi. Ama gözlerinde pişmanlık izleri var mıydı o belli değildi. O, her zaman inatçı olmuştu. Duyguları konusunda da, istekleri konusunda da... Lan XiChen, onun asla kötü şeyler yapmak istemediğini biliyordu. Ama bazen işler asla beklendiği gibi gitmiyordu. Tıpkı Wei WuXian'ın bir anda en nefret edilen adam oluvermesi gibi... Lan XiChen kardeşinin gözlerine baktığında onun derinlerinde sakladığı aşkın nelerle sonuçlanacağını bildiğini gösteriyormuş gibi gelmişti. O gözlerde babasının izleri vardı adeta...
Lan QiRen, "Söyleyin Sekt Salonunu hazırlasınlar." Diye seslendi kapının önünde bekleyen genç efsuncuya. Lan WangJi amcasına tekrar selam verip odadan çıktı. Kendi odası Sessiz Oda'ya gidip üzerindeki günlerdir giydiği kirli kıyafetleri çıkardı. Bedenini güzelce temizledikten sonra kolundaki yarayı tek başına temizleyip sardı. Ardından beyaz iç kıyafetlerini giydi. Zaten çıkarması gerektiği için üst kat kıyafetini giymedi. Cübbesini sırtına geçirdikten sonra alın bandını taktı. Saçlarını toplayıp ayakkabılarını giydikten sonra Sekt Salonuna cezasını çekmek için yollandı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Yol boyunca herkes ona bakıyordu. Duruşu dik gözleri kararlıydı. Kimseye bakmadı. Adımlarını sert ve istikrarlı atıyordu. Korkmuyordu. Yaptıklarının cezasını çekmeye Gecesiz Şehir'de daha Wei WuXian flütünü üflemeden önce hazırdı.
Salona geldiğinde ağabeyi ve amcasını gördü. İki genç efsuncuda arkalarındaydı. Diğer öğrencilerin içeri girmesi yasaktı. Amcası ellerini arkaya atmış sade bir minderin önünde ayaktaydı. Lan XiChen ise hemen yanı başında bekliyordu. Yüzü solgun ve yorgun görünüyordu. Lan WangJi ikisine de selam verdi. Lan QiRen'ın arkasındaki bir efsuncu hemen gelip Lan WangJi'nin çıkardığı dış cübbesini aldı. Beyaz kumaşı güzelce katlayıp koluna astı. Böylece Lan WangJi yerdeki minderin üzerinde dizleri üzerinde çöktü. Bakışları dimdik karşıya bakıyordu. Ne amcası ne de ağabeyiyle tekrar göz göze geldi. Lan QiRen en değerli öğrencisini önünde böyle görmeye dayanamıyordu. O Gusu Lan Sektinin en değerli bireylerinden biriydi. Nasıl böyle hatalar yapabilirdi. Yine de suçu işleyen cezasını da çekmeliydi.
