...YETİMHANE AŞKI...

17.Bölüm...

Uyku...

Zeynep Jorgeden ayrılınca bana döndü ve yanıma yattı sonra da Jorgeyi yanına çağırdı, Jorgeden gülümseyip Zeynebin yanına yattı zaten Jorge yattıkdan sonra Zeynebe dönmüş ve saçlarıyla oynuyordum. Bir süre sonra Zeynep mayışmış ve kendisini tekrar uykuya bırakmıştı onu izlerken kafamı hafifçe yukarı kaldırdım ve kaldırmamla Jorgenin o güzel gözleriyle karşılaşmam bir oldu, o kadar güzel gözleri vardı ki insan bakmaya bile kıyamaz çünkü gözleri direk hapsediyordu o güzel yeşil tonlarında ki gözleri bir hapishane gibiydi ama o hapishane tek kişilikdi ve o da artık doldu. Hala Jorge ile birbirimize göz bile kırpmadan bakıyorduk ve gözlerimi kaçırmaya çalışsamda olmuyordu ama artık kaçırmak zorundayım yoksa kendimi kaybedip Jorgenin üstüne felan atlarım tamam Lodo negatif düşünme herneyse artık zamanı geldi ve bende gözlerimi kapattım ama yaklaşık 10 saniye sonra havalandım  gözlerimi yavaşca açtığımda karşımda sırıtan bir Jorgeyi görünce kıkırdamadan edemedim hey bir dakika ben şuan da banyodayım ama niye? Hey Jorge az önce kapıyımı kilitledi...

Jor:Hanımefendi o güzel ela gözlerinize bakmama izin vermediğiniz için size ceza vereceğim

Lodo:Ne cezası

Jor:Imm, sanırım bir öpücük cezası

Lodo:Ni...

Sözümü tamamlamadan Jorge dudaklarıma yapıştı ve sanki biri beni ondan alacakmış gibi daha doğrusu sahiplenmiş gibi öpüyordu tâbi ben bunları söylerken Jorgeye uyup bende onun gibi öpüyordum ve ellerimi Jorgenin boynuna dolamışdım bir anda tekrar kendimi havada buldum ama sonra popom soğuk bir zeminle buluşunca(Jeton yeni düşünce)Jorgenin beni lavabo tezgahına oturduğunu anladım ve Jorgenin elleri belimde dolaşıyordu ama bir süre sonra elleri tişört'ün eteklerine geldi ve yavaşca yukarı doğru çıkarmaya başladı ama hemen onu durdurdum ve öpmeye devam ettim daha doğrusu artık alt dudağını emmeye başlamıştım ve arada bir ısırıyordum zaten Jorge kendinden geçmişti ama onu kendine getirme zamanım geldi. Hemen Jorgeden ayrıldım ve kulağına doğru yaklaştım yani nasıl desem dudaklarım konuştukca değebilecek bir mesafede yaklaşmıştım...

Lodo:Hayatım şimdilik bu kadar yeter bence

Jor(İnleyerek):Ahh beni deli ediyorsun

Jorgeden uzaklaşıp gülümsedim o da gülümsedi ve beni kucağına aldı yada tekrar havalandım desem doğru herneyse Jorge kapının kilidini açıp lavabodan çıktık odaya döndüğümüzde Zeynep hala mışıl mışıl uyuyordu onun bu haline tebessüm ettim ve o uyanana kadar valizimi dolaba yerleştirdim, Jorgede kendi valizini yerleştirdi sonra kıyafetlerinden beyaz t-shirt, siyah pantolon ve mavi kareli bir gömlek aldı ve banyoya girdi bende kıyafetlerimden lacivert beyaz puantiyeli bir elbise aldım onun üstüne kırmızı bir ceket ve kahverengi bir kemer aldım ayakkabı seçmeye başladım ama o sırada Jorge banyodan çıktı o çıkınca bende hemen girdim ve tüm işlerimi halledip kıyafetlerimi giydim ve banyodan çıktım, çıkınca hemen dolaba yöneldim ve lacivert babetlerimi alıp hemen giydim Jorge baktığımdan kırmızı converslerini giydiğini gördüm, Jorgede ayakkabı giyme işini bitirince Zeynebin yanına gittik ve uyandırmaya başladık, yavaş yavaş gözlerini açınca ikimiz de gülümsedik ve onu beklemeye başladık gözlerini tamamen açınca gözlerini bizim üstümüzde gezindirdi sonra yüzünü buruşturup "Acıktım" deyince gülüp onu kucağıma aldım ve  elime de küçük çantasını alıp banyoya girdim ve Zeynebe getirdiğim çiçekli eteği giydirdim onun üstünede beyaz bir t-shirt giydirdim ve t-shirt'ü eteğin içine soktum ve önceden giydirdigim beyaz külotlu çorabını düzeltip pembe ayakkabılarını giydirdim ve banyodan çıktık...

Jor:Benim prensesim ve kraliçem çok güzel olmuş :)

Zeynep:Gerçekten mi baba

Jor:Gerçekten prensesim :)

Lodo:Acıkdık diyen siz değil misiniz hadi ama

Jor(Zeynebi kucağına alarak):Annen sanırım bizi kıskandı

Lodo:Ben mi kıskandım haha güldürmeyin beni

Jor(Lodonun yanına giderek):Gerçekten kıskandın

Zeynep:Benim güzel kıskanç annem :b

Jorge bana daha çok yaklaşıp boynuma küçük bir öpücük bıraktı sonrada Zeynep yaklaşıp yanağıma küçük bir öpücük bıraktı bu da zaten gülümsememe sebep olmuştu. Odadan çıkıp asansöre doğru yürümeye başladık,asansörün önüne geldiğimizde çağırma tuşuna bastık ve yaklaşık 1 dakika  bekledik bu uzun(!) Bekleme süresinden sonra asansör geldi ve  bindik (Arkadaşım niye ağır çekim de anlatıyon) aa iç ses sen bana küs değilmiydin( Dayanamadım affettim seni işte herneyse soruma cevap ver) ben senden özür dinlememiştim ama neyse sorunun cevabına gelirsek niye ağır çekimde anlattığımı bilmiyorum(Hadi yemek katına indiniz hadi cık asansörden). İç sesimi dinleyip asansörden indim, restoranta girdik ve sonuç hiç kimse yoktu o sırada bir görevli yanımıza geldi...

Görevli:Efendim öğle yemeğine çok var yani eğer 1 saat sonra gelirseniz burası açık olacaktır

Jor:Peki sağolun

Restoranttan çıktıkdan sonra tekrar asansöre bindik şansımıza asansörü hiç kimse çağırmamıştı bizde bu yüzden hemen bindik ve resepsiyon tuşuna bastık, asansör resepsiyona gelince hemen asansörden çıkıp daha doğrusu hemen otelden çıktık ve bir taksi durdurup hemen sahil kenarında bir cafe adresi verip arkamıza yaslandık.Zeynebe döndüğümde yüzünü hafif buruşturmuş şekilde ve kafasını Jorgenin omzuna koymuş bir şekilde duruyordu ben Zeynebe bakarken araba durmuştu Jorge taksiciye parayı uzatıp arabadan indik ve cafeye girdik,girmemizle hemen sahili güzel görebilecek bir masaya doğru gittik ve oturduk. Şu anda Jorge karşımda Zeynep de sol tarafımda oturuyordu bende bunu fırsat bilip çantamdan telefonumu çıkardım, kamerayı ayarlayıp Zeynebi kameraya bakması için uyardım o da hemen gülümseyip kameraya baktı bende hemen çektim sonda telefonumu kilitleyip çantama koydum ve biz fotoğraf çekerken Jorgenin sipariş ettiği kahvaltılık çok güzel yemekler gelmeye başlamıştı. Hep birlikte güzelce bir kahvaltı yaptık hatta öyle güzel bir kahvaltıydı ki Zeynep mayışmaya başladı, onun bu haline gülümsedim ve Jorgeye döndüm sanırım beni izliyordu...

Lodo:Jorge

Jor:Efendim hayatım

Lodo:Benimi izliyordun

Jor:Evet :)

(Aferim çocuğa nişanlısından başka birine bakmıyor)

Hele bi baksın öldürürüm onu

(Aferim benim aslan kızıma)

Grazie knk

( Non importa: Önemli değil, Grazie'yi biliyonuzdur herhalde)

İç ses sen kimle konuşuyon

(Okuyucularımla sen anlayamazsın, ezik Lodo)

Lan pis iç ses konuşma lan benle pislik -_-

(Küstün mü bana, küsersen küs bana ne!)

Sus lan pislik iç ses

(Tamam be ne yaparsan yap bana ne)

Ya ben bir saatir Jorgeye öküzün trene baktığı gibi bakıyom çünkü ismi gereksiz anladınız siz, beni boş boş konuştuyor herneyse gerçek dünyaya dönelim...

Jor:Lodovica, aşkım duyuyor musun beni

Lodo:Hı efendim... Dur sen bana aşkım mı dedin

Jor:Evet aşkım dedim :) (Bu gülüş çok pis bir gülüş)

Lodo:Gülme öyle cık cık, hadi kalakalım artık

Zeynep:Anne...(esner)...uykum...(Yine esniyor)... geldi

Lodo:Ama kuzucuk daha gezecektik

Jor:Aynen daha oyun oynayacaktık

Zeynep:Yoo...(Tekrar esner)... Benim uykum yok ki

Lodo(Zeynebe elini uzatarak):O zaman gün başlasın...

Merhaba kankiler, nasılsınız neyse hikâyemi okuyup oyladığınız için teşekkür ederim ama biraz da yorum yapsanız daha mutlu olacağım, hatta nasıl demeliyim,buldum yorumlardan saçmalayın hiç farketmez ama lütfen yorum yapın...

Multimedya da Jorge ve Lodo'nun kıyafetleri...
+5