ayna ayna [three]

143 11 0
                                    

...Aynaya doğru ilerladim 1,2,3,4,5,6,7,8 ve 9 gözümdeki nokta çok hızlı büyüyor geçen 10 adım da görebiliyordum aynanın karşısından ayrıldım ve aşağı doğru yavaş adımlarla ilerledim düşmemem gerekiyordu biliyorsun görüşüm biraz bulanık
birden annem bağırışıyla irkildim koşup yetişmem gerekiyordu ama ya düşersem evet sanırım koşucaktım hızlıca koştum neyseki düşmedim anneme doğru ilerledim meğer annemin topuğu kırılmış
ben:
- anne ne oldu
annem:
- topuğum kırıldı
ben:
- birşey olmaz diyerkisini giy
annem:
- giymek sıkıntı deyil bunu bana baban almıştı.
Kırmızı alarm gözlükler buhar oluyordu hemen mutfağa koştum ve peçete aldım annemin ağladığımı görmesini istemiyordum kendimi iyice toparladım ve yine annemin yanına gittim
ben:
- tamam anne ağlamaya gerek yok eve döndüğümüzde yapıştırırız.
dedim annemi kaldırdım ve peçetelerden birisini verdim
annem buruk bir gülümsemeyle bana döndü
annem:
- neyse hadi gidelim.
ben:
- tamam hadi gidek.
kapıyı açtık ve arabaya bindik
arabayı annem sürüyordu bende camdan dışarı bakıyordum birden bana bakan bir çocuk gördüm sanki beni tanıyordu ama araba çok hızlı gittiği için çocuğu geçtik
sanırım çocuğu daha önce görmüştüm çocuğu düşünürken annemin sesiyle irkildim
annem:
- hadi cemre kalk geldik
ben:
- n-ne g-geldik mi?
annem:
- geldik geldik hadi in
kapıyı açtım adımımı dışarıya attığım an gözlerime bir karanlık düştü ve bende yere düştüm doğrulmaya çalıştım hiç bir şey göremiyordum kalp atış seslerim kulağımda yankılanarak duyuyordu insan çığlıkları,çocuk ağlama sesleri birden bire dünya üstüme doğru geldi ve gözlerimi yavaşça açtım kendimi bir sedyede buldum meğer bayılmışım odada tektim ve adım sesleri duydum kapı açıldı içeriye bir bulanıklık geliyordu biraz yaklaştı sonra doktor olduğunu anladım
bana sorular sormaya başladı
doktor:
- neden bayıldığını biliyor musun?
ben:
- doktor bey gerçekten çok yorgunum yanlız kalabilir miyim?
doktor:
- tabiki şurdaki butana basarsan hemşireler gelicektir
ben:
- tamam
doktor yavaş adımlarla uzaklaştı
bende yatağın yanındaki pencereye baktım çok yüksekteydik ve manzara çok güzeldi
gün batımına denk gelmiştik

kapıyı açtık ve arabaya bindikarabayı annem sürüyordu bende camdan dışarı bakıyordum birden bana bakan bir çocuk gördüm sanki beni tanıyordu ama araba çok hızlı gittiği için çocuğu geçtik sanırım çocuğu daha önce görmüştüm çocuğu düşünürken annemi...

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

sanırım burdaki tek bina burasıydı birden aklıma sokaktaki çocuk geldi...

karanlıkHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin