Earrings and Bracelet × TaeKook✔

ERR §06§ BCT

_

"Bay Kim gerçekten çok tuhaf bir insan."

Taehyung anlattıklarından sonra arkadaşının babası hakkında olan yorumuna karşı omuz silkip koltuğa oturmuştu. Evet, babası tuhaf bir insandı. Yirmi üç yaşına gelmişti belki ama hala onu anlayamıyordu. Kendisini seviyor muydu, değer veriyor muydu bir türlü anlayamıyordu. Az önce ise bir tartışmanın içinden çıkmışlardı, bunun nedeni de babasının ona tekrardan bir araba alamayacak olmasıydı.

Ancak asıl sorun bu değildi. Kendisine araba almayabilirdi, parasını kendisiyle paylaşmak istemeyebilirdi. Taehyung asıl sinirlendiği kısım babasının kendisine olan tavrıydı. Sanki sürekli parasını harcamak istiyor gibi görüyordu babası kendisini. Şımarık yetiştirildiğini yüzüne vuruyordu Taehyung'un.

Üstelik o şımarık olduğunu düşünmüyordu. Ona yeni, havalı bir araba almayabilirdi. Yüklü miktarda para vermeyebilirdi, sevmediği yemekleri yapmayabilirdi, pahalı kıyafetleri olmayabilirdi. Gerektiğinde aç kalmayı ve bir gece konduda nasıl yaşaması gerektiğini de biliyordu Taehyung. Kesinlikle kendisinin şımarık arkadaşlarıyla bir olduğunu düşünmüyordu.

"Baban sanki bu sefer biraz daha sinirliydi."

"Onu asla anlamıyorum."

İkili dertli dertli oturmalarına devam ederlerken Taehyung'un odasının kapısı çalmış, içeri evlerinin hizmetlisi girerken önlerinde eğilmişti. "Bay Kim sizleri yemeğe çağırıyor." Kadın sonrasında odadan çıktığında Hwanwoong derin bir nefes vererek koltuktan kalktı.

"Hadi bakalım."

Odadan çıkıp merdivenlerden indikten sonra uzun masaya ilerlemiş, karşılık masaya oturduklarında, yemek yemeye başlamışlar. Havanında kararmaya başlamasıyla Hwanwoong gergin ortamdan kaçmak ister gibi, benim bir işim vardı size afiyet olsun yalanını söyeleyerek evden çıkmıştı.

Baba oğul yemeklerine devam ederlerken Taehyung babasının kurduğu cümleden sonra hareketlerini yavaşlatmıştı, keskin bakışlarını ona dikmişti.

"Kredi kartlarını iptal ettirdim."

"Sebep?"

"Elnetta sana hayatı öğretebilmek için."

Alayla güldü Taehyung. "Ne? Bana hayatı, kredi kartlarıma el koyarak ya da araba almayarak mı öğreteceksin? Cidden mi baba?"

"Hwanwoong'la bir daha konuşmanı da istemiyorum." Kendisinin arkadaşlarına karışmasına anlam veremeyen Taehyung elindeki çatalı sertçe masaya koyduğunda bakışlarını babasına dikti. Ama o ne kendisine bakıyor ne de saçma konuşmasına bir son veriyordu.

"Ve yakında evleneceğim."

"Baba.." İnanmayan bakışlarını ona çevirdiğinde titreyen dudaklarını birbirine bastırmış kaşlarını indirmişti. Babasını şu son günlerde cidden anlayamıyordu. Tavırları değişmişti, kendisine artık biricik oğluymuş gibi bakmıyordu. Babası sevgisini hareketleriyle gösteremese bile bakışları ile mutlu olan bir çocukken Taehyung, şimdi neden bundan mahrum bırakıldığını anlamıyordu.

Ama babasının bakışları bile artık kendisini sevdiğine inandıramıyordu.

Kendisine bir son model araba almayabilirdi. Araba istemiyordu zaten.

Eğer istiyorsa da arkadaşı ile de çok sık görüşmezdi.

Kredi kartlarını da alabilirdi.

Ama evlemesini kesinlikle istemiyordu. Annesinin yerine başkası geçemezdi. Evin herbir duvarında onun resmi varken babası tekrardan evlenemezdi. "Baba, bunu yapamazsın."