Ze kennen ons

3

Marion kijkt haar aan. Eva schenkt wat koffie in.

"Weet jij al wat Kamphuis wilt vertellen? " Vraagt Marion. Eva kijkt naar haar en schudt haar hoofd. Ze schenkt gelijk ook voor Marion wat koffie in. Haar telefoon geeft een melding weer dat Wolfs haar een bericht heeft gestuurd. Marion ziet het en leest het. "Eef, moet jij mij iets vertellen? Zegt ze lachend.
Wolfs stuurt haar om de minuut lieve berichtjes en Marion ziet het binnenkomen.

Wolfs | Ik weet niet of ik van je af kan blijven

Eva drukt haar scherm uit en stopt haar telefoon in haar achterzak. Ze lacht naar Marion. "Nee er is niks" zegt ze en Marion reageert er direct op " ja, daag" en Marion lacht en loopt weg. Ze vindt het leuk om te zien dat Eva op een wolk zit. Eva pakt haar telefoon weer uit haar achterzak en bekijkt de berichtjes die binnenkomen van Wolfs. Ze bloost.

Wolfs | Eef, Het is moeilijk om niet lang te kijken.

Wolfs | Je hebt je verstand altijd bij je.

Eva begint iets te typen. Ze kijkt naar Wolfs die aan het bureau zit. Ze klikt op verzenden en ziet dat Wolfs gelijk op zijn telefoon kijkt en lacht.

Eva | Je bent gekomen als een zegen met zon wind of regen.

Wolfs loopt weg richting het toilet. Eva ziet het en loopt ook naar het toilet. Ze komt bij Wolfs staan en kust hem op zijn mond en zijn handen gaan direct om haar middel heen. "Ik meen het Eef" zegt hij en Eva zegt dat zij het ook meent. Terwijl ze staan te zoenen in een hoekje komt Marion hun per ongeluk verstoren. Wolfs ziet het net op tijd en duwt Eva voorzichtig aan de kant. Eva kijkt Wolfs aan waarom hij dit doet en ze ziet dan Marion staan. "Mar" zegt ze opgewekt. Marion kijkt hun blij aan. "En jullie steeds volhouden dat jullie niks hebben" zegt ze lachend. Marion geeft Eva een kleine knuffel en Wolfs een schouder klopje. Wolfs kijkt naar Eva. Eva lacht een beetje. "Mar" begint Eva. Wolfs loopt weg naar het kantoortuin weer. Marion lacht naar Eva. "Ik ben zo blij voor je Eef dat je het toe hebt gegeven" zegt ze. "Jullie horen gewoon bij elkaar" zegt ze blij. Eva kijkt haar aan en geeft haar een knuffel. "We hebben pas sinds  gister en je bent de eerste die het opmerkt" zegt Eva tegen haar. "Sinds gister?" vraagt Marion verbaasd. Eva knikt. "We hebben het officieel bevestigd aan elkaar sinds gister" "Nou ja, ik dan.. " zegt Eva en kijkt haar aan. "Je kent de regels he Mar, je mag echt niks zeggen" Marion knikt. "Donna weet toch ook dat jullie samen zijn en Kamphuis trouwens ook" zegt Marion. Eva knikt want Marion heeft wel gelijk. Het was duidelijk te zien dat wij iets hebben met elkaar. "Vind je het lastig? " Vraagt Marion. Eva kijkt haar aan. "Hoe bedoel je? " vraagt ze. Marion bedoelt eigenlijk of Eva het lastig vindt om een relatie binnen het werk te hebben. Eva vindt het inderdaad lastig om dit te combineren. Ze denkt ook vaak aan stoppen de laatste tijd. Nu ook omdat Kamphuis weg gaat. Eva en Wolfs zouden ooit een strandtent gaan beginnen op een mooi wit strand aan de zee met palm bomen en surfers. Eva verlangt daar wel naar om zoiets met Wolfs te beginnen. Marion en Eva plannen een afspraak om even met elkaar een avond te praten want dat is wel even nodig nu. Wolfs komt eraan. "Komen jullie? Kamphuis gaat iets vertellen" Hij kijkt Eva aan en Marion en zij lopen naar het kantoortuin toe. Kamphuis begint te vertellen hoe en wat met Donna. Ze verteld dat Donna toch niet de hoofdcommissaris wordt door omstandigheden. Kamphuis blijft totdat er een nieuwe is herkozen werken als commissaris. Wolfs kijkt Eva aan en is blij met het nieuws. Tevens als Eva. Eva en Wolfs sluiten hun werk af. Marion loopt naar Eva toe om haar te vragen om uit eten te gaan. Ze knikt en ze gaat eerst langs huis.