My bad boy: His Game

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 19

Η ώρα είχε πάει 7:50 τα κορίτσια ήταν όλα έτοιμα και περίμεναν έξω από το σπίτι να έρθουν τα αγόρια. Μετά από 5 λεπτά τα αγόρια τα αγόρια ήρθαν και ξεκίνησαν όλοι μαζί την βόλτα τους.

Jimin: που είσαι η olivia?

Natalie: δεν θα έρθει δεν είναι και πολύ καλά

Joanna: εγώ φταίω έκανα βλακεία

Taehyung: γιατί τι εγινε?

Dimmy: joanna σταματά όχι καλύτερα

Suga: συμβαίνει κάτι;

Natalie: ναι κάτι συνέβη εδώ και λίγους μήνες

Dimmy: ρε κορίτσια σταματήστε

Jungkook: δεν θέλουμε να γίνουμε αδιάκριτοι αλλά έχει συμβεί κάτι που σας έχει ταράξει? Μην ανησυχείτε δεν θα πούμε τίποτα σε κανέναν

Joanna: πάμε κάπου να καθίσουμε και θα σας εξηγήσω εγώ τα πάντα

Έτσι και έγινε πήγαν στο πάρκο κάθισαν σε ένα παγκάκι και η joanna ξεκίνησε να μιλάει

                       -joanna pov-

Ήρθε η ώρα να πω την αλήθεια για εμάς στα αγόρια, μου είναι τρομερά δύσκολο όλο αυτό αλλά από την στιγμή που ο tae μου κρατάει το χέρι νιωθω πιο καλά.

Εγώ: όπως ξέρετε εμείς ήρθαμε πριν λίγο καιρό εδώ σε αυτό το σχολείο ο λόγος ήταν η olivia

Jimin: δηλαδή τι έγινε με την olivia?

Εγώ: η olivia είχε ένα αγόρι τον Ian ο οποίος ήταν μπλεγμένος σε διάφορες ιστορίες που δεν γνωρίζαμε ακριβώς. Μια μέρα λοιπόν την ώρα που γύριζαν στο σπίτι από το σχολείο στον δρόμο κάποιοι τύποι τους επιτέθηκαν και τον σκότωσαν μπροστά στα μάτια της. ( δεν άντεξα και άρχισα να δακρύζω)
Από τότε κατηγορεί τον εαυτό της ότι φταίει εκείνη που πέθανε και δεν έκανε τίποτα για να το εμποδίσει. Τον πρώτο μήνα μετά την κηδεία του ήταν δύσκολα, έκανε πολλές φορές απόπειρα αυτοκτονίας την τελευταία μάλιστα παραλίγο και να την χάσουμε. Μετά από αυτό το γεγονός αποφασίσαμε με τα κορίτσια να της αλλάξουμε σχολείο δεν θα ήταν καθόλου εύκολο για εκείνη να πήγαινει σε στο ίδιο σχολείο που έχει τόσες αναμνήσεις μαζί του και η αλήθεια είναι χρειαζόμασταν και εμείς μια νέα αρχή ούτε εμείς μπορούσαμε να μείνουμε άλλο σε αυτό το σχολείο όλα μας τον θύμιζαν. Σήμερα έκανα μια βλακεία και της είπα να το ξεπεράσει και συνεχίσει την ζωή της αλλά εκείνη δεν το πήρε έτσι πίστευε ότι ήθελα να της πω να τον ξεχάσει οπότε κλείστηκε στο δωμάτιο της από το μεσημέρι και δεν βγήκε καθόλου από εκεί.

Τα αγόρια είχαν μείνει και με κοιτούσαν με ανοιχτό το στόμα ούτε εκείνοι πίστευαν τι άκουγαν στα αυτιά τους. Η Natalie πλέον είχε βάλει τα κλάματα και ήταν στην αγκαλιά του jungkook.

Jimin: μας συγχωρείτε δεν θέλαμε να σας κάνουμε να νιώσετε άσχημα

Joanna: δεν πειράζει άλλωστε εγώ έχω αρχίσει και το ξεπερνάω σιγά σιγά η olivia απλά δεν μπορεί να το δεχτεί με τίποτα για αυτό και προσπαθούμε συνεχώς να την βοηθήσουμε αλλά αρνείται. Τώρα πλέον γνωρίζετε γιατί είναι έτσι σκληρή και απότομη ορισμένες φορές

Taehyung: μην ανησυχείς καταλαβαίνουμε για αυτό και εμείς θα βοηθήσουμε τώρα που γνωρίζουμε την αλήθεια

Dimmy: ας αλλάξουμε θέμα

Suga: dimmy δεν -

Dimmy: ΑΠΛΑ ΑΣ ΑΛΛΑΞΟΥΜΕ ΘΕΜΑ ΕΝΤΑΞΕΙ? ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΤΟ ΞΑΝΑΣΥΖΗΤΗΣΟΥΜΕ

                          -skip time-

Η ώρα είχε πάει 11:30 και έπρεπε να φύγουμε γιατί η olivia ηταν μόνη της στο σπίτι. Μετά από αρκετό περπάτημα ήμασταν έξω από το σπίτι τότε η natalie είπε κάτι που με σόκαρε

Natalie: αγόρια είναι αργά γιατί δεν έρχεστε μέσα μαζι μας να κοιμηθείτε εδώ?

Dimmy: natalie τι λες στα παιδιά?

Jin: ναι γιατί όχι? Αγόρια συμφωνείτε?

Όλα (τα αγόρια μαζί) ναι δεν έχουμε θέμα

Joanna: Εμμ εντάξει τότε περάστε μέσα 😁

Ξεκλείδωσα και μπήκαμε μέσα. Είδαμε κάποιον να κάθεται στον καναπέ στην αρχή νόμιζα ότι ήταν η olivia αλλά όταν τον πλησίασα είδα κάποιον άλλον.)

Εγώ: τι κάνεις εσύ εδώ?

                        - Και στοπ -

Ποιον είδε άραγε η joanna να κάθεται εκεί? 💜💜💜💜💜💜💜💜