"សប្បាយជាមួយគ្នាបន្តិចទៅ ខ្ញុំចង់ដឹងថាស្រីដែលមើលងាយខ្ញុំថាថោកទាបដូចជានាងវាមានកន្លែងណាដែលថ្លៃជាងខ្ញុំប៉ុនណាទៅ?" ថេលបោះសម្តីកាច មុននឹងដើរចូលទៅរកអ្នកដែលវារថយក្រោយមិនព្រមឈប់
"កុំណា៎"
"ពេលដែលជេរខ្ញុំមិនឃើញនាងខ្លាចដល់ថ្នាក់នេះទេសាលីនណា"
"ហឹក...កុំធ្វើអីខ្ញុំ" សាលីនណាព្យាយាមក្រោកឈរដើម្បីតតាំង តែបែរជាត្រូវគេរុញឲ្យដួលទៅលើឥដ្ឋដោយមិនថ្នាក់ថ្នមហើយចូលទៅចាប់ទាញ.កជើងតូចកន្ធែកចេញនិងនាំខ្លួនចូលទៅនែបនិត្យ
"លែង...ហឹកលែងខ្ញុំ" សាលីនព្យាយាមលើកដៃវាយដើមទ្រូងរឹងមាំដែលពោពេញដោយសាច់ហាប់ណែនដើម្បីឲ្យគេចេញពីខ្លួន តែក្រៅពីមិនរង្គោះរង្គើ អ្នកកំលោះបែរជាដោះក្រវ៉ាត់.កទៅចង់ដៃរបស់នាងព័ទ្ធទៅក្រោយមិនឲ្យមានឱកាសរារាំងបន្តទៀត មុននឹងគេចាប់ដោះអាវសឺមីរបស់ខ្លួនទៅចងមាត់របស់នាងក្រមុំ ស្របពេលសាលីនណាគិតតែរើសយកស្លាប់រស់
"ហឹកហឺ អ្ហឺមមម" សាលីនណាគ្មានឱកាសតវ៉ា មានត្រឹមតែសំឡេងតាមបំពង់កអង្វរកគេឲ្យដោះលែងខ្លួន តែឃើញថាគេមិនបានខ្វល់ នៅលូកដៃទៅចាប់ហែកអាវសឺមីដែលនៅលើរាងកាយរបស់នាងឲ្យរបូតដាច់ឡេវអស់ បង្ហាញដើមទ្រូងមូលក្រលំដែលគ្មានអាវក្នុងបិតបាំង ទើបកែវភ្នែករឹងកំព្រឹសសម្លឹងទៅកំពូលភ្នំទាំងគូរដោយភាពត្រេកកាម
"មើលទៅនាងពេញសាច់ជាងកាលពីមុនសាលីន" ថេលចោលសម្តីដែលធ្វើឲ្យអ្នកដែលគេងយំបានត្រឹមតែបិតភ្នែកស្រែកយំ បបូមាត់និងធ្មេញខាំអាវដែលជាប់មាត់ហាក់ដូចជាឈឺចាប់ខ្លាំងណាស់ ស្របពេលចំកោងខ្លួនគេចពេលដៃរឹងមាំចាប់ច្របាច់ដើមទ្រូងទ្រលុកទ្រលន់ដោយមិនថ្នាក់ថ្នម
"អ្ហឺម ហឹកហឺ..." សាលីនស្រែកយំពេលត្រូវបៀតបៀនទាំងគ្មានឱកាសតបត រាងកាយត្រូវរំលោភហាក់ដូចស្រីគ្មានតម្លៃម្នាក់ទាំងនាងក៏ជាកូនអ្នកមានអំណាចមួយ នាងក៏ជាកូនអ្នកមានអំណាចមួយដែរហេតុអីនាងត្រូវគេធ្វើបាបដល់ថ្នាក់នេះ?
(បងប្រុស ជួយខ្ញុំផងហឹកហឺ) សាលីនណាស្រែករកបងប្រុសជាទីស្រលាញ់ក្នុងចិត្ត ស្របពេលដើមទ្រូងកំពុងត្រូវបបូរមាត់បានរូបបឺតជញ្ជក់មិនប្រណី ច្របាច់ម៉ាស្សារហូតក្រហមរងាលនិងពោពេញដោយទឹកមាត់។
ថេលលូកដៃពោពេញដោយកម្លាំងអូសដល់ខោក្នុងពណ៌ខ្មៅ ហើយបោចវាចេញទាំងសាលីនណាព្យាយាមខ្ជឹបជើង ប៉ុន្តែមិនអាចរារាំងអ្វីបាន ទើបចុងក្រោយក៏បានត្រឹមតែអាក្រាតកាយឲ្យអតីតមនុស្សដែលនាងមិនចង់ចងចាំប៉ះពាល់តាមចិត្តបែបនោះ។
ថេលប្រើក្រសែភ្នែកលោភលន់សម្លឹងទៅតំបន់អថ៌កំបាំងដែលកំពុងតែត្រូវម្ចាស់របស់វាខ្ជឹបជើង ទើបដៃរឹងមាំលូកទៅទាញជើងស្រឡូនទាំងគូញែកចេញពីគ្នា បើកចំហរស្រទាប់ផ្កាដែលគេស្រែកឃ្លានអស់រយៈពេល៦ឆ្នាំមកនេះ ទើបមិនបង្អង់យូរ ម្រាមដៃច្រឡឺមចូលទៅរាក់ទាក់ដោយការអង្អែលលេងរហូតទឹកដមជាច្រើនស្រក់ចេញមក តែម្ចាស់របស់វាគិតតែស្រែកយំ
"អ្ហឹក..." សាលីនរឹងខ្លួនស្តូកពេលត្រូវម្រាមដៃពីស៊កចូលទៅក្នុងតំបន់ទន់ខ្សោយ ការបៀតបៀនទាំងបង្ខំធ្វើឲ្យនាងទាំងឈឺទាំងស្រៀវស្រើប តែក៏ព្យាយាមរុញច្រានអារម្មណ៍ទាំងអស់លាក់ក្រោមទឹកភ្នែកនៃភាពឈឺចាប់ដើម្បីមិនឲ្យគេដឹងថានាងកំពុងតែឆ្លើយតប។
គេចង់បាននាង
ថេលដែលកំពុងតែរុកលេងដោយម្រាមដៃ ចាប់ផ្តើមច្រាលឈាមព្រោះតែអារម្មណ៍ស្រែកឃ្លានឡើងពេញទ្រូង ទើបរហ័សស្រាតខោរបស់ខ្លួនទាញយកភាពរឹងមាំដែលមានទំធំឡើងទៅតាមវ័យ ញាត់ចូលទៅរកភាពទន់ជ្រាយ។ ហើយទំហំរបស់សាលីនណាពិតជាធ្វើឲ្យគេពេញចិត្តខ្លាំង ពេញចិត្តរហូតត្រូវងើយមុខថ្ងួចថ្ងូរពេលចំណង់តណ្ហាត្រូវបានបំពេញដោយស្រីដែលគេនឹករឭកមករាប់ឆ្នាំ
"អ្ហឺម..."ថេលថ្ងូចថ្ងូរ មិនបានខ្វល់ខ្វាយអ្នកដែលកំពុងតែឈឺចាប់នៅខាងក្រោម ទោះអតីតកាលនាងនិងគេធ្លាប់មកម្តងហើយ ប៉ុន្តែកន្លងទៅរាប់ឆ្នាំការឈឺចាប់ពីការជ្រៀតជ្រែកក៏មិនបានខុសពីលើកដំបូងប៉ុន្មាន បូករួមលើកនេះថេលធ្វើវាដោយភាពព្រៃផ្សៃ ទើបសាលីនណាបានត្រឹមតែចំងោងខ្លួនស្រែកយំ ងើយមុខសម្លឹងទៅអំពូលភ្លើងតូចមួយរបស់បន្ទប់ក្រោមដីទាំងកែវភ្នែកមានតែដំណក់ទឹក ស្រែកយំអង្វរកទាំងដឹងថាគ្មានបានផល អញ្ជាញនិងគែមមាត់កកិតជាមួយអាវសឺមីរហូតក្លាយជាឈាមដាម ស្របពេលរាងកាយមួយកំណាត់ក្រោមកំពុងតែរងការបុកទង្គិច
ផ្លាប់ៗៗ
"អ្ហា នាងនៅតែណែនដូចកាលពីមុនសាលីន" ថេលស្រែកឡើងព្រោះតែមានអារម្មណ៍វិសេសខ្លាំង ត្រគាកបាវសាច់អុកទង្គិចមិនថ្នាក់ថ្នម ប្រើដំបងសាច់បុករុកកប់ៗតាមរកភាពសុខស្រួល និងញាប់ឡើងៗនាំឲ្យបន្ទប់ក្រោមដីប្រែក្លាយជាសង្គ្រាមកាមយ៉ាងក្តៅគគុក
"អ្ហាក..."
"អ្ហឹក..." សំឡេងស្រែកយំ និងសំឡេងដង្ហក់ថ្ងួចថ្ងូរឮលាន់បន្ទប់ បុរសដែលពោពេញដោយភាពស្រែកឃ្លានមិនបញ្ឈប់ត្រឹមនេះ សុខៗគេក៏ផ្លាស់រាងកាយរបស់នាងក្រមុំឲ្យគេងផ្កាប់ មុននឹងទាញយកត្រគាកតូចឲ្យទយមករកគេ ទើបយកភាពរឹងមាំញាត់ចូលពីក្រោយទៅខ្លាំងៗកាន់តែកាចសាហាវ
"អ្ហា..អ្ហឺម" ថេលថ្ងួចថ្ងូរយ៉ាងមិនក្តីសុខ ភ្នែកកំណាចសម្លឹងទៅចំណុចប្រសព្វស្របពេលត្រគាកអុកញាប់ឡើងៗដើម្បីទៅដល់គោលដៅ
"អ្ហាដល់ហើយ" ថេលកន្ត្រាក់រាងកាយស្របពេលដកយកដំបងសាច់ចេញមិនឲ្យវាបានព្រួសពិសចូលក្នុងខ្លួននាងក្រមុំ ទើបជុំវិញខ្លួនរបស់សាលីនណាពេលនេះពោពេញដោយពិសជាច្រើនរបស់ថេល។
នាងក្រមុំគេងផ្កាប់មុខទាំងទឹកភ្នែកគិតតែហូរ ភ្នែកហើមដូចត្រីកន្ទុយបី ដៃត្រូវព័ទ្ធទៅក្រោយមិនឲ្យមានឱកាសបានធ្វើអ្វី បានត្រឹមតែធ្វើខ្លួនជាតុក្កតាមានជីវិតឲ្យគេលេងតាមចិត្ត ហើយពេលគេលេងឆ្អែត គេក៏ចាកចេញទៅដូចជាពេលនេះ
"ទោះខ្ញុំដកចេញទាន់ តែនាងក៏ត្រូវតែលេបថ្នាំពន្យាដែរសាលីន ខ្ញុំមិនចង់ឲ្យនាងសម្លាប់កូនរបស់ខ្ញុំជាលើកទីពីរ" ថេលចោលសម្តីអត់មនុស្សធម៌ ស្របពេលដៃរឹងមាំពាក់ខ្សែក្រវ៉ាត និងទាញយកអាវពីមាត់របស់នាងមកពាក់វិញយ៉ាងរំភើយ ហើយក៏ដើរចេញទៅដោយមិនខ្យល់អ្នកដែលគេងជាប់ចំណងផ្ទាល់ឥដ្ឋដែលសុទ្ធតែធូលីនោះសូម្បីតែបន្តិច
ផាំង...
គ្រាន់តែទ្វាត្រូវបានបិតមួយទំហឹងភ្លាម សាលីនណាក៏ស្រែកយំហាក់ដូចមនុស្សដែលទប់តាំងពីជាតិណាមក
"ហឹក....ហឹកហឺគ្មានបេះដូងហឹក...លោកជាប្រុសគ្មានបេះដូងទេថេល" សំឡេងតូចស្រែកយំឡើងទន់ខ្លួន ជើងស្រលូនបានត្រឹមតែរំកិលបទដើម្បីរំកុញខ្លួនបិតបាំងភាពអាម៉ាសព្រោះតែគេមិនបានកឹបឡេវអាវឲ្យនាងវិញឡើយ ស្នាមជាំដែលឃើញនៅជាប់ភ្លៅនិងដើមទ្រូង ធ្វើឲ្យសាលីនណាបានត្រឹមតែស្រែកយំលើសដើម នាងស្ទើតែខាំអណ្ដាតឲ្យស្លាប់ទៅហើយ ស្លាប់ពេលនេះតែម្តងវានឹងល្អ នាងក៏នឹងមិនឈឺចាប់តទៅទៀត។
ប៉ុន្តែរាល់ពេលដែលនាងចង់ស្លាប់ រឿងម្យ៉ាងក៏ចូលមកក្នុងខួរក្បាលរបស់នាង គឺគ្រួសាររបស់នាងគ្មានអ្នកណាទៀតទេ បងប្រុសរបស់នាងក៏មានជំងឺជិតស្លាប់ នាងក៏មិនត្រូវស្លាប់ ត្រូវតែរស់ រស់ដើម្បីគ្រួសារ វាមិនពិបាកពេកទេមែនទេ? គ្រាន់តែស្លាប់ក៏មិនអាចស្លាប់?
រងចាំថ្ងៃមួយដែលនាងអាចរត់ទៅបានពេលណា នាងនឹងប្រើអំណាចហ្ស៊ីកូរ៉ង់សងទៅគេ សងការឈឺចាប់របស់នាងនាពេលនេះ
"ហឹក...ខ្ញុំស្អប់ពួកលោក" សាលីនណាស្រែកយំ ស្បថក្នុងចិត្តទាំងភាពឈឺចាប់កំពុងឱបក្រសោបពេញទ្រូង ក្រពះដែលខានទទួលអាហារមកពីរថ្ងៃ រាងកាយដែលគ្មានកម្លាំងកំហែងក៏ចាប់ផ្តើមធ្វើទុក្ខរហូតត្រូវសន្លប់ទើបអាចចាកចេញពីពិភពដ៏ឃោឃៅនេះបានបណ្ដោះអាសន្ន។
ថេលបោះជំហ៊ានដើរចេញពីបន្ទប់ក្រោមដី មុននឹងគេឡើងទៅបន្ទប់គេងធំជាន់ទីមួយ ដែលជាបន្ទប់គេងមួយទៀតរបស់គេ របស់ទាយាទតែម្នាក់គត់នៃអូហាម៉ា។
អ្នកកំលោះដើរចូលទៅក្នុងបន្ទប់ទឹកទាំងភ្លើងក្នុងទ្រូងនៅមិនទាន់រលុប។ ការពិតគេមិនទាន់ឆ្អែត គេមិនទាន់ស្កប់ តែដែលគេចាកចេញមកទាំងបែបនេះព្រោះគេកំពុងតែអាណិតស្រីម្នាក់នោះ រហូតគ្មានកម្លាំងចិត្តក្នុងការធ្វើបាបនាងបន្ត។ គេគួរតែសមចិត្តមែនទេ? តែហេតុអីរាល់ពេលនាងឈឺ គេបែរជាឈឺជាងនាងទ្វេដងបែបនេះ
"ចង្រៃយ៎"
ច្រាំង
ថេលដាល់កញ្ជក់បន្ទប់ទឹករហូតបែក នាំឲ្យម្រាមដៃរបស់គេបែកហូរឈាមទៅតាមនោះដែរ កែវភ្នែកកាចសម្លឹងខ្លួនឯងនៅក្នុងកញ្ជក់ដោយកែវភ្នែកកាច
"ឯងមិនត្រូវស្រលាញ់ ឬអាណិតស្រីគ្មានបេះដូងម្នាក់នោះទេអាថេល ឯងត្រូវតែសងនូវអ្វីដែលនាងបានធ្វើមកលើកូននិងប្អូនស្រីរបស់ឯង នាងម្នាក់នោះមិនសមជាស្រីដែលឯងស្រលាញ់ទេ បំភ្លេចបានហើយ" ថេលស្បថចេញមកខ្លាំងៗដើម្បីហៅរកអារម្មណ៍ស្អប់ឲ្យត្រលប់មកវិញ និងត្រៀមធ្វើបាបស្រីម្នាក់នោះបន្ត គេត្រូវតែអាក្រក់ អាក្រក់ឲ្យច្រើនជាងនេះ។
មិនយូរប៉ុន្មានខលថេលក៏សម្រេចចិត្តដើរចេញពីបន្ទប់ទឹកមកវិញដោយអាវឃ្លុំងូតទឹក ស្របពេលដៃម្ខាងទៀតដែលគ្មានរបួសទាញយកទូរស័ព្ទតម្លៃថ្លៃឡើងមកកាន់ ព្រមជាមួយស្នាមញញឹមបិសាចផុសលើផ្ទៃមុខសង្ហាម្តងទៀត ហាក់កំពុងតែមានគំរោងដ៏គួរឲ្យខ្លាចមួយនៅក្នុងខួរក្បាលរបស់គេ ហើយអ្នកដែលរងគ្រោះក៏ត្រូវត្រៀមទទួលជោគជីតាកម្មបន្តទាំងចៀសមិនបាន។
