ភាគទី១៩(អាត្មានិយម)

1.9K 12 0
                                    


"ហឹក​លែង ជួយផង..." សាលីនណាស្រែកផ្អើលពេលនាងបានឃើញថាមុខខនដូរមានមនុស្សម្នាកំពុងតែឈរច្រើន ទើបស្រែករកជំនួយមិនខ្លាចអំណាចរបស់ថេល
"ជួយ..."
"ចង់ឲ្យខ្ញុំបឺតមាត់នាងចំពោះមុខគ្រប់គ្នាណាស់មែនទេសាលីនណា?" ថេលខ្សឹបគំរាមក្បែរត្រចៀកស្អាតព្រមទាំងដៃរបស់គេលូកមកចាប់ចង្កេះរបស់នាងជាប់ដើម្បីរារាំងទង្វើរើបម្រាស់របស់នាង
"ហឹក..." សាលីនណាដៀងភ្នែកសម្លក់ខលថេល មុននឹងព្យាយាមក្រាញននៀលព្រោះគិតថានេះជាឱកាសរត់គេចដែលល្អបំផុតសម្រាប់នាងហើយ
"ជួយផង គេចា..." ថេលចាប់នាងចូលមកថើបភ្លាម មុននឹងរុញត្រគាកតូចទៅអឹបនឹងទ្វាឡាន ហើយប្រអណ្ដាតរបស់ខ្លួនចូលទៅលុកលុយលេងពេញក្រអូមមាត់របស់នាងទាំងភាពស្រែកឃ្លាន បង្ហាញឲ្យគ្រប់គ្នាបានឃើញការថើបដ៏ក្តៅកគុកដោយមិនគិតខ្មាសអ្នកណា ម្យ៉ាងទីនេះគឺជាអឺរ៉ុប ទើបគ្មានអ្នកណាចាប់អារម្មណ៍ច្រើន
"ហឺមមម" សាលីនណាស្រែកមិនចេញបានត្រឹមការរារាំងដែលគ្មានប្រសិទ្ធភាព ហើយអ្នកដែលនៅម្តុំនោះក៏លែងខ្វល់អ្វីតទៀត ព្រោះគិតថាពួកគេគឺជាគូស្នេហ៍ឈ្លោះគ្នាធម្មតាប៉ុណ្ណោះ។
"ខ្ញុំអាចស្រាតខោអាវនាងរំលោភនៅទីនេះបាន បើនាងចង់សាក"
"កុំ..." បន្ទាប់ពីមានសេរីភាពសាលីនណាក៏និយាយឡើងដោយសំឡេងញ័រ ញ័ររហូតសំឡេងរបស់នាងស្ទើតែមិនឮដល់អ្នកណា។
"ឆាប់មក" ថេលអូសរាងកាយតូចឲ្យដើរមកតាមខ្លួន ដែលនាងក្រមុំក៏បានតែឱនមុខខ្មាសគ្រប់គ្នាដែលឃើញរូបភាពនេះ បណ្ដោយឲ្យគេអូសនាងឡើងទៅដល់បន្ទប់VIPដែលនៅជាន់ខ្ពស់បំផុតរបស់ខនដូកម្ពស់៧៣ជាន់នេះ។
ក្រាក...
គ្រាន់តែកូនចៅបើកទ្វាឲ្យភ្លាម ថេលក៏រុញរាងកាយរបស់សាលីនណាចូលទៅ ហើយដៃរឹងមាំក៏ចាប់ទាញនាងមកឱបនិងឈ្មោលមុខទៅរកចង្អូរទ្រូងហាក់ដូចកំពុងតែស្រែកឃ្លាន ព្រមជាមួយជើងធាក់ទ្វាឲ្យបិតយ៉ាងស្ទាត់ជំនាញ
"ថេលកុំ..." សាលីនណាលើកដៃច្រានដើមទ្រូងរឹងមាំតែនៅតែរារាំងមិនបាន បបូមាត់បានរូបថើបឈ្មោលខាំញីញក់គ្រប់កន្លែង ព្រមជាមួយម្រាមដៃចាប់ហែករ៉ូបរបស់នាងចេញ សល់ត្រឹមតែឈុតក្នុងដោយម្ចាស់របស់វាគ្មានកម្លាំងគ្រប់គ្រាន់ក្នុងការកាពារទាល់តែសោះ
"កុំអី ខ្ញុំសូមអង្វរណាថេលអ្ហឺម..." មាត់របស់នាងត្រូវបានថើបភ្លាមៗពេលនិយាយមិនទាន់ចប់ ម្រាមដៃមានកម្លាំងចាប់ដោះអាវក្នុងតូចដ៏ទើសទែងបោះចោលដោយមិនស្រណោះ ហើយចាប់ច្របាច់អង្អែលភាពមូលក្លំពេញដៃនៃដើមទ្រូងមួយគូនោះ។
ដៃតូចៗដែលរារាំផង វាយផងដើម្បីរើបម្រាស់របស់សាលីន ទីបំផុតក៏ចាប់ផ្តើមបញ្ឈប់ពេលដឹងថានាងគ្មានសមត្ថភាពរារាំងភាពស្រែកឃ្លានរបស់គេ ទើបបានតែបង្ហូរទឹកភ្នែកបណ្ដោយឲ្យគេប៉ះពាល់តាមអំពើចិត្តបែបនោះ
"ហឹក" សំឡេងទួញសោកដែលឮក្បែរត្រចៀកមិនបានធ្វើឲ្យមនុស្សគ្មាបេះដូងអាណិតអាសូរ ផ្ទុយទៅវិញគេបែរជាបីនាងក្រមុំដើរទៅរកគ្រែ និងចាប់ផ្តើមចូលទៅឱបថើបតាមភាពស្រែកឃ្លាននៃចំណង់មិនរារែក។
បបូមាត់សង្ហាអូសចុះទៅថើបខាំចុងកំពូលដើមទ្រូងស្រស់ស្អាត ព្រមជាមួយដៃកំពុងតែអង្អែលម៉ាហ្សាតំបន់ហាមឃាត់រហូតសាលីនណាស្រៀវស្រើប លើកដៃខ្ញាំពូកទាំងដង្ហើមចាប់ផ្តើមដង្ហក់។
នាងមិនចង់ទទួលដឹងឮអារម្មណ៍ទាំងនេះ ប៉ុន្តែលើកនេះថេលបែរជាធ្វើវាដោយភាពស្រែកឃ្លានមួយដែរពោពេញដោយភាពថ្នាក់ថ្នម មិនបានកាចសាហាវឈឺចាប់ដូចកន្លងមកឡើយ
"អ្ហឺម" សាលីនខាំមាត់របស់ខ្លួនពេលច្រឡំធ្លោយបញ្ចេញសំឡេងគួរឲ្យខ្មាស ហើយសំឡេងនោះបែរជាធ្វើឲ្យថេលញញឹមពេញចិត្ត
"បញ្ចេញវាមកសាលីន" សម្តីសិចស៊ីខ្សឹបក្បែរបបូមាត់ ស្អាត ស្របពេលសាលីនណាបានត្រឹមតែក្រវីក្បាលខាំមាត់របស់ខ្លួនទាំងរឹងទទឹង ទើបមនុស្សតាមតែចិត្តប្រើចង្វាក់ម្រាមដៃដែលធ្វើឲ្យនាងក្រមុំរមួលខ្លួននិងវេទនាបំផុត
"អ្ហា កុំ...." ក្នុងពោះរបស់នាងពេលនេះក្តៅឆេវ រាងកាយរងារព្រឺព្រួច មិនដឹងថាអារម្មណ៍ទាំងនេះមកដោយរបៀបណា ហេតុអីនាងក្តៅដល់ថ្នាក់នេះ? ក្តៅដូចត្រូវថ្នាំ
"សំឡេងរបស់នាងពិរោះណាស់សាលីន"
"...អ្ហឺម" សាលីនណាក្រវីក្បាលបដិសេធរមួលខ្លួនពីពាក្យសរសើ ម្រាមដៃរបស់នាងខ្ញាំទាញកម្រាលពូកតម្លៃថ្លៃរហូតរបូត ភ្នែកស្អាតបិតជិត បបូមាត់ស្ទើតែហូរឈាមពីការខាំរបស់នាង។
ថេលសម្លឹងមើលផ្ទៃមុខរបស់នាងទាំងអារម្មណ៍របស់គេចាប់ផ្តើមក្តៅកាន់តែខ្លាំង ទើបរហ័សដោះខ្សែក្រវ៉ាត់ ទាញយកភាពរឹងមាំចេញពីខោមក និងញាត់វាចូលទៅរកល្អាងស្រស់ស្អាតរបស់នាងដែលមានតែភាពណែនក្តន់ស្ទើតែរើខ្លួនមិនរួច
"អ្ហា" ថេលថ្ងួចថ្ងូក្នុងបំពង់កភ្លាមពេលប៉ះដល់ភាពពេញចិត្ត លើកដៃម្ខាងទៅចាប់បង្អែកក្បាលគ្រែដើម្បីទប់ខ្លួនមិនឲ្យញ័រជាមួយក្តីសុខដែលបានមកហៀហូរពេញរាងកាយមួយនេះ
"នាងអស្ចារ្យខ្លាំងណាស់អ្ហឺម" ថេលចាប់ផ្តើមអុកត្រគាកបាវសាច់ជ្រៅៗជាចង្វាក់ដែលស្រើបស្រាលបំផុត
"អ្ហឹម ថេល...កុំធ្វើបែបនេះ" សាលីនណាក្តៅពេញរាងកាយ ស្រវ៉ាឱប.ករឹងមាំទាំងមិនដឹងខ្លួន ក្តីសុខដែលគេបញ្ចូនមកវាអស្ចារ្យខ្លាំងរហូតនាងមិនចង់បានទាល់តែសោះ ព្រោះវាធ្វើឲ្យនាងគ្រប់គ្រងភាពអាម៉ាសរបស់ខ្លួនស្ទើតែលែងបាន មានអារម្មណ៍ថាវេទនា វេទនាជាមួយចង្វាក់របស់គេ នាងមិនដឹងទេថាខ្លួនឯងកំពុងតែចង់បានអ្វីឲ្យប្រាកដ
"អ្ហា ខ្ញុំលេងមែនទែនហើយ" ថេលស្បថឡើង ព្រមទាំងបន្ថែមល្បឿនឲ្យលឿន ដែលធ្វើឲ្យអ្នកនៅក្រោមរាងកាយបានត្រឹមតែខាំមាត់ ឆ្លើយតបពេលខ្លះតាមអារម្មណ៍ទាំងមិនដឹងខ្លួន
ផ្លាប់ៗៗ
"អ្ហាក"
"អ្ហឹម...អ្ហាល្អណាស់" សំឡេងថ្ងួចថ្ងូឮឡើងពេញបន្ទប់ខនដូរ ដែលអប់ដោយចំហាយចំណង់ ព្រមជាមួយគ្រែលំដាប់ឃីងសាយកំពុងតែទទួលការទន្ទ្រានអុកពីភាពស្រែកឃ្លានរបស់ស្រីប្រុសមួយគូនេះ  និងញាប់ឡើងៗរហូតពួកគេទៅដល់គោលដៅនាំឲ្យរាងកាយទាំងគូកន្ត្រាក់ចូលគ្នាទាំងញើសបែកខ្ចាយលាយឡំបែងចែកមិនបានថាជារបស់អ្នកណា
"អ្ហឹមម..." សំឡេងដកដង្ហើមខឃូសរបស់ម្ចាស់រាងកាយធំមាំឮឡើងពេញបន្ទប់ហាក់ដូចជារាជសីរងរបួស ព្រមជាមួយនាគរាជដែលកំពុងតែព្រួសពិសចូលរាងកាយរបស់នាងពេញៗតែម្តង
"ក្រោកទៅខ្ញុំសុំអង្វរហឹក ខ្ញុំសុំអង្វរណា៎ថេល" សាលីនណាចាប់ផ្តើមយំអង្វរពេលព្យាយាមក្រាញខ្លួនចេញពីគេតែធ្វើមិនបាន ព្រោះម្រាមដៃពេញដោយកម្លាំងរបស់ថេលចាប់ត្រគាកនាងជាប់ដើម្បីឲ្យទទួលគ្រប់ដំណក់តាមតម្រូវការរបស់គេ
"នាងមានតួនាទីទទួលវាសាលីន"
"ហឹក កុំ! ហឹកថេល...ថេលលោកឯងនឹងស្ដាយក្រោយចំពោះទង្វើរបស់លោក..."
"ម្តងទៀត" គេបោះសម្តីកំណាចកាត់ផ្តាច់សម្តីរបស់នាងដោយមិនអើពើ ហើយដៃរឹងមាំចាប់ផ្តើមដោះសម្លៀកបំពាក់របស់ខ្លួនហើយចូលទៅរករាងកាយរបស់នាងម្តងទៀត ម្តងហើយម្តងទៀត ហាក់មិនចេះហត់ មិនឆេះឆ្អែតឆ្អន់។

៦ម៉ោងក្រោយមក
មេឃចាប់ផ្តើមងងឹតទៅតាមធម្មតជាតិ ស្របពេលក្នុងបន្ទប់ខនដូនៅមានសម្រោលអុកក្រលែងនៅឡើយ សំឡេងថ្ងូវថ្ងូរនៅតែឮឡើងពេញបន្ទប់គួរឲ្យត្រេកត្រអាលមួយនេះ
"អ្ហាក" សំឡេងថ្ងូចុងក្រោយឮឡើង ស្របពេលខលថេល អូហាម៉ា ទម្លាក់ខ្លួនទ្រោបលើខ្នងរបស់នាងទាំងអស់កម្លាំង ហើយអ្នកដែលគេងផ្កាប់មុខក៏បានតែបិតភ្នែកចុះទៅទាំងគ្មានកម្លាំងកំហែង គ្មានសូម្បីតែកម្លាំងរើឬនិយាយអ្វីឡើយ។ ទើបថេលដាក់ខ្លួនគេងលើខ្នងរបស់នាងដោយមិនអើពើជាមួយរបស់ម្យ៉ាងដែលនៅតែរឹងនៅក្នុងរាងកាយរបស់នាងនៅឡើយ។ គេពិតជាសរសើខ្លួនឯងណាស់ ដែលស្រែកឃ្លានបានគ្រប់ពេលនៅក្បែររាងកាយមួយនេះ រាងកាយមនុស្សស្រីដែលគេមិនអាចលុបចេញពីការចង់ចាំនិងបេះដូង មិនថាព្យាយាមយ៉ាងណា។
"ខ្ញុំគ្រាន់តែសង្ឃឹមថា កូនរបស់ពួកយើងនិងធ្វើឲ្យខ្ញុំមិនចាំបាច់ត្រូវរៀបការជាមួយអេម៉ូរ៉ាតែប៉ុណ្ណោះសាលីនណា" ថេលនិយាយឡើងខ្សោយៗទាំងគិតថាសាលីនណាគេងលក់ទៅហើយ ស្របពេលកែវភ្នែកសម្លឹងទៅខ្នងស្អាតដែលមានស្នាមក្រហមព្រោះតែជាស្នាដៃរបស់គេ។
ហើយមិនយូរប៉ុន្មានរាងកាយសង្ហាក៏សម្រេចចិត្តក្រោកឡើងបន្ទាប់ពីសន្សំកម្លាំងបានវិញក្នុងរយៈពេលដ៏ខ្លី និងទាញយកកន្សែងពោះគោមករុំចង្កេះ ព្រមជាមួយការបោះជំហ៊ានដើរទៅឈរលើវ៉េរ៉ង់ដាសម្លឹងទៅទីក្រុងញ៉ូវយកទាំងកែវភ្នែកចាប់ផ្តើមបង្ហាញឡើងនូវភាពទន់ខ្សោយរបស់ខ្លួន។
ហើយមិនយូរអ្នកដែលគេគិតថាគេងលក់ទៅហើយ ក៏បើកភ្នែកពោពេញដោយទុក្ខសសោករបស់ខ្លួនសម្លឹងកាត់ភាពងងឹតព្រាលៗទៅមើលផែនខ្នងរឹងមាំដែលឈរនៅទីនោះ
(លោកនៅតែអាត្មានិយមខលថេល) នាងតូចនិយាយជាមួយខ្លួនឯងក្នុងចិត្ត ស្របពេលដំណក់ទឹកភ្នែកមួយដំណក់ក៏ស្រក់ចុះមកកាត់ភាពស្ងប់ស្ងាត់របស់បន្ទប់មួយនេះ។

You've reached the end of published parts.

⏰ Last updated: Apr 16, 2021 ⏰

Add this story to your Library to get notified about new parts!

Untitled Part 1Where stories live. Discover now