BestFriend(Completed)

Chapter10: I Saw Him/Her

Before ko po simulan 'tong chapter na 'to gusto ko pong ipaalam na baka may last 3 chapter na lang. Kailangan ko na pong tapusin agad bago mag graduation siguro.

————
Joshua's POV

Graduation na ngayon sa AA. Pupunta ako dun. Papanuurin ko si Manolo at Maris. Matagal ko na silang di nakikita eh. Excited lang. xD.

J:Mommy, pupunta po ako ng AA. Graduation ngayon eh.

M:Sige anak. Dalhin mo na lang yung kotse. Ingat ka.

M:Sige po mom. Bye.

Tumakbo na ako sa labas at agad kinuha kay kuya yung susi at agad pinaandar yung kotse. Di naman ako excited eh. xD. Talagang Gusto ko lang makita sina Maris at Manolo. At oo na. Pati si Loisa. Nagbabakasakali ako na baka nandun siya. Kasi nga sakanila yung school na yun.

Nakarating na ako at nakita ko si Manolo sa harap ng Administration Building. Hinihintay siguro niya si Maris. Malapitan nga.

J:Bro..

Man:Joshua! Oh nandiyaan na pala si Maris.

Lumapit naman si Maris.

Mar:Hi Babe, Oh! Joshua! Nakabalik ka na pala.

J:Oo nga eh. Actually nung isang araw pa. Kumusta na kayo?

Man:Okay lang kami bro. Ikaw nga dapat kinukumusta namin eh..

Mar:Oo nga Joshua, Kumusta ka na?

J:Eto, okay naman. Graduate na ako. Haha. Ano oras ba magsisimula ang program?

Man:9am.

J:Eh 8:33 na. Tara na dun.

Mar:Tara na. Dun na lang tayo mag usap.

J & Man: Tara!

Sabay talaga. Pero namiss ko talaga sila. Ang tagal kayang di kami nagkita-kita..

Marami kaming pinag usapan. Kinumusta naman ako ng mga dati naming classmates. Nagsimula na ang program.

Emcee:First of all, I just want to introduce to you the new owner/Manager of AA, she became one of the popular in this school in lot of years, she study here for long time, but suddenly she go abroad for her study and ofcourse for their company. She became a successful model in Canada. But she is now here to manage this school. Let us all welcome Ms. Josefina Andalio.

(A/N:Sorry sa Grammar. xD. Grammatically Wrong)

At tumayo mula sa harap ang isang babae. Ang tangkad niya. Grabe ang taas ng hills niya. Maputi. Di ko masyadong makita mukha niya kasi nakayoko siya. Umakyat siya ng stage. Teka! Si... Si... Si LOISA?

Loisa's POV

Grabe, namiss ko ang AA. Ako na ang magma-manage ng school na to.

Umakyat ako ng stage. Speech daw. Hay. Tagalog speech ko. para naman hindi nila sabihin na porket pumunta na ako sa Canada eh di na ako magtatagalog. Hindi ah. Ako parin to..

"Hello everyone. Josefina Loisa Andalio is my name. Before I start my speech, I just want you to know na Tagalog po ang speech ko. Baka kasi sabihin ng iba na porket nagabroad ako ay Englishera na ako. Hindi po.."-Loisa

Mas mabuti na ang malinaw. Di ba?

"Nung bata pa lang ako, nandito na ang school na to. 17 years ago ng ipatayo ni daddy at mommy ang school na ito. Dito na ako lumaki at nag-aral hanggang 4th year high school. Pero umalis ako last December para sa compony namin sa Canada. Hindi pa kasi makakauwi si Mommy dahil busy din sila ni daddy dun kaya ako na ng umuwi. By the way, my batch mates, Graduates Congratulation sa inyo. 4 years kayong nag hintay para sa event na ito ng inyong buhay. 4 years na nagtawanan, kulitan at iba pang kasiyahan. Malungkot man minsan pero ngayon graduate na kayo. Namiss ko kayong lahat. Hindi ko na papahabain pa, Congrats Again Graduates."