Bölüm 1 - ilk günüm

426 38 17
                                    

Tiz bir kıs sesi duyuldu siyah odada "Hwang hyun..."
Devamını duyamadı jeongin.
Beyaz kıyafetlerle bir odadaydı.
Sevdiklerinin tablolarının olduğu rüyasında tanımadığı bir isim duydu
"Hwang Hyun..."
Devamı belirsizdi
_

Jeongin
Annemin fırlattığı çantayı tutup ona öpücük yolladım. Okulum ilk günündem geç kalmak istemediğim için heyevanla ve hızla evden çıkmaya uğraşıyordum. "Görüşürüz" diyen anneme karşılık verdim ve sonunda kendimi evden dışarı attim. Koşar adımlarla okula doğrı ilerlerken uykusuzluktan dönen başım beni yolum ortasında durdurmuştu. Bugün bir yerlerde bayılırsam şaşırırmazdım. Yavaş adımlarla sokağın kenarına yaklaşıp yere eğildim. Başımı avuçlarımın içine aldığım sırada duyduğum peltek sesle kafamı kaldırdım.
"Neyin var?"

Hyunjin
Kapşonumu kapatıp yerde duran çantamı sırtıma aldım ve kapıya ilerledim. Aç karnımla ayakkabılarımı giyerken annemin huzursuz sesi kulaklarımı doldurdu.
"Gel çabuk yemeğını ye hyunjin" sözlerini duymazdan geldim ve kapıyı çarpıp evden çıktım. Ağrıyan bileğim, kaşınan yaralar ve vücudumdaki müthiş yorgunluk beni kötü hissettiriyordu. Rahatsız edici havaya lanet edip yürümeye devam ettim. Birkaç dakika yürüdükten sonra sokak sonunda gördüğüm küçük bedenle kafamı kaldırdım. Hızlı adımlarla ona doğru ilerledim. Duyduğum parfum kokusuyla gülümsedim. Birkaç gündür ilk defa gülümsüyordum belkide. Başını iki avcuna almıs çocuğun yanına eğildim.
"Neyin var?"

Jeongin
Kafamı ses doğru çevirdim. Karşımda yüzünde ve kollarında yaralar dikkatimi çekti. Elindeki sargıyı oylesine sarılmış gibiydi. Bosbol hırkası formasını kapatırken tek omzundan sarkan çantasıyla serseri bir görünümü vardı. Aramızda ki az mesafe sebebiyle kalbımın hızla atmaya başladığını hissetmiştim.
"B-başım dönuyordu" diyerek ayağa kalkmaya koyuldum.
"Parfümün" dedi peltek sesiyle "çok güzelmiş." yüzümün kızardığını hissettiğim an gülümseyerek teşekkür ettim.

Bu utangaçlık da nerden çıktı jeongin!! Kendine gel!

Heyecanımı dizginledigim sırada hızlı adımlarla arkamı döndüm. Az önce yaşadığım olayı boşverip hızlıca yola koyuldum. Dakikalar sonra okulun kapısındam geçip derin bir nefes verdim.
Yeni okuluma baktım ve gülümseyerek gereksiz bir heyecanla ilerledim. Büyük okul kapısından geçip hızla merdivenlere yöneldim. Okula daha once bakmaya geldiğim için sınıfımı biliyordum. Hızlıca sınıfımın olduğu kata çıkıp uzun koridorun sonuna doğru yürümeye başladım. Sınıfımı bulduğumda hızlıca içeri girdi ve cam kenarında boş bulduğum sıraya oturup çantamı sıraya astım.

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Make You Mine [hyunin]Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin