𝐥𝐢𝐭𝐭𝐥𝐞 𝐝𝐫𝐮𝐦𝐦𝐞𝐫 𝐛𝐨𝐲 [owen patrick joyner] ✔

𝐒𝐄𝐕𝐄𝐍𝐓𝐄𝐄𝐍. chciałam nazwać moje dziecko Ponyboy

(SWEETHEART 💞)

aurora ✨
owen owen owen
nudzę się

sweetheart 💞
wygląda na to, że często się nudzisz
nie masz pracy?

aurora ✨
mam, ale zaczyna się dopiero w styczniu

sweetheart 💞
nowy film?

aurora ✨
tak
gram w nim z connorem

sweetheart 💞
zakładam, że nie możesz mi powiedzieć nic więcej

aurora ✨
nie
chyba że chcę stracić pracę

sweetheart 💞
nie radziłbym tego
ale będziesz pracowała nad nim z connorem, więc to dobrze

aurora ✨
tak
nawet jeśli jest idiotą, to będzie wspaniale z nim pracować

sweetheart 💞
jak ty i connor się poznaliście?

aurora ✨
pierwsza klasa liceum
oboje przenieśliśmy się z innych szkół, więc byliśmy nowymi uczniami i po prostu się poznaliśmy
chyba z nikim nie zbliżyłam się tak szybko jak z connorem

sweetheart 💞
wydaje się całkiem niezły

aurora ✨
mogłabym powierzyć mu swoje życie
ale nie możesz mu tego powiedzieć

sweetheart 💞
nie powiem

aurora ✨
dość już o connorze
nadal się nudzę

sweetheart 💞
i co mam z tym zrobić?

aurora ✨
nie wiem
zadzwoń do mnie na facetime

sweetheart 💞
okej

aurora ✨
czekaj

przychodzące połączenie od sweetheart 💞

odbierz                     odrzuć

- Cholera, to był żart! Nie sądziłam, że naprawdę zadzwonisz. - wykrzyknęła Rory, starając się podnieść aparat, a blondyn uniósł brew.

- Mogę się rozłączyć, jeśli chcesz.

- Nie! - Rory powiedziała z uśmiechem. - Mam na sobie tylko piżamę, to wszystko.

- Jest piętnasta w Nowym Yorku, dlaczego masz na sobie piżamę?

- Bo piżama jest wygodna. - odpowiedziała dziewczyna, a Owen mógł tylko przytaknąć z uśmiechem.

Pomimo tego, że pisali ze sobą od ponad dwóch tygodni, był to pierwszy raz, kiedy rozmawiali na facetime, a nerwy z pewnością dawały im się we znaki. 

Rory nadal była wpatrzona w chłopaka, którego widziała tylko w telewizji i na zdjęciach. Trudno było jej uwierzyć, że udało jej się w jakiś sposób zaczarować drogę do jego życia poprzez serię tweetów. 

Owen, z drugiej strony, był pełen podziwu dla Rory i zastanawiał się, jak to się stało, że miał takie szczęście, że w jego życiu pojawił się ktoś taki jak ona. Im więcej oboje rozmawiali, tym bardziej Owen wiedział, że chce, by było to coś więcej niż tylko pocałunek.

- Jak tam życie w starej, dobrej Oklahomie? - zapytała brunetka, przysuwając kolana do piersi w sposób, który Owen uznał za uroczy.

- Nudno. - przyznał blondyn. - Tu nigdy nie dzieje się nic ciekawego. Nic tu nie ma.

- To nieprawda. Macie muzeum outsiderów.

- To wszystko jest w Tulsie. I nie jest to nic szczególnego. - odparł Owen, choć pożałował tych słów, gdy tylko wyszły z jego ust.

- Nic szczególnego? - krzyknęła Rory i zmarszczyła czoło. - Outsiderzy byli rewolucyjni, zwłaszcza dla mnie. Cała powieść zawierała odważne uwagi na temat marksizmu, a napisana została przez siedemnastoletnią dziewczynę, która nie potrafiła nawet przeliterować swojego drugiego imienia. Przez trzy lata chciałam nazwać moje dziecko Ponyboy z powodu tej książki!

- Proszę, powiedz, że wyrosłaś już z tego etapu. - zażartował Owen, patrząc, jak Rory przerywa swój monolog.

- A dlaczego miałoby to mieć dla pana znaczenie, panie Joyner? - zapytała żartobliwie, a Owen udał, że się nie rumieni.

- To jest znęcanie się nad dziećmi.

- A nazwanie dziecka imieniem Owen nie jest? - zapytała Rory.

- Nie ma nic złego w tym imieniu! I wiesz co, biorę przykład z twojej książki i blokuję cię.

- Nie odważyłbyś się. - powiedziała Rory, choć nie mogła powstrzymać uśmiechu, który wkradł się na jej twarz.