YAN KOMŞUMღღJEON JUNGKOOK

ღღ

Gözümü kapının açılmasıyla araladım baktığımda Jungkook'du yanıma geldi ve yatağın ucuna oturup elleriyle yüzümü avuçladı

JK:Bugün nasılsın güzelim?

MJ:İyiyim Jungkook ama hâlâ yaralarım acıyor

JK:Merak etme cezasını kendi ellerimle vereceğim

MJ:Imm..peki ne zaman çıkacağım?

JK:Doktor 1 haftaya taburcu ederiz dedi

MJ:1 haftamı!?

JK:Sakin ol güzelim sayılı gün çabuk geçer.....

1 hafta sonra...

Sonunda bugün taburcu oluyordum çok mutluyum gerçekten bu 1 haftada Soo bin beni ziyarete gelmişti ve Amerika'ya gideceğini söylemişti çok üzülsemde kısa bir süre için demişti bununla biraz daha mutlu olmuştum. Jungkook taburcu işlemleri halledip yanıma geldi ve elimden tutup beni ayağa kaldırdı merdivenlerden inerken sanki hamileymişim gibi davranıyordu onun bu hâline gülmeden edemedim

Çıkışa geldiğimizde önümüzde siyah ve büyük bir araba durdu , takım elbiseli adam geldi ve kapıyı açtı

K(koruma):Buyrun Bayan Park ve Bay Jeon

Ben anlamsız bakışlar atarken Jungkook elini belime attı ve ilerletti arabaya bindiğimizde hâlâ ne olduğunu bilmiyordum .

Araba durduğunda kafamı cama çevirdim ama.....burası bizim ev değildi kocaman bir şirketti?

Jungkook indiğinde geldi ve kapımı açıp elimi tuttu ve dikkatlice indirdi indiğimde başımı büyük binaya çevirdim üstündeki yazı dikkatimi çekti

MJ:BTS....

MJ:Jungkook buraya neden geldik?

JK:Görüceksin güzelim

Off söylesene ya! Daha fazla takmadım ve içeri girdim herkes karşımızda eğiliyordu hoşuma gitmedi değil

Asansöre bindiğimizde Jungkook buraya gelene kadar elimi bırakmamıştı ve hâlâ da tutuyordu son kata geldiğimizde bir odanın önüne geldik galiba burası patronun odasıydı.

Ama kapının üstünde de BTS yazıyordu ne anlama geliyordu kapı açıldığında içeri girdik oda baya büyüktü

MJ:Jungkook biz-

Demeden karşımda gördüğüm kişilerle kaşlarım sanki daha da mümkünmüş gibi çatıldı

MJ:Abi?...siz?

JM:Sana her şeyi anlatacağım bebeğim ama önce gelde şuraya otur yorulmuşsundur

Dediğini yaptım ve odada bulununan koltuğa oturdum ve hepsine sorgular gözlerle baktım sonra Abim bir sandalyeyi aldı ve karşıma oturup ellerimi tuttu bende onun anlatacağı şeyi merakla bekliyordum

JM:Min ji....ben senden bugüne kadar hiçbir bir şey saklmamamıştım ama senden saklamam gereken bir şey vardı ama zamanı geldi diye düşünüyoruz...

Merakla yüzüne baktım sonra da konuştu

JM:Biz.....mafyayız Min ji..

Dünya benim için bir kaç saniye durdu Abim...mafyamıydı? O korkunç adamlardanmıydı? Yoksa ben hep onu iyi biri olarak mı bildim?

MJ:A-abi s-sen ne diyorsun?

JM:Bak kardeşim aslını dinlenen gerek biliyorsun ki babamda bu işi yapıyordu

MJ:Ama abi söz vermiştin! Söz vermiştin bu işi yapmayacığına!

Ellerimle yüzümü avuçladım ve sezsizce o sözü söyledin