𝐈𝐒𝐀

16 4 0
                                    

               • ₊°✧︡˗ˏˋ❤ˎˊ˗

            Partnerzy w każdej dziedzinie, nikt nie mógł rozdzielić tej niezależnej i upartej jak osioł dwójki. Żyli pełnią życia i nie zwracali uwagi na to, co będzie jutro. Ich żywot to jeden wielki spontan, niczego nie żałowali, a wręcz pragnęli. Byli od tego uzależnieni — od wolności i absolutnej władzy nad wielkim miastem. Nie poznali jeszcze osoby, która byłaby w stanie podnieść na nich rękę czy głos, to było ich zadanie. Sprawowali władzę nad całym Los Angeles, jednocześnie łapiąc gwiazdy. A jak byli w sobie zakochani... Oh, matko.


               Ich miłość była jednym i ogromnym niezniszczalnym murem dzielącym ich od reszty społeczeństwo. W ich jaźni byli tylko oni. Najpiękniejsza Apolonia i najmężniejszy Hadrian. Polacy zamieszkujący LA. Nigdy nie modlili się o lepsze jutro, nie patrzeli w przeszłość.


               Apolonia Abakowska i jej narzeczony Hadrian Beliński. Apola, żywa w dwudziestym pierwszym wieku Dafne zaś Hadri, prawdziwy Apollo. „Daremnie próbując uciec od zakochanego w niej Apollina, Dafne wyprosiła u ojca, aby zmienił ją w drzewo" — aż wspomniały mi się początki tej pary, gdy Hadrian ubiegał za młodą Apolonią, gdy ta pochłonięta książkami była.


               Byli bowiem zawzięci. Szukali tylko kogoś dla siebie, swojej własności na całe życie. Jeden dotyk, pełen pragnienia. Kochaj i porzucaj? To nie dla nich.


               Byli zupełnie inni - dosłownie jak ogień i woda. Przyjemność z własnego cierpienia czerpią. Niby idealna para, wzór dla całej reszty, ale spójrz na nich... Nie widzisz jak siebie krzywdzą? Któż by podejrzewał, że oni zadają sobie nawzajem ból. Z bólem patrzą sobie w oczy. Z uśmiechem na ustach patrzą jak krzyczą.


               Niby idealna relacja, a gdy słońce zachodzi i nikt na nich nie patrzy, toksyczna ich strona i jad na jaw wychodzi.


               Czym ci dwojga sobie zasłużyli? Może ich miłość jest zbyt silna, dlatego wchodzą sobie do gardeł? Nie mogą się doczekać, aż ujrzą ból na własnej twarzy, bo to ich jedyne pragnienie.

roślinność; pisadłoOpowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz