Raadsels

Op weg...

Snel naar huis, het begint al donker te worden, denkt Rick terwijl hij hijgend door rent. Er komen autolichten tevoorschijn uit de straat waar hij uit rent.

"Daar is hij, Rolf! We moeten hem snel pakken, anders valt het te veel op," fluistert een jonge, vals uitziende man, zittend in de auto.

Rick heeft de autolichten die snel naderbij komen nog niet opgemerkt. Pas een paar seconden later merkt hij dat de auto op dezelfde snelheid met hem mee rijdt.

Wat moet die auto van me? vraagt Rick zich af. Hij heeft zo het gevoel dat hij niet veel goeds met hem voor heeft. De jongen kijkt speurend de straat af, zoekend naar een steegje waar de auto niet door past. Ja, daar! Hij kijkt nog een keer naar de auto, en holt dan het steegje in.

Maar Rick heeft de twee mannen in de auto onderschat, want zij stappen ook uit de auto, en zij zijn getraind in hardlopen, dus kunnen ze Rick zomaar inhalen...

"We hebben hem bijna, Michiel!" roept een van de twee mannen, die Rolf wordt genoemd door zijn vriend.

Oh, nee! Ze halen me bijna in! denkt Rick in paniek. Maar dan gaat er ineens een deur open midden in de steeg. Rick kan nog net opzij springen, maar knalt daarbij wel tegen de muur aan de andere kant van de steeg op, waarbij zijn voet klem komt te zitten tussen de muur en een vuilnisbak. Met veel pijn en moeite werkt hij zich omhoog en hinkt verder.

Maar met Rolf en Michiel loopt het nog slechter af. Want zij knallen tégen de deur op, omdat Rolf te laat reageert en Michiel tegen Rolf op botst zodat Michiel een hoofd in zijn ribbenkast kreeg en Rolf wordt vastgeklemd tussen de deur en het forse lichaam van Michiel. Terwijl Rick zo snel mogelijk verder hinkt, de pijn zo veel mogelijk negerend, komen Rolf en Michiel langzaam overeind.

Kermend van de pijn horen ze een vrouw - Rolf en Michiel schatten haar rond de dertig - een geschrokken gilletje slaken.

Als ze de twee gewonde mannen op ziet staan, vlucht ze snel naar binnen en klapt de deur met een knal dicht. Ze draait hem vlug op slot.

"Kom op, Michiel, we moeten hem te pakken krijgen!" roept Rolf. Met betrokken gezichten van de pijn rennen ze weer verder, achter de arme Rick aan.

Ze merken niet, dat de vrouw achter de deur snel het alarmnummer draait: een-een-twee.