For Hire: Fiancée for the Mafia Boss

CHAPTER I: The Runaway Fiancée

The mansion's front door opened loudly and Soraya Clemente entered the living room with a displeased expression written on her face. She crossed her arms and slumped herself on the sofa. She glared at Levi, her fiancé, who was looking at her in a deadpan expression.

"Mind telling me what the hell did you do at the party, Soraya?" Levi asked in a serious voice.

Agad naming umirap si Soraya. "Can you just chill for once, Levi? I was just having fun!"

"It's all fun and games until you kissed a certain guy in front of me. Are you serious, Soraya?"

"Don't tell me you're jealous, Levi? Chill, I'm not even fucking married to you yet," Soraya said in a grim face.

Tiim-bagang tinitigan ni Levi si Soraya. "I know we both agreed that we will not mind each other's business until the day of our engagement and the day of our wedding but you should remember that, that party's attendees knew that we're a thing. They already consider us as a couple. Ang daming media na naroon din. Ano nalang ang iisipin nila kung nakikita nilang si Soraya Clemente, and fiancée ni Lewis Vincent D'Antonio ay may kalampungan? Don't you think about that, Soraya? I honestly don't care about my reputation in front of those trashes because one nasty word from them and they'll be gone, they know that but you should consider not just your reputation but also your dad's."

Yeah, because you kill people with your filthy hands and filthy people that's why.

Sino ba naming gustong makabangga ang isang Mafia Boss?

Nag-iwas na lamang ng tingin si Soraya ngunit bakas parin ang disgusto n'ya sa buong ideyang hindi n'ya na magagawa ang gusto n'ya dahil lang sa naka-arrange na s'ya kay Levi.

Damn, what an actual agony for a party animal and free-spirited girl like her.

Nakita agad ni Levi si Enrico Clemente, ang ama ni Soraya na bumababa sa hagdanan para lapitan sila. "Don't worry about Soraya, Levi. Ako na ang bahalang kumausap sa kanya. You must get going. You told me you have a business trip to Guam, am I right?"

Tumango naman niyon si Levi. "Yes, sir. I must get going then," tumingin muna s'yak ay Soraya. "I'll be out for one month so you can do whatever you want but don't get yourself caught by media or in trouble."

Iwinagayway ni Soraya ang kanyang kamay na para bang tinataboy n'ya si Levi. "Yeah, I know. I know. Go now, you might be late."

Tumango naman niyon si Levi at kasama ang kanyang mga bodyguards ay nilisan n'ya ang mansyon ng mga Clemente.

Enrico gave her daughter a disappointed look. By that, Soraya raised her left brow. "What? You're disappointed by me now? Ako dapat 'yung madisappoint dito, 'di ba? Kasi, inarrange mo ako sa control freak na lalaking 'yon kahit alam mong ayaw ko sa kanya."

Napabuntong-hininga na lamang si Enrico at napaupo sa tabi ng kanyang anak. "I know, Soraya. I know. Pero, eto lang ang tanging paraan natin para ipakita sa mga D'Antonio kung paano tayo nagpapasalamat sa kabutihan nila sa atin. They saved our company and us when we're in the verge of bankruptcy. Kung hindi dahil sa kanila ay hindi mo na matatamasa ngayon ang yamang mayroon ka ngayon. You might find yourself lying on the bed of rugs."

Napaismid niyon si Soraya. "So, at the end of the day, you just made me as a payment for their so-called "goodness" that you want me to marry such a dangerous man?"

"Hindi naman sa ganoon iyon anak. I am just doing this for your own good. Ayokong makaranas ka ng hirap. I am doing this for you. Hindi dahil sa ipinambabayad kita ng utang. Hindi ganoon 'yon. Matanda na ako anak, not all the time I'm always be here for you. Ayokong kapag nawala na ako ay mahihirapan ka sa buhay mo. I am doing this for you and your future. I hope you understand me, my child."

That made Soraya pause for a second.

"Okay. If this is what you want, dad. I will not gonna go against this," wika ni Soraya. "I'll do this for you."

That made Enrico happy that he couldn't help but smile and hug his daughter. "Thank you, my daughter. Thank you for understanding me."

Soraya hugged her father back and tapped his back as she stared in an empty space.

Napakunot ang noo ni Enrico nung maupo na s'ya sa hapag nila kinaumagahan.

Ito ang unang pagkakataon na hindi n'ya nakita ang anak sa hapag. Kadalasan kasi ay nauuna itong maupo sa kanya.

"Miranda," tawag n'ya sa isa sa mga katulong nila.

"Yes, Sir Enrico?"

"Puntahan mo na si Soraya para mag-almusal."

"Opo, sir," tumango naman agad si Miranda at agad umakyat sa second floor ng mansyon.

Dinaramdam pa rin siguro n'ya ang nangyari kagabi.

Isang buntong-hininga ang pinakawalan ni Enrico at tinitigan ang pagkaing nasa harap n'ya. Akmang iinom na s'ya ng tubig nung bigla na lamang s'yang makarinig ng mabilis na yabag papunta sa kanya. "Sir! Sir Enrico!"

Agad naming napatingin si Enrico sa kanyang mga katulong. "What's happening?"

"Sir, wala po si Ma'am Soraya sa kwarto n'ya! Pati mga gamit n'ya ay wala na rin!"

Agad napatayo si Enrico at pinuntahan ang kwarto ng kanyang anak.

Doon nga n'ya nakita ang halos ubos na na walk-in closet ng anak at maging ang mga maleta ng anak ay wala narin doon.

His daughter Soraya left without saying a word.

"SORAYA!"

The two weeks were too agonizing for Enrico.

Aside from the fact that if he managed to track his daughter down inside and outside the country, she'll leave without a trace. Last week lang ay na-track n'ya ang anak sa Okinawa, Japan ngunit bago pa man s'ya makabyahe doon ay umalis agad ang kanyang anak.

Nararamdaman na ni Enrico ang pagod. He's in total distress of not just tracking his daughter down but also, he's in total distress when he was told that Levi is going to go back earlier than usual.

At iyon ang kinakatakot ni Enrico. He was in huge distress as the engagement party for her daughter towards the multi-billionaire and the owner of D'Antonio Group of Companies, Lewis Vincent D'Antonio is fast approaching. Okay sana kung ordinaryong mayaman lang si Levi pero hindi iyon ang kaso. Levi is not just some kind of a rich guy, but the man is also a mafia boss. Ikinakatakot n'ya na kapag malaman ni Levi na tumakas si Soraya bago pa man ang engagement party nila ay siguradong hindi mag-aatubili iyon na i-dispatsa sila at ayaw n'yang mangyari sa kanila iyon.

"God... Soraya, why did you do this to us, to me?" hindi maiwasan ni Enrico na masabi iyon. Hindi naman sa galit s'yang tumakas ang kanyang anak. Sadyang maling tao ang tinatakasan ng kanyang anak.

"Sir, 'wag po kayong mag-aalala masyado. Mahahanap at mahahanap po natin si Soraya," wika ng kanyang driver.

Napatingin naman si Enrico sa kanyang driver sa rear-view mirror. "Sana nga, Benjamin. Sana nga."

Tahimik naman ang nagging byahe nila ngunit lumilipad naman ang isip ni Enrico sa kung paano n'ya matutunton at pauuwiin ang anak. Walang kung anu-ano'y bigla na lamang tumigil ang kotse at kahit hindi n'ya naririnig sa labas ay alam n'yang sumasagitsit ang gulong ng kanilang kotse.

"Ano'ng nangyayari?" tanong agad ni Enrico.

"Sir, may dumaan kasi bigla."

"Tignan mo kung maayos lang s'ya—" natigilan si Enrico nung tumayo ang babaeng muntik nilang mabangga. Agad nanlaki ang mga mata n'ya sa gulat nung makita n'ya ang mukha nito.

"Soraya?"