Kissing Her Flaws (Doomed Series #1) | Revising

Kabanata 5

Revelion

Pregnancy is one of the most challenging for me. Ito siguro ang pinakamahirap na pinagdaanan ko. Dati'y akala ko'y masusunod ang gusto kong mangyari sa buhay ko. I thought I have control with everything. Ngunit hindi. Minsan magkakamali at magkakamali talaga tayo. We're not perfect after all. We do mistakes. We can be tempted by the temptation.

But it doesn't mean when you committed a mistake, you can't correct it.

And not all mistakes are worst. Sometimes making mistake is the step to find yourself, to be a better person and to learn.

"Somber konting tiis pa. K-kaya mo yan." Mom in her panicked voice. Bakas sa mukha ang labis na pag aalala at takot.

Namimilipit ako sa sakit ng tiyan habang isinisugod sa loob ng ospital patungo sa sa labor room. We are just talking earlier on my unit ng maramdaman ko na sumasakit na ang tiyan ko. They were all panicking. I don't know how I abled to endure the pain while we were just coming here earlier. Halos mapunit na ang labi ko sa kangingiwi. Pinagpapawisan. Halos mapasigaw sa sakit.

"Somber you can do that, for aquias!" I heard Elly shouted ng tuluyan na akong maipasok sa labor room.

That hours are unforgettable. It was like a hell to me.

Nang magising ako ay ang baby ko agad ang hanap ko. I've wait for this moment.

"Somber" Napatayo sa inuupuan si mama ng makitang gising na ako at sinusubukang makaupo. Tinulungan nya ako. Cele is sleeping at the space on my bed at halos nagising sa pagbangon ko.

"Ma. Nasaan ang baby ko?" I asked her.

Ngumiti sya sa akin. "He's fine anak. Napaka lusog ng anak mo." Natawa sya. "Magpahinga ka muna anak."

The excitement inside me is too much. "Pede ko na ba syang makita ma?"

Cele spoke. "Kausapin ko tita yung nurse?" Tumango sa kanya si mama. Cele smiled at me before she turn her back. Halos sunod ang mata ko kay Cele ng makalabas sya.

"Ang haba ng tulog mo. Kamusta ang pakiramdam mo?"

"Medyo okay naman ma." Inayos ko ang upo ko. Napapasulyap sa pinto.

"Yung dalawa mong kaibigan umalis muna para kumuha ng damit sa unit mo." Aniya at naupo sa silya sa gilid ng kama ko. I nodded at her. "Anong plano mo pagkatapos nito?"

I looked at her. Maybe I will go back to my old life. I needed to get back to work once I recovered. I need to work for aquias.

"Once na okay na ang pakiramdam ko ma babalik na ulit ako sa TDCF." She nodded. Ang inaalala ko ay sinong mag aalaga kay Aquias. Hindi naman pwedeng si mama ang mag alaga sa kanya. May maliit na negosyong naiwan si mama sa probinsya. Ang isang taong pananatili nya rito para alagaan ako ay sobra na. Mayroon si mama'ng maliit na flower and plant shop sa Cebu mahilig si mama'ng maghalaman kaya ng nagkatrabaho ako ay 'yon ang ipinundar ko para sa kanya.

"Excited na akong alagaan ang apo ko." Malapad ang kanyang ngiti. I looked at her. Tutol. I don't want to be a burden to her too much. At isa pa ang pag aalaga kay aquias ay sigurado akong hindi biro.

"Ma... Pano ang negosyo mo doon?"

Tumawa lang sya. "Na andun naman ang tita teresa mo anak. Gusto ko babalik ako doon kapag nakaluwag luwag kana."

I sighed. Maya maya pa ay pumihit na pabukas ang pinto. Reavealing the nurse carrying my son. Ang mga mata ko ay napako sa batang buhat buhat nito. Napaayos ako ng upo.