Samsun gece 00:00
Ferman: geldik
Ali: farkındayım
Ferman: benim çok uykum var
Ali: benim de
Ferman: bu gece bir pansiyon da kalırız
Ali: aynen
Ferman: saat 00:00
Ali: çok normal yemek için iki kere durduk sonra tuvalet için durduk
Ferman: doğru doğru
*Alfer bir pansiyona gelirler içeriye geçerler
Danışman: size nasıl yardımcı olabilirim
Ferman: bize 1 tane oda
Danışman: bu gece için mi?
Ali: evet
Danışman: tamam
*Danışman arkadan anahtari verir Alfer odaya çıkar Ferman Kapıyı açar sonra içeriye girip kapıyı kilitler Ali kendini yatağa atar ve uyur Ferman da diğer yatağa kendini atıp uyur*
Sabah olur. Uyanırlar Pansiyondan çıkarlar*
Ali: kahvaltı zamanı
Ferman: Evet
Ali: ben bir yer buldum
Ferman: neresi?
Ali: meşe tesisleri
Ferman: tamam
*Alfer meşe tesislerine gelirler Otururlar
Garson gelir*
Garson: günaydın efendim ne isterseniz?
Ali: kaşarlı pide alayım
Ferman: bende aynısından
Garson: içecek olarak ne alırsınız?
Ali: yanında çay
Ferman: bende bir çay alayım
Gerson: tamam
*garson gider*
Ferman: ee Ali anlatsana nasıl büyüdün?
Ali: çok Saçma ama kaçarak büyüdüm
Ferman: kaçarak mi?
Ali: evet Annemden kaçtım çünkü daha ben 5 yaşındayken kafasına takmıştı beni öldürmeye ordan oraya defalarca kaçtım sonra buraya samsuna geldim burda bir yurtta büyüdüm sonra üniversitem İstanbula çıktı orda Nazlıyla tanıştık arkadaş olduk sevgili olduk ve şimdi Ayrıyız
Ferman: Samsunu baya iyi biliyorsun
Ali: evet hadi sen anlat
Ferman: neyi?
Ali: nasıl büyüdüğünü?
Ferman: Vuslat beni bir çöp kutusunun içinde buldu
Ali: Vuslat senin öz annen değil mi?
Ferman: hayır değil bana herşeyi anlattı beni nasıl bulduğunu falan
Ali: tamam devam et
Ferman: işte İstanbula gittik orda büyüdüm sonra uzman Cerrah 4 cü yada 5 ci yıl da Belizle tanıştık bizde arkadaş olduk sevgili olduk
Ali: fark ettin mi? Sanki kaderlermiz aynı
Ferman: bu yönden bakılırsa haklısın aynı
*Garson kahvaltıyı getirir*
Ferman: Selfie çekelim mi?
Ali: olur
Ferman: ama sen çek
Ali: tamam çekerim
*Ali selfie çeker*
Ferman: çok yakışıklı çıkmışsiz
Ali: evet ama benden sonra
Ferman: Hadi lan benden sonra
Ali: Benden sonra
Ferman: benden
Ali: benden
Ferman: Hadi ordan benden sonra
Ali: yav he he asıl ben yakıyorum ortalığı
Ferman: hayır ben
Ali: hayır ben
Ferman: ben
X: beyefendi siz kardeş misiniz?
Ali: hay-
Ferman: Evet
X: ozman Sessiz olun
Ferman: sana-
Ali: tamam
*Alfer kahvaltı eder çayı içerler Ferman hesap ister Ferman hesabi öder Alfer arabaya binerler ve şu eve gelirler*
Ferman: hazır mısın?
Ali: evet
*Alfer eve girer ve kapıyı çalarlar kapı açılır*
Ali: merhaba
Gülcan: merhaba
Ferman: biz bu eve bakmak için geldik de
Gülcan: hmm
Ali: baktık ve biz gidelim
Ferman: Evet gidelim Ali
Gülcan: Ali mi dediniz?
Ferman: Evet
Ali: tamam Ferman Abi
Gülcan: Ferman mi Dediniz?
Ali: evet
Gülcan: daha yeni börek yaptım sıcacık hadi girin bir tanecik yiyin
Ferman: bizim geri gitmemiz lazım
Gülcan: lütfen
Ferman: tamam
*Alfer içeriye girer ayakkabılar çıkarırlar içeriye geçerler otururlar*
Ferman: çok güzel görünüyor eviniz
Hikmet: evet evet
Ali: benim bebeklik fotoğrafım var
Ferman: benimde
Gülcan: siz kardeşsiniz hemde öz kardeşsiniz
Alfer: neee?
Hikmet: evet
*Ali hemen evden çıkar Ferman da çıkar ikiside arabaya binerler 8 saat sonra İstanbula gelirler Vuslat Selviye herşeyi anlatmıştır Ekip de Alferi merak ediyordu hemde çok Alfer hastaneye gelir Ali Fermanin arasından iner kendi arabasına biner ve gizli yerine gelir ve uyur Ferman da eve gelip yavaşca odaya çıkıp uyur*
BÖLÜM SONU
