Dorothy Academy - Tina's Diary

Chapter 6

A/N:

Ummm... Hello po

Gusto ko lang po sabihing thank you sa mga nag-read nitong story

Kahit hanggang chapter 5 xD lang, mahaba ang Chapter 6

Yun lang

___________________________________________

TINA'S POV:

Pero... Teka nga lang?

Bakit niya nga ba ninakaw yung Barbie Doll nung kakalase namin!??

Bading?!

Hindi naman siguro no, baka naisipan lang talagang mam-bully ng babae kaya ganun yung ginawa niya psshh... Para naman kasing bading eh, whatever na lang

*RRRRIIINNNGGGG*

"Ummm... 9:30 A.M na, i guess it is time for your recess students" Tumingin si Ma'am Cosme sa swatch na kulay puti niyang relo, sa wakas nag-pabreak time na rin siya, gutom na rin kasi ako, kanina pa kumukulo tiyan ko eh.

"Huy..." Aalis na dapat ako ng upuan ko ng biglang may tumawag sa akin, napalingon tuloy ako sa likuran ko

"Bakit?" Si Jhon pala yung tumawag kala ko naman kung sino yun, iba kasi yung boses eh, may pagka-seryoso

"Parang kanina ka pa ata nakatingin sa akin ah" Kala ko naman importante ang sasabihin niya sa akin, kung maka-huy naman kasi parang ewan lang, walangjo ito lang pala ang sasabihin niya futcha

"Grabe, ang kapal talaga pala ng mukha mo noh?" Dinenay ko ang sinabi niya sa akin, kala niya naman mag-kakagusto ako sa kaniya, kapal muks

"Oh?! Atleast makapal ang mukha ko, bakit? May tao ba na manipis ang mukha? Baka ikaw yun"

Kahit kailan talaga, hindi siya maka-gets ng mga language sa panahon ngayon, masyado ata niyang sineryoso yung sinabi ko sa kaniya. Grabe, ang slow niya umintindi! Pero

Speechless ako

Nabara kasi ako eh

"Hoy, for your information, hindi papel ang mukha ko para maging manipis" Huh?! Bakit parang nagsisimula na ata na magluha itong mga mata ko?

"Talo ka lang sa asaran eh.. Tsk" Oo na, ikaw na tama! Kahit kailan naman eh!

Shet! Traydor naman tong luhang ito!

"Hahaha" tumawa lang siya ng tumawa hanggang sa mapansin niyang naiyak na pala ako... Poor me huhu

"I'm doomed..." yun lamang ang tangi niyang nasabi, mukha na siyang kinakabahan, baka kasi kung ano pa ang magawa ko sa kaniya, haha takot

"Sige na sorry na, kung gusto mo ililibre kita sa cafeteria?" Anu raw yung sinabi niya?! 

"Libre?!" Napatigil tuloy ako sa pag-iyak at bigla na lamang tumaas ang timbre ng boses ko, happy?!

"Hahahahaha!!!"

"Mukha kang tanga! Ano bang tinatawa tawa mo diyan?!?" Nawewierdohan na ako sa kaniya nung nag-simula na siyang tumawa ng napakalakas

"Sa panahon ngayon hindi na uso ang libre"

Maderpader...

Kung hindi lang kami binabantayan ni Ma'am Cosme habang nasa room kami...

Kanina ko pa ito nasabunutan....

Ka-bwiset much....

"Edi wow" Ayun lamang ang tangi kong nasabi, ayoko na lang magalit nanaman sa kaniya, baka kasing mawala pa ako sa mood ng--

"Nauto" Putarages talaga siya kahit kailan, hindi niya ako napatawa

"Halika, punta tayo sa cafeteria, may ipapakilala ako sayong mga kaibigan ko, mga barkada"

Barkada? Yun ba?

May makikipagbarkada pala sa ug*k na lalaking ito

"Fine.... Whatever" Wala akong choice eh, bago pa lamang ako sa Acedemy na ito, kaya kailangan magkaroon ako ng kaibigan

*Right at the Cafeteria*

"Nandito na tayo, eh nasaan na ba yung mga kaibigan or barkada na pinag-sasasabi mo? Where the heck are they?"

~tingin tingin~ Oo nga, nasaan na ba yung mga 'barkada' raw na sinasabi niya? Baka pinag-loloko nanaman ako nitong lalaking ito, subukan niya lang kung ayaw niyang sabunutan ko siya

"Ayun sila oh, kahit kailan bulag ka talaga" Agh!!! Why can't he just shut his freaking damn mouth!!! Kung wala lang tao na kumakain dito sa loob ng cafeteria, malamang, kanina ko pa ito na jombag!

"Hay nako" nag-lakad na kami papunta roon sa mga barkada niya. Meron nga siyang mga kaibigan dito sa school

"Hey guys"

"Oh hey Jhon" bumati yung isang lalake na mukhang nagpapacool, nakasuot sa ulo niya yung sumbrero na nakaikot sa buhok niya, psshhh... How pathetic, hindi ba siya naiinitan sa sumbrero na nakasuot sa ulo niya?!

I mean hello... nakakakalbo kaya yan di ba?

Tsaka "Yuck Jeje" bulong ko sa sarili ko, mukha namang hindi nila ako narinig

"Gusto ko lang ipakilala sa inyo ang frenemy ko" frenemy, haysh... Bakit nga ba ako magagalit kung totoo naman talaga?

"Who is she?" Tanung nung lalakeng jejemon

"Her name is Tina Villanueva" Paenglish english pa sila, hindi na lang mag-tagalog, sus maryosep! Pag ito naman si Jhon ang inenglish ko automatic na nose bleed siya!

"Ummm...  Hello" Bakit parang mukha akong mahinahon say mga oras na ito? nakakasira ng bad girl image, nake-KJ ako sa kanila T-T huhuhu

"Don't be shy dear" Don't be shy dear?! Kahit babae ka tatadyakan ko yang pag-mumukha mo!! Kung to-do nakamake up pa?! Aattend ba siya ng JS?!

"Order lang ako ng french fries" Si Jhon yun, mahilig kasi siya sa French Fries eh

>New fact- ang French Fries ang favorite food ni Jhon

"So.. Tina eh? Jhon told us a lot about you" A lot about me?! Ano nanaman kayang pinagkekwento ng lalaking iyon sa barkada niyang weird?!

"Weh? Anong sinabi niya tungkol sa akin?" kaya ko iyon naitanong kasi na-cucurius ako sa kaniya, common sence na lang

"He said na sobrang taray mo raw sa kaniya lagi" si girl yung nag-salita, pero ayon sa sinabi niya, mukha atang takot si Jhon sa akin hahaha takot siya, well, he better should

"Haha.. ganun talaga, nakasanayan ko na ngang kurutin siya pag-may nagagawa siyang mali"

Wait.. para ko na rin atang sinabi na nakagawian ko nang bugbugin si Jhon ah? Hahaha.. Okay lang yun

"Oh, so... Ako nga pala si Bryan"

"And ako nga pala si Ayam"

"Ayam and Bryan, haha parang magka-rhyme lang, but anyways nice to meet you both"

Nakipag-shake hands ako sa kanila, kahit na pareho silang mukhang mga weirdo, hahaha....  Tsk  tsk -_-||

"Guys, I'm back, kain na tayo" nilibre kami ni Jhon sa french fries, napaka cheap naman niya grabe I'm speechless

END OF CHAPTER 6

____________________