Let's Play a Game!(Txtzy)

CHAPTER_35

April

After I run to them Hindi ko maiwasang Hindi umiiyak.. Nandito na ako papatayin na nila ako.. Handa naman ako sa kahit anong mangyayari

I realized na kahit Hindi na si Avery ang magbayad kasi gusto ko siya na makonsensya habang buhay.. That's my plan Gusto ko na pagsisihin niya ang lahat..gusto ko sisihin niya ang sarili niya na Hindi mangyayari ang lahat nangyun kundi dahilan sa kanya

Dumating nanaman yung lalaki... Ewan ko ba bakit ko toh tinatawag na lalaki halata naman na may Mahaba siyang buhok at mukhang babae.. Kaya siya siguro na Iinis kasi tinatawag kong lalaki Shuta

"Hello April you lose the game...at Alam mo Naman ang parusa"sabi niya

"Ano naman? Patayin mo na ako nakakinip na mabuhay go kill me c'mon"

"Don't worry papatayin kita maghintay ka lang..i want you to see this.."sabi niya at pinakita yung video Doon sa Tv nakita ko sila Zero, Avery at Chase nakatayo sila sa upuan at may nakasabit na lubid sa mga leeg nila.... Nanlaki ang mata ko dahil don

"Don't you dare kill them!"pinanlisikan ko siya ng mata.. Feeling ko sasabog ako anytime..

"Wag kang mag alala buhay pa ang mga yan.. Pero kunting tulak lang sa mga upuan na kinatatayuan nila... Mauuna na sila sayo.. "Sabi niya at nagsimulang bumagsak ang mga luha ko habang nakatingin sa Tv Screen

"Na ngako ka! Sabi mo Hindi mo papatayin ang matitira bakit ganito.. Uunahin mo pa sila!"sigaw ko sa kaniya at tumawa lang siya

"Please wag mong gawin toh ako nalang.. Ako naman ang pumatay sige na kung sino ka man wag sila!"sigaw ko at nakita ko sa screen ang pag gising nilang tatlo... May mga tao na din na nakahawak sa mga upuan nila.. Ready na para Alisin ang mga upuan..

"Please wag mo itong gawin ako nalang..please maawa ka!"sigaw ko ulit habang may mga luhang patuloy na bumabagsak mula sa mata ko

Para akong natanggalan ng hininga sa nakita ko.. Tinulak nung mga tao na nandooon yung Upuan kung Saan sila nakatayong tatlo.. At ngayon nakita ko silang nakasabit
na.. Wala ng buhay.. Nanlaki ang mata ko mas lalong napalakas ang hagulgol ko

"Pwede ba isunod mo na ako please maawa ka wag mo na ako pahirapan!"sigaw ko

"Don't worry sweetie it's gonna be fine wait look at this.."tinanggal niya yung chipmunk na mascara na nakalagay sa buong mukha niya kaya nagulat ako sa nakita ko..

Mommy... It's you My Mom..

Napaluha ako sa nakita ko.. Niyakap niya ako pero hindi ako yumakap pabalik.. May galit ako sa kanya she left me iniwan niya ako para sa Ibang pamilya niya..

"Na miss kita April..how are you?"tanong niya

"Pasensya na Hindi po kita na miss pwede bang isunod niyo na po ako sa kanila?"sabi ko at ngumiti siya

"Hindi pwede.. Ikaw lang ang matitira sa kanila.. They deserve to die.. Diba sabi mo.. Deserve nilang mamatay lahat?"sabi ni mama

"Oo dati Yun pero ngayon Hindi na..pwede bang isunod mo nalang ako sa kanila!"sigaw ko at nasampal niya lang ako

"Hindi kita pinalaking-"napatingin siya sa akin

"Ano!Hindi mo ako pinalaking bastos? Pero hindi naman ikaw ang nagpalaki sa akin diba!?"sabi ko sa kaniya dahilan para mapatikhim siya

"See patayin mo na lang ako Mommy..Hindi ko naman gustong manatili kasama mo bakit ka pa ba bumalik iniwan mo ako when I was 5 years old..ang mga oras na yun naging bukas ka agad ang isip ko sa nangyayari bakit kailangan mo sumulpot at mag pa kita na parang wala lang!..naparang wala kang iniwan na bata Noong mga panahon na yun! Iniisip mo na mamimiss ko ang tulad mo?! Asa ka! "sigaw ko ulit at nasampal niya lang ulit ako.. Napahawak na lang ako sa kanang pisngi ko at tiningnan siya..

"I'm here gusto kung
bumawi..bigyan mo ako ng pagkakataon!give me A chance April!" Sigaw niya sa akin and I just Chuckled at him

"Bumawi For what? Para Saan? Sa akin? Please lang Hindi na kita
kailangan..matagal na kitang Hindi Kailangan..Nasaan kaba ng mga oras na Kailangan kita? Nasaan ang tatawagin kung Mommy..Nasaan yung taong dapat magiging una kung kakampi nasaan ka!?nandoon ka nagpapakasarap sa buhay!"sigaw ko sa kanya..

"You need me!"

"I don't f*cking need you kasi since then Hinding Hindi ko na kailangan ng kalinga at tulong ng sarili kong Ina!"sigaw ko sa kanya

"Pero-"

"Isunod mo nalang ako Mom wala na akong papel sa mundong toh! Pinatay ko na yung mga taong dahilan bakit na nanatili ako sa mundo Kaya please Mom kung gusto mong bumawi.. Please patayin mo nalang ako!"sigaw ko

"Hindi ko kaya-"

"Anong Hindi mo Kaya? Kaya mo na patayin yung tatlo pero Hindi mo Kayang patayin ang Killer mong anak? Patayin mo na lang din ako mom!Sige na!!"sigaw ko ulit sa kanya habang na nakatingin ako sa kanya

"I can't-"

"Gusto mong bumawi diba?"tanong ko sa kanya at tumango lang siya.. May mga luha na din na bumabagsak sa kanya.. I don't need her tears!

"Then kill me.. Kill me Mom kill your own daughter!"sigaw ako at umiiling siya habang umiiyak

Tumayo ako at Ako na ang kumuha ng kutsilyo para sa kanya.. Pinahawak ko sa kanya yun at tinapat sa puso ko..Sinaksak ko ang sarili ko gamit ang mga kamay Ni Mommy... Pina ulit ulit ko yun hannggang sa nabitawan ko na.. Na kita ko si mommy na umiiyak

"Don't cry mommy.. It's gonna be fine..nakabawi kana Okay na tayo.."I smile and I close my Eyes... It's the last ang huli kung hantungan.. Tapos na ang laro the game is already End they finished what I started....

"Hoy antagal niyan sipain mo nga!"