After Five years...
"Babe, let me do this," akma namang kukuhain ni Louis ang aking maleta ngunit hindi ko ito binigay sa kanya.
"I can handle it, and please don't call me Babe or else i will punch your Face >_< ! " sabay irap sa kanya habang naglalakad palabas sa NAIA Airport.
"Woaaaaah Easy,Easy hahaha kahit kelan talaga mainitin na yang ulo mo simula ng magkakilala na tayo. Pwede ba bawas-bawasan mo yan, baka ikatanda mo yan ng maaga. Im just being nice here, and totoo nga ang sinabi mo kala ko nagbibiro kalang na babalik tayo ng Pilipinas pero, wow! hehehe Hindi pala :) " habang nagsasalita siya hindi ko na lang pinapansin. Naglakad na lang ako at tsaka lumabas ng Airport.
It's been Five Years since i left this Country. Maraming memories ang pinipilit kong kalimutan kaya ako nagpunta ng France, haaays. Btw, since nagbago na ako and hindi na ako ganun kahina dati kaya ko nang sabihing wala talagang Forever sa letcheng Love-Love-Love na yan! It's kinda Bitter reaction pero ayun ang nararamdaman ko ngayon. Ibang-iba na ang Aphrodite Ramirez na nakilala nilang mahina, iyakin at higit sa lahat Tanga sa pagibig. Dahil ako na ngayon ang Aphrodite Ramirez na Strong woman at hinding hindi na maniniwala sa nakakagagong Forever na nakakapag patanga sa mga taong akala nila mahal sila ng mga taong mahal nila ngunit sa bandang huli iiwan rin naman pala sila. Ang dami ng nagbago sakin simula ng pumunta ako sa France, and that's why i met this man na kasama ko na kanina pa daldal ng daldal na akala mo babae. Let me introduce him to you, he's Louis Smith na nagmula sa bansang France at hindi ko na idedeny na ehem.. Bestfriend ko siya at sa halos na tagal na naming magkakilala since pumunta akong France kilalang kilala na namin ang isa't isa at alam namin ang history ng bawat isa that's why im happy na meron paring isang lalaki na hindi ako iniiwan kahet anong kalokohan ang mga pinaggagawa ko sa kanya :D
"Louis, can we take a Lunch. May alam akong resto malapit dito sa Airport . Im so Hungry na talaga " atungal ko sa kanya habang naglalakad.
"Sige tatawagan ko lang si tita para idetail na nandito na tayo sa Pilipinas." sabi niya at kinuha niya naman ang kanyang phone then dinial ang number ng Mom ko . Simula kasi ng pumunta ako ng France si Louis lang ang pinagkakatiwalaan ng Family ko since he is my only Bestfriend , kapag may nagagawa akong kalokohan siya ang najan kapag kaylangan ko ng idadahilan. Minsan nga tinawagan ako ni Louis kase nasa bahay daw sila mom at dun na daw titira so mag su- substitute na naman kami and that time nasa Bar ako im hanging out with my friends there and when i saw my phone's ringing and i find out that is Louis i answered it and nalaman ko na kaylangan ko ng umuwi dahil nasa bahay talaga ang parents ko pero buti nalang nandun ang aking Super duper Savior of mine xD hehehhee Sabi niya kila mom nagpunta lang ako sa Friends ko and do the School works. Pero dahil nga sa sobrang tiwala ang mga parents ko kay Louis, agad naman silang naniwala. Then after that, eto na nga bumalik na ako sa Pilipinas na kung saan ang dami kong pinipilit kalimutan na para bang isang bangungot na bumabalot sa aking utak.
Nakita ko na tapos ng kausapin ni Louis ang parents ko, nakita ko kase na binaba na niya ang phone then papunta na siya sakin.
"So what did they say??" sabi ko habang papalapit siya
"Ok daw mabuti kung ganun, sabi din nila may kotse daw na mag iintay sa atin sa Parking lot and iyon daw ang gagamitin natin sa pangaraw araw, pero after that bibigyan ka rin daw nila ng isa pang kotse para daw hindi tayo maghiraman sa iisang kotse lang " sabi niya habang binibitbit papuntang parking lot ang iba pa naming maleta.
" Eh di mabute naman, Ang dami mong sinabe! tara na nga . Gutom na talaga ako " sabay irap ko na naman sa kanya.
"Alam mo kung pwede lang na batukan kita, binatukan na kita matagal na. Ewan ko sayo ! " sabi niya nang may inis ng konte .
