Chapter 37

17.1K 264 8
                                    

Sorry sa matagal na pagaantay
Vomment if you like this Chap and follow me if you want salamat salamat salamat :)

Chapter 37

Shella's Pov

KINABUKASAN-

Napabangon ako sa higaan namin wala na din si Damon sa tabi ko

Kahapon akala ko hindi na niya ko kakausapin buong magdamag pero nung gabi he hug me tight and he kiss my forehead while saying how much he loves me

I know na pareho kaming nahihirapan pero kahit na alam niyang papakingan at iintindihin ko siya ano man ang nangyari noon ayaw pa rin niyang sabihin ang lahat sakin

I know I can't force him to say it to me parehas lang kaming masasaktan

I don't want him to suffer again pero hindi ko maalis sa isipan ko na parang wala siyang tiwala sa akin

Hindi parin sapat na mahal ko siya

That night before darkness took me over he told me

"Do you really want to know everything?" I nod at him and he smiled

I want to know him bago ako matali sa kanya habang buhay

Dahil mangagako kaming magsasama habang buhay at dahil siya na rin ang gusto kong pagalayan ng buong buhay ko gusto kong kilala ko ang buong pagkatao ng taong mahal ko hindi naman maglalaho ang pagmamahal ko sa kanya ano man ang nangyari noon I just want to know him more....

"Marry me first baby" then he smirk at me saka niya ko tinalikuran para matulog napabuntong hininga nalang ako nung gabing yun hanggang sa binalot na din ako ng antok

Napabalik ako sa kasalukuyan at nakarinig ng ingay

NAGPUNTA ako sa kusina at nadatnan ko si Damon sa may tapat ng ref

"Baby" tawag sakin ni Damon habang nakahawak sa tiyan nya at binuksan ang ref namin

"Oh? " I ask him at lumpit sa kanya

Ngumuso ito at isinara ang pinto ng ref hinatak ako nito at pinatalikod at hinapit ako sa bewang inilagay din nito ang baba sa balikat ko

"I'm hungry wala ng pagkain sa ref" I know na nakapout ulit siya

Pumiglas ako sa yakap niyo pero lalo niyang hinigpitan ito

"Should I eat you instead baby?" Kinagat niya ng marahan ang balikat ko na naging dahilan ng pamumula ng mukha ko

"D-Damon naman eh!!" Hingpitan pa nito lalo ang pagyakap sakin at kinagat naman ang tenga ko

"D-DAMON KASI!"

"Hahahaha just kidding baby namiss ko lang yakapin ka" Hinarap niya ko sa kanya at hinapit muli ako sa bewang

Napakabipolar kahapon may topak ngayon sweet? Tsk

"Come with me? Mamili tayo ng groceries? " he smiled at me widely

"Tinatamad ako kakagising ko lang" Napairap ito

Tsk bipolar talaga

"Fine wait for me baby k?" He wink at me at hinalikan ako sa labi then sa forehead ko

"Bye babe" kumuha ito ng jacket at ang wallet pero bago to umalis

"Oh! Don't forget"

"Alin yun? " he smirk at me at pinihit na nito ang doorknob

"That I love you" at tuluyan ng lumabas ng pinto

Namula ako pero pinigilan ko ang kilig

I don't know kung ano ba ang dapat ko talagang maramdaman

Kiligin kasi natatakot siyang mawala aka

O masaktan kasi wala siyang tiwala sakin

Ilang saglit lang ay nakarinig ako doorbell

Ha? Bakit di nalang siya pumasok

"Sandali! "

"Matthew? " he smiled at me

"Can we talk? Kahit Sandali lang?" Maybe Matthew can tell me sabi niya magkaibigan dati si Mateo at Damon baka may alam siya sht ano ba tong nararamdaman ko it feels like isusugal ko lahat malaman lang yun

"P-pasok ka" umiling ito sakin at saka ngumte

Matthew's Pov

"Sorry pre I just realize na I know your brother too well at mali nang maghiganti pa your Dad is right"

"Fck Mark! Duwag ka I thought ipaglalaban mo si kuya! "

"His your brother we both know na ginagamit mo lang siya stop this you're so selfish! "

I don't need them! I will do it myself!

"Sandali! " right timing Damon is not around

"Matthew? " she looks shock

Fck she's so beautiful I smiled at her

"Can we talk? Kahit Sandali lang? " I ask her

"P-pasok ka" umiling ako rito at saka ko ngumite

"No need can you come with me? Dyan lang may coffee shop sa malapit"

Mukhang nagaalangan siya

"Saglit lang tayo"

"Matthew kasi ano magagalit si D--"

"Hindi niya malalaman. Please Shella saglit lang ito" Come on sweetheart sumama ka na sakin

"Fine" kumuha lang ito ng jacket at isinara ang pinto

"Let's go? " she nods at me nauna kong maglakad

Finally. A smirk plastered on my lips

I wont let this chance slip out from my hands I should grab this chance right?

Sabaw ba? Sorry yan lang nakayanan haha pagod si redjacket eh :( pinilit ko talagang magud para sa inyo sorry kung panget :(
Salamat po sa inyong lahat :*

You're A DevilTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon