~The Big Change~

Ο Βιασμός

Μετά τον θάνατο της αδελφής μου οι γονείς μου σταματήσω να μου δίνουν σημασία και ήμουν λες και δεν υπήρχα καν στο σπίτι. Έκλαιγαν οι δυο τους όλη την ώρα και εμένα με άφηναν μόνη να πνίγομαι στην δίκη μου θλίψη. Και εκτός από αυτό όταν θυμούνται ότι έχουν και ένα παιδί που ζει το μόνο που τους νοιάζει είναι οι εξετάσεις, αν και έχω παρατηθεί γιατί δεν αντέχω τον πόνο από τον χαμό της αδελφής μου. Ξέρω ότι γίνομαι κακιά αλλά εγώ δεν έχω πεθάνει ζω ακόμα και πρέπει να ενωθούμε αντί να είμαστε σαν ξένοι.
Σήμερα ήμουν όλη μέρα τόσο σκατά έκλαιγα όλη μέρα ναι αποφάσισα να κάνω κάτι παράτολμο. Λοιπόν αποφάσισα να φύγω από το σπίτι δεν αντέχεται η κατάσταση εδώ μέσα. Στις 12.00 ακριβώς τα μεσάνυχτα θα φύγω και αμφιβάλω αν θα με ξαναδούν άμεσα.
Είναι 12.30 ήρθε η ώρα να φύγω. Με το τρία βγαίνω από το παράθυρο! Ένα, δύο, τρία! Επιτέλους νιώθω ελεύθερη. Τώρα μένει να βρω ένα μέρος για ύπνο. Οτιδήποτε και αν είναι. Πλέον δεν υπάρχουν πισογυρίσματα. Λοιπόν βρήκα ένα παγκάκι σε έναν πολύ ερημικό δρόμο, δεν περνάει σχεδόν ψυχή. Ότι πρέπει είναι. Εδώ θα κάτσω.
Είναι γύρω στις 4.00 το ξημέρωμα πάνω στον ύπνο μου ξύπνησα γιατί ένιωθα πως με παρακολουθούσε ένας άντρας γύρω στα 35 χρονών. Μόλις ξύπνησα και κατάλαβα τι γινόταν ξεκίνησα να τρέχω σαν να μην υπάρχει αύριο. Σε κάποια φάση νόμιζα πως τον έχασα και σταμάτησα να τρέχω αλλά είχε κρυφτεί. Πάω να γυρίσω πίσω και νιώθω κάτι να με πιάνει από την μέση και να μου κλείνει το στόμα. Ναι ναι ναι ήταν αυτός με άρπαξε και με έβαλε μέσα σε ένα μαύρο αν θυμάμαι καλά βανάκι. Μετά από ώρες αναίσθητη γιατί μου είχε βάλει βενζίνη φτάσαμε σε ένα έρημο μέρος, μου έδεσε τα χέρια και τα πόδια μου και με έσυρε μέσα και με ξάπλωσε στο πάτωμα. Με χτύπαγε πολύ άσχημα και μου φώναζε να μείνω ακούνητη, αλλά εγώ έκανα προσπάθειες για να ξεφύγω χωρίς αποτέλεσμα. Με έδεσε και ξεκίνησε να με βιάζει. Εγώ φώναζε όσο πιο δυνατά βοήθεια και δεν θέλω αλλά δεν με άκουσε κάνεις. Ήταν ένα απόμερο μέσος τι περίμενα. Κατα τις 8 το πρωί που αυτό είχε κοιμηθεί κατάφερα να πάρω τα ρούχα μου και να φύγω. Έτρεχα και έτρεχα μέχρι που κατάφερα όντως να ξεφύγω. Γύρισα σπίτι μου κλαμένη και κλειδώθηκα δωμάτιο μου.
Μετά από λίγες ώρες βγήκα αποφασισμένη να τα πω όλα στους γονείς μου και να πάμε να τον καταγγείλουμε. Έτρεξα στο δωμάτιο των γονιών μου και τους τα είπα όλα. Εκείνοι με αγκάλιασαν και πήγαμε στο αστυνομικό τμήμα. Φτάνοντας στην αστυνομία σταμάτησα να κλαίω και ένιωσα σαν κάτι να αλλάζει μέσα μου σαν να μην είμαι πια η ίδια σαν κάτι να έσπασε. Μπήκαμε μέσα τους μίλησα και άρχισαν την έρευνα. Δεν θα ήταν και πολύ δύσκολο να τον βρουν αφού ήξερα που ήταν. Τους πήγα στο μέρος και τον βρήκαν να κάνει την δόση του στα ναρκωτικά σχεδόν πεθαμένο. Του έβαλαν χειροπέδες και τον συνέλαβαν. Το ευχαριστήθηκα.
Αλλά ακόμα να καταλάβω τι είναι αυτό που άλλαξε μέσα μου...

Γεια σας αυτό ήταν το καινούριο μου παρτ ελπίζω να σας άρεσε. Πείτε μου τι νομίζετε πως άλλαξε μέσα στην Hilda:)
Αν σας άρεσε πατήστε το ⭐️ και κάντε κομμεντ!
Τα λέμε στο επόμενο παρτ😘😘🙃