De perspectief van Jamila.

4.7K 183 12
                                    

Na het ontbijt ruimde ik alles op en waste gauw af. Mijn ouders gingen samen mijn grootouders bezoeken. En daarna boodschappen doen. Ik bleef alleen achter thuis. Ik kroop mn bed in en startte mn laptop. Ging wat lezen over onze geloof.

Daarna sloot ik mijn laptop en besloot even te gaan wandelen. Trok gauw mn jas en schoenen aan. Ik ging naar een parkje waar Hajar en ik altijd gezellig zaten in de zomer tijden. Om zo onze zomer door te brengen.

Het zat me echt dwars wat Hajar betreft we zijn al jaren beste vriendinnen. Ze is niet goed bezig en ik wil haar enkel helpen. Maar ik wil geen ruzie met haar en liep naar haar ouderlijke huis. Om mijn excuses aan te bieden.
Ik belde aan en de moeder van Hajar deed open. Ze keek me niet bepaald vriendelijke aan.

"Salaam tante zei ik zacht is Hajar er "
" Ga naar huis Jamila , er zijn mensen die haar hand willen vragen. En als ze jouw zien gaan ze denken wat gaat Hajar om met een meid zoals deze "

Ik bleef even enkele minuten geschrokken naar haar kijken. Heeft ze dit nou echt gezegd?

"Je hebt een slechte invloed op mijn dochter ik wil niet dat jij haar reputatie verpest. En nu al helemaal niet zo een verloofd heeft "

En ze sloot zonder pardon de deur voor mn neus dicht. Ik trok mijn kraag wat hoger en liep rustig naar huis.

Thuis aangekomen ging ik mijn gebeden verrichten. En begon aan de avond eten terwijl de woorden van Hajars moeder mij bleven achtervolgen. Ik was zo ver in mijn gedachtes dat ik zelfs mijn ouders niet binnen hoorde komen.

" Jamila hoorde ik een luide stem roepen"

Ik keek verward in mijn moeders gezicht die mij bezorgd aan keek.

"Gaat het wel mijn dochter? "
" Jawel mama er is niks aan de hand"

Mijn moeder knikte deed haar jas en schoenen uit en kwam me helpen. Samen maakte we de avond eten klaar.

"Je bent zo stil Jamila er is wel wat "

Ik kon niet liegen tegen mijn moeder dus ik verteld haar alles. Ze keek me verbaast aan en zei dat ik me er niks van moet aantrekken. Zolang ik weet wat ik doe hoef ik me geen zorgen te maken.

De weekje vakantie vloog voorbij in die hele week had ik niks vernomen van Hajar. Zal ze nog boos zijn of is er iets anders aan de hand? Is het haar moeder? De vragen bleven in mijn hoofd rond dwarrelen. Ik maakt mezelf klaar want ik moest me weer melden op school.

Gelukkig heb ik nu weer een bezigheid want heb me letterlijk door verveeld. Ik pakt mn vaders auto en reed rustig richting school. Daar aangekomen zag ik Hajar staan met een groepje meiden om haar heen.

Ik liep langs en ving een aantal woorden op. Ze waren haar dure ring aan het bewonderen. Blijkbaar heeft ze die gast haar ja woord gegeven. Ik hoop dat ze maar alle anderen los laat gaan. Nu ze verloofd is.

Ik kwam de klas lokaal binnen en ging alvast zitten. Enkele minuten later begon de les. En zoals gewoonlijk kwam Hajar laat ondanks dat ze er al was. Ze kwam niet naast mij zitten. Ze zat met een andere meid. Na de les liep ik naar Hajar toe.

"Heey Hajar "

Ze keek me droog aan en zei wat is er ?
" wat er is vroeg ik me verbaast? "
"Ja wat wil je ? Is mijn moeder niet duidelijk geweest ?"
"Nee ze is heel duidelijk geweest,maar blijkbaar kent ze niet de echte verhaal zei ik spottend "

Hajar keek me scherp aan en zei luister ik ben verloofd nu genoeg gespeeld. Ik mag niet meer met je omgaan. Jij zal me enkel afleiden van het feit dat ik nu verloofd ben. En me met belangrijker dingen moet houden dan shoppen en lachen "

"Wauw Hajar nooit van jou verwacht dit,nou ik wens je veel succes met je verloofd. hopelijk hou je je nu wel aan 1."

En ik liep zonder om te kijken weg.

Liefde is bedrog#AfgerondWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu