Hakim's perspectief

3.6K 171 10
                                    

De volgende morgen mocht ik naar huis. Na veel aandringen mocht ik thuis verder herstellen.
Mijn arm is gebroken en mijn ribben zijn gekneusd de pijn is vreselijk.

Verder heb ik een hersenschudding en heel veel schrammen en blauwe plekken. Het was minder erg dan gedacht waar Jamila is. Ik voelde me zo machteloos.

Thuis aangekomen kleedde ik me moeizaam om in mn trainingspak. Ik ging rustig in bed liggen. Oeff ik kan hier niet blijven ik moet wat doen.

Mijn vrouwtje gaan zoeken. Ik stond op oh my Allaah overal pijn. Maar ik moet doorzetten ik stond moeizaam  op. Pakt mij jas en probeerde mn schoenen aan te trekken.

Wat niet pijnloos ging ik stond op en ging te voet opzoek. Ik wist niet waar ik moest zoeken. Of waar ik moest beginnen. Maar het thuis zitten maakte me kapot.

Ik bleef tijdje rond dwalen op staat toen pas schoot het mij te binnen. Ik ga als vermist opgeven..
Het inmiddels 24 uur geweest.
Ik liep naar de politiebureau, en ging naar de balie.

"Goede middag meneer kunnen we je ergens mee helpen ? "
" Ja ik wil mijn vrouw vermist opgeven"
" Okee er zal zo een agent naar je toe komen, mag ik uw gegevens?"

Ik gaf hem mijn gegevens en ging wachten. Enkele minuten later mocht ik naar binnen.
Een vriendelijke agent stond mik te woord.

Ik werd serieus genomen en ze zouden meteen met een zoektocht beginnen.

Liefde is bedrog#AfgerondWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu