At school lunch time,
Jen- "jiji.....!!!!!!😱"
Ji- "ဟေ ဘာလဲ"
Jen- "နေ့လည်ကျဆရာမကို ထပ်ရမဲ့စာအုပ် အိမ်မှာမေ့ကျန်ခဲ့ပြီ😱"
Ji- "အဲဆိုဘယ်လိုလုပ်မှာ။ဆရာမအကြောင်း နင်သိတယ်နော်။ စာအုပ်ကျန်ရင်ဘာလုပ်လဲဆိုတာ😏"
Jen-"ငါ့ကိုကူညီအုံးလေဟာ😥"
Liကjenလိုအပ်တဲ့အချိန်အမြဲရှိနေခဲ့ပါတယ်။အခုလည်းပဲပေါ့
Li-"jenကအိမ်မှာစာအုပ်ကျန်ခဲ့တာ ဟုတ်လား။"
Jen- "ဟုတ်တယ်li"
Li-"အိမ်စာကရော ရေးပြီးသားလား"
Jen-"အကုန်ပြီးပြီ စာအုပ်လေးပဲမေ့ကျန်ခဲ့တာ😟"
Li-"အာ့ဆိုရတယ်။ li က jenအိမ်ကိုစာအုပ်ယူဖို့ လိုက်ပို့ပေးမယ်"
Jen- "ခြေလျင်သွားရင် ကျောင်းချိန်မမီတော့ဘူး"
Li-" li မှာစက်ဘီးပါတယ်လေ။အဲတာနဲ့သွားမယ်"
Jen- "li က jenကိုတင်နင်းနိုင်လို့လား🙄"
Li- "လာပါjen ရယ်။ jenလောက်ကတော့ အသာလေး။အခုတော့သွားရအောင် နောက်ကျနေလိမ့်မယ်"
Jen- "အင်း"
Li pov- ဒီပိစိကတော့ လုပ်လိုက်ရင်တလွဲချည်းပဲ။ ငါလိုက်မပို့ရင် စာအုပ်ကပြန်ယူမှာမဟုတ်ဘူး။အာ့ဆို အရိုက်ခံရမှာ။ ငါဒီနေ့စက်ဘီးယူလာတာမှန်တယ်။ ငါ့ရည်မှန်းချက်ထဲကတစ်ခုတော့ ဖြစ်မြောက်သွားပြီပေါ့😊
အဲတာကjenကို စက်ဘီးတင်နင်းချင်တာပဲ😉Jen pov- liသာမကယ်ရင် ငါတော့သေမှာပဲ။
ဆရာမကအရိုက်ကြမ်းပါတယ်ဆိုမှ😖At Jen home,
Jen mom- "သမီး Jen ဘာလို့ပြန်လာတာလဲ။တစ်ခုခုဖြစ်လို့လား"
Jen- "မားမားရေ သမီး ဆရာမကိုထပ်ရမဲ့စာအုပ်ကျန်ခဲ့လို့ပြန်လာယူတာ"
Jen mom- "တစ်ယောက်တည်းပြန်လာတာလား
Jiကမလိုက်ဘူးလား"Jen-"သူလား လိုက်မှာ။ သမီးသူငယ်ချင်းတစ်ယောက်လိုက်ပို့တာ။အပြင်မှာစောင့်နေတယ်"
YOU ARE READING
Starting As A Best Friend
Fanfictionဘယ်လောက်ပဲမျှော်လင့်ချက်မရှိတော့ပါစေ ဆက်လုပ်မယ်ဆိုတဲ့Li နဲ့ မဖြစ်နိုင်တဲ့အရာဆိုတာကိုရင်မဆိုင်ချင်တဲ့ Jenတို့ ဆုံကြတဲ့အခါ